Ben ona tutsaktım o bana sağırdı.
Ben onun için sadece bir hayrandım, o ise bir İDOL'dü.
Ben onunla olmanın hayalini kurarken bile o çok imkânsızdı.
Aramızda kilometrelerce uzaklık vardı bunu aşarak ona yakın olduğumu zannettim, ama o Namjoon olarak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sizi düşündüğümde, tüm bu duygulardan bunalıp "Ya bütün bunlar ortadan kaybolursa, ya tüm bunlar sadece bir rüyaysa" gibi düşüncelerle dolup taştım. Bende bu düşüncelerden yola çıkarak bu şarkıyı yazdım ve şarkının atmosferini çok kasvetli yapmamak ve sözleri doldurmak için güzel sözler seçtim.
Bu sadece size özel bir şarkı ve umarım bu şarkı sonunda hem bu şarkıyı yapan benim hem de onu dinleyen sizlerin daha umutlu olmasını, bizlere ışık tutmasını ve enerji almamızı sağlar.
Her zaman teşekkürler ARMY.
Hadi ileride daha da güzel anılar biriktirelim!
Benim ARMY'im,
Sizi seviyorum."
-GOLDEN JEON JUNGKOOK
☔🌠☔
Arkadaşlar satır arası yorumlarınızı bekliyorum. Okuduğunuz sahneler de neler hissettiniz hepsini bilmek istiyorum. İyi okumalar Kayan Kutup Yıldız'larım... 🌠🌠🌠
‼️Arkadaşlar bu hikayemde tarihler 12 Haziran'ı gösteriyor. Ona göre Jungkook'un 'MY YOU' şarkısını özel bir bölüm niyetinde yazmak istedim. Açıkçası içime sinen bir bölüm de oldu. Umarım beğenir cümlelerimi en derinlerinizde hissettirebilir, kalplerinize en önemlisi hayatınızın bir yerine dokunabilirim.
☔🌠☔
MİRA
Yüzüne daha da yaklaştığımda boşta kalan elimi yüzündeki siyah maskeye doğru götürüp kenarından tuttum. Çıkaracağım esnada bir anda gözleri açıldı ve bileğimden kavramasıyla beni kendine çekince üstüne düştüm. Beklemediğim için üstünde öylece donakalmış vaziyetteyken ben ona o bana bakarken sertçe yutkundum.
Ölmemişti bu iyi haberdi.
Ölmemişti. Bu demek oluyordu ki sıçtın, Mira Karahan.
Hadi bakalım.
Maskesinin arkasında kalan yüzü, üstüne dağınık halde saçılmış saç tutamlarının ardında gizlenmiş gözleri, yüzümün her bir karışını incelerken oldukça ifadesizdi. Kalbimin atışı dışarıdan duyuluyor muydu bilmiyorum ama oldukça hızlı atıyordu. Belimi sıkıca kavramış kolu ve eli bedenimi bedenine sertçe bastırıyordu.
Bulunduğumuz pozisyon beni oldukça utandırırken yanaklarıma hücum eden ısıyla yanmaya başladım. Beni bırakmıyor öylece tutuyordu. Ama buna bir son vermeliydim. Çünkü bu çok rahatsız ediciydi. Üzerinden kalkmaya çalışırken tekrar üstüne düştüğümde hiç olmaması gereken yakınlık bu sefer yüzlerimiz arasına girmişti. Ağzında maskesi olmasaydı...Allah'ım belki de...Ah düşünmek bile istemiyorum. Düşüncesi bile yeterince utançtı. Beklemediğim yakınlık yüzüme yansımış olacak ki kollarını gevşetti kalkmam da yardımcı oldu. İlk önce kendisi uzandığı yerden doğruldu sonra beni dikkatlice kollarımdan nazikçe tutarak kaldırdı. Kendisine yardımcı olmak için bir elimi koltuğun kenarına destek alabilmek adına tutundum ayağa kalktım.
