İçimde bir boşluk, vazgeçmiş, itilmiş ve bir o kadar da yorulmuş ruhum, bedenim. Bir zamanlar mutlu ya da mutsuz olduğumu unutmuştum o hayatıma girdikten sonra ve kendimi her şeyden soyutlamıştım sanki. Yaşamıyor gibiydim, ona yaşattığım o şeylerden sonra ama beni affettiğini hissettiğim an sanki ruhuma tekrarda bir can gelmişti, bedenim yeni yeni nefes almayı öğreniyordu. Hayatımı kendi ellerimle esir almıştım. Gitmek istediğim bir Dünya'da esir kalmıştım onu için Bartu için... Bu Dünya'ya ait olmadığımı zamanla anlamıştım oysa. Bana yaptıklarını hatırlamamak için çok uğraştım ama zihnimin güvenilmez derinlerinde ve kalbimin karanlığında yitip gitmişti çoktan... Bir zaman sonra bu acıdan kurtulacağım buna eminim. Baktığım köşede yüzleşmekten korktuğum gerçekler vardı. O iğrenç ama iğrenç boşluk hissi bitmiyordu, gitmiyordu bir türlü içimden. Öldürülmüştü bütün umutlarım. Evet! Hep bir sevdiğim tarafından ÖLDÜRÜLMÜŞTÜ UMUTLARIM! Hep güvendiğimden gelmişti bunlar her güvendiğim insan hep benden bir şeyler alıp gitmişti oysa.
Babam, Bartu'yu vuracak. Hayır, buna izin veremem olmaz izin veremem. Ona zarar gelmesine izin veremem. Ona da zarar gelmeyecek. Hayır! Diyerek partinin arasında Bartu'yu aramaya başladım ve gördüm oradaydı, yanına doğru koşmaya başladım. Babam... Babamda girmişti. Bize doğru ilerliyordu. " Bartu! " Diye bağırdı babam.
" Ben seni oğlum olarak gördüm peki, peki sen bunları benim kızıma nasıl yapabildin ha! Nasıl? " Dedi,
" Baba yapma! Yapma! " Dedim yalvarırcasına ve silahı çıkardı herkes çığlık atmaya başladı.
" Ben seni evladım olarak gördüm, evladım gibi sevdim, kol kanat gerdim. Ulan ben sana kızımı emanet ettim kızımı! " Diye bağırıyordu. Tetiği çekti " Hayır baba hayır! " Dedim yavaş yavaş Bartu'ya doğru yaklaştım ve silah sesi ile önüne geçtim.
Derin bir nefes almaya başladım, gözlerimi araladım etrafa baktım. " Doktor kızım uyandı. " Diye bağırıyordu biri.
" Kızım uyandın sonunda. " Dedi kadın.
" Ne oluyor? Ben... Vurulmuştum en son.
" Ne vurulması kızım biz Tekirdağ'a giderken trafik kazası yaptık. Sen 3 yıldır komadasın. " Dedi annem nasıl yani. Ben aslında hiç evlenmedim mi? Âşık olmadım mı? Bartu diye biri yok muydu? Her şey çok karmaşıktı. Gerçekleri idrak edemiyordum. Nasıl oldu?
" Sen şimdi benim annem misin? "
" Evet, kızım hatırlamıyor musun? "
" Çok bulanık her şey. Emin değilim garip geliyor yani. Çok tuhaf her şey. "
" Altı ameliyat geçirdin çok normal Gözde Naz Hanım. " Dedi doktor.
" Sizin için çok zorlu bir süreç olacak zamanla hal olacak ama merak etmeyin ve tabi ki streste yapmamalısın küçük hanım. "
" Haklısınız doktor bey. " Dedim tebessüm ederek.
" Bartu Bey siz nasılsınız? " Demesiyle sağıma döndüm. O çocuk komada gördüğüm çocuktu yani koma olmasam o derdim. Nasıl yani? Bu bir tesadüf mü? Lan ben senle evlendim nasıl oluyor bunlar? Her şey bir rüya mıydı? Hafif doğrulup dudağımı ıslattım.
" Bartu ?" Dedim.
Final
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Daima Benimsin
Teen Fiction" Uyanma vaktin geldi Bartu Vural ! " Dedim sesimi hafif yükselterek . " Sen halen dersini almadın mı ya ? Dünkü korkman yetmedi galiba . " Dedi gözlerini ovalayarak . " Bir ders aldığım doğru . Aslına bakarsan mutluyum bile . Bu yaptıklarından sonr...
