လက်ဆွဲ၍ အထဲသို့ခေါ်လာခဲ့သည်
ဝင်ဝင်ချင်းချင်းမြင်လိုက်ရသူမှာ သွန်းပင်
"အော် အန်တီ ဒီနေ့စောသားပဲထူးကိုလာခေါ်တာ"
"ဟုတ်တယ် အလုပ်တွေသိပ်မရှိတော့ ပျင်းတာနဲ့ ဒီပဲတစ်ခါထဲလာလိုက်တာ"
"ကော်ဖီသောက်ဦးမလား"
"တော်ပီ မသောက်တော့ပါဘူး"
"ဘာရှာနေတာလဲ ထူး"
"ကြိမ်လုံး ကြိမ်လုံး"
"ကြိမ်လုံးတွေကရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေစိမ်ထားတယ်"
"ဟမ် ဘာဖြစ်လို့ရေစိမ်ထားတာလဲ"
"မနေ့ကအကြီးတန်းနဲ့အငယ်တန်းတွေရန်ဖြစ်ကြတယ်လေ အပြန်ကျ အဲ့တာရိုက်မို့"
"ရေစိမ်ပြီးတော့ကိုလား"
"ဒါပေါ့"
"ရက်စက်လိုက်တာနော်"
"အပြစ်ရှိရင်တော့ဆုံးမရမှာပဲရှင်ကဘာလုပ်မို့လဲကြိမ်လုံး"
"အမှတ်စရင်းထုတ်ပေးမို့"
"ဟယ်ကျန်းယုတ်မာတော့မယ်"
"အစ်မလောက်တော့မဆိုးသေးဘူး"
"ကြိမ်လုံးအကုန်လုံးက ရေစိမ်ထားတာ တူတူပဲရှင်လဲ"
"ဘာလို့အကုန်လုံးစိမ်ထားတာလဲလို့"
"မကျေနပ်ရင် အဲ့ကြိမ်လုံးကိုခုသွားထုတ်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ထိုင်မှုတ်နေလိုက်လေ ခုမှထူးထူးဆန်းဆန်းရိုက်မယ်လာလုပ်နေပြီး အစထဲကကြိုပြောထားပါ့လား"
"ဖြေးဖြေးပြောပါ ဒေါသကြီးပဲနော်"
"မပြောနိုင်ဘူး စိတ်ကရှည်နေတာမဟုတ်ဘူး"
အန်တီနဲ့တူတူလက်တွဲမြင်လိုက်တည်းက စိတ်မကြည်တော့သည့်သွန်းပင် စိတ်ထဲအလိုမကျကာ ထူးကိုလဲ ကပ်ကပ်လန်အောင် ရန်တွေ့နေမိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်...
"တီချယ်လေး ပွဲလာကြည့်လို့ရလား"(Guide ဆရာမလေးတွေမှ)
"ရပါ့နော် "
"အမယ်လေးနော် ယုတ်မာနေလိုက်တာကြတာ ငါ့တပည့်တွေကို"
"သမီးတို့လဲ တီချယ့်တပည့်တွေပါပဲနော်"
YOU ARE READING
ဝဋ်ကြွေးလှလှ
Non-Fictionတွေ့ဆုံခြင်းက ဝဋ်ကြွေးဆိုရင်တောင် နီးစပ်ခြင်းကို အချစ်လို့ပဲခေါင်းစဥ်တပ်ပေးပါ ကံကြမ္မာရယ်....
