Sen Daima Benimsin

14. SIMSIKI SARILALIM.

Herkes yemeğe başladı ve babam;

" Ooh aslan parçaları bakalım nasıl olmuş yemekler. " Dedi, hepsinden birer kaşık aldıktan sonra gülerek;

" Valla çok güzel olmuş bundan sonra yemekler sizden. "

" Yok ya ."

" Hayır, olmamış saten. " Dedi Bartu ve Ayaz. Yemekten sonra bizim kızlar bulaşıkları yıkadılar. Ardından çayı demlediler. Bende odama geçtim. Annemde pansuman seti ile girdi içeri. Ameliyat yerine pansuman yaptı. Yavaş yavaş iyileşiyordu. Sonra annem tedirgin bir ses ile

" Gözde annecim. "

" Efendim anne ."

" Ş-şey annecim ben sana bir şey söyleyeceğim. "

" Evet, anne söyle. "

" Ama kimseye söylemeyeceksin. " Dedi, tedirgin olmaya başladım.

" Tamam, anne söyle. "

" Gözde söz ver. "

" Tamam annecim. "

" Söz ver kızım lütfen. "

" Söz anne söz. "

" Şimdi Gözde biliyorsun Barış abin ile baban on yıl arkadaşlardı. "

" Evet. " Dedim,

" Barış abin ile Arzu ablan 20 senelik evlilerdi. "

" Evet anne. "

" 3 yıl boyunca çocukları olmamış. Ve evlat edinmeye karar vermişler. "

" Masal evlatlık mı? "

" 1 yaşındaki Bartu'yu evlatlık edinmişler. Bartu 10 yaşındayken biyolojik ailesi Arzu ablan ile Barış abini çok rahatsız etmiş. Ve bu zamana kadarda rahatsız etmeye devam etmiş. Arzu ablan ve Barış abinin akrabaları asla evlat edinmelerini istememiş. Barış abini Arzu ablandan boşanması için çok çabalamışlar. Bartu 14 yaşındayken Masal'a hamile kalmış Arzu ablan. Ve Arzu ile Barış kaza değildi cinayet yolu ile ölmüş olabilir bunu da Bartu'nun öz anne ve babası yapmış olabilir. O yüzden Bartu akrabaları ile görüşmediğinden değil Arzu ablan izin vermemiş. Bartu gerçeği öğrenir diye çok korkmuşlar. Babana emanet olmasının sebebi de bu. "

" Anne sen neler diyorsun. " Dedim, gözlerim dolmaya başladı.

" Kızım çok dikkatli ol ve bunu kimseye söyleme tamam mı? "

" Kızım çok dikkatli ol ve bunu kimseye söyleme tamam mı? "

" Ama anne... "

" Aması falan yok Gözde. Bartu öğrenirse çok kötü şeyler olur. Ben Barış'a ve Arzu'ya söz verdim sende bana... Ve böyle kalmak zorunda. "Dedi annem ve sessizlik oluştu. Ben bu gerçekler ile Bartu'nun yüzüne nasıl bakacağım. Annem uzun bir süre yüzüme baktı. Sonra odadan çıkmak için kalktı ve gitti. Bir sürü söz söyledi, bir sürü cümle çıktı dudaklarımızdan. Hüngür hüngür ağlamaya başladım. Gözlerimdeki yaş durmuyordu, içim kan ağlıyordu sanki. Bartu ile bir sürü şey yaşadık. Şimdi böyle nasıl devam edecektim onunla? Gözyaşlarım akmaya devam ederken kapattım gözlerimi. Başımı yastığa koydum. Uyumak istiyordum sadece uyumak...

Gözlerimi açtığımda hava çoktan aydınlanmıştı. Ağlamaktan helak olmuş gözlerim yanıyordu. Telefonuma baktığımda saat 09.15 olduğunu gördüm herkes uyuyordu. Karmakarışık cümleler beynimi kemiriyordu sanki. Canımı acıtıyordu duyduklarım. Sanki öylece boşluğa düşmüştüm. Düzelmeye çalıştıkça mahvoluyordu hayatım... Hayatımız. Şimdi beynim olanları algılamakta zorluk çekiyor. Ayağa kalktım. Yatağımı topladım. Elimi yüzümü yıkamak için banyoya ilerledim aynada perişan olmuş kendimi gördüm. Hafif toparladım kendimi. Bartu'nun odasına girdim. Yatakta öylece her şeyden habersiz uyuyordu. Yatağının yanına ilerledim. Tereddütsüzce elimi uzatıp saçlarını okşadım. Ve ağır ağır eğildim yüzüne doğru, yanağına bir öpücük kıvılcımı kondurdum. Tam o an uyanır gibi yüzünü çevirince dudaklarım dudaklarının üstüne denk geldi. Öylece kalakaldım dudaklarının üzerinde. Sessizce kıpırdamadan kalakaldım. Hafifçe gözlerini araladı. Büyük cesaretim ile öpmeye başladım onu sanki rüyada gibi, oda tutkuyla karşılık vermeye başladı. Kollarını belime sardı. Kalbimin atışı hızlandı. Kendimi birden onun kucağında bulduğumda bedenim bedenindeyken, kalbim kalbinin üzerindeyken onu iyileştirmek ister gibi öptüm onu kucağındayken. Zaman dururcasına sesimizi çıkarmadan öptük birbirimizi. Güneş ışığı gözümüze vururken yavaş yavaş dudaklarımı dudaklarından ayırırken;