11.Bölüm

110 16 78
                                    

~GÖZLERİ TANIDIK YABANCI~

"Çünkü seni düşündüğümde gökyüzü aydınlanıyor, hüznüm uzaklaşıp gidiyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Çünkü seni düşündüğümde gökyüzü aydınlanıyor, hüznüm uzaklaşıp gidiyor."

-RM

☔🌠☔


BANGTAN ÜYELERİ

JUNGKOOK

"Yah Jhope! Maskeni güzelce tak demedim mi ben sana? Çenenin altına maske takıldığı nerede görülmüş tanrı aşkına!"

Jin hyung hepimize tedbirli olmamız gerektiğiyle ilgili bilmem kaçıncı nutuğunu çekiyorken bense kapı eşiğinde ellerim hırkamın cebinde bu anın bitmesini sabırsızca bekliyordum. Bozulmuş siyah bucket hat şapkamın üstünü düzeltebilmek için cebimden ellerimi çıkarıp düzelttim ardından maske olan ağzımı biraz açarak oksijen girmesini sağladım. Tabiki biricik hyunglarımın tartışmaları eşliğinde.

"Evet hyung doğruyu söylüyor. Birazdan tehlikeye ayak basacağız düzgün takın şu maskelerinizi." Jimin hyung kısa boyuyla sinirini ortaya koyarken gayette ciddiydi.

"Tamam düzelttim oldu mu? Sadece biraz daha nefes almak istemiştim. Zaten kapıyı açtığımızda ağzıma geçirecektim." Azar yiyen çocukları andıran sesiyle konuştuğunda gülmeden edemedim.

"Arkadaşlar nefes dediğiniz nedir ki?"

Öylesine ortaya atılmış sorusuyla Taehyung hyunga dönüp baktığımda ardından duyduğum cevapla gülmem daha çok arttı.

"Nefes denir."

"Aishh!"

"Cidden espri miydi bu?"

"Bu yaz gününde üşümem normal mi? Buz gibiydi."

"Sadece soruyorum Jin hyung sabah sabah yine formunda mısın?" Yoongi hyung normal de esprilerine her zaman gülerdi ama bu sefer ki sabahın erken saatinde uykulu haliyle komiğine gitmemişti.

"Ah siz çocuklar sadece gergin havayı dağıtmak istemiştim. Siz ne anlarsınız ki?"

"Hyung sence evimizin karşısında anbean tehlike de olduğumuzu gösteren bir army varken nasıl rahat olabiliriz? Üstelik sanki hiç tehlike yokmuşçasına market alışverişine de gidiyoruz."

Hoseok hyungun haklı isyanına ne kadar hak versem de nedense içimde bir yerlerde çok eğleneceğiz düşüncesi hakimdi. Bilmiyorum ama en azından ben sıkıcı monoton hayatıma renk katacağını düşünüyordum. Çünkü aynı benim kafadan bir kızdı. Kesinlikle çok eğlenecektik. Bu düşünceyle sessizliğime son verdim.

"Ne var yani evimizin karşısında oturuyorsa? Ne olmuş yani hyunglar? Biz önümüze bakalım." Başımla somutluk katmak için önümüzü gösterirken hepsine tek tek bakış attım. Hepsi de hayretle ve kaşları çatık bakıyordu.

𝐌𝐎𝐎𝐍𝐂𝐇İ𝐋𝐃 𝐊.𝐍𝐀𝐌𝐉𝐎𝐎𝐍Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin