𝙶𝚎𝚌̧𝚖𝚒𝚜̧ 𝚅𝚎 𝙶𝚎𝚕𝚎𝚌𝚎𝚔 (Eremin)

(11.itiraf)

Armin'den
Armin planı uygulamaya başladı. Evden çıktı ve Eren'in gideceği kafeye gitmeye başladı. Fakat Arminin aklı partide ya da uygulayacağı planda değildi sanki başka şeyler onun kafasını karıştırıyordu mesela erene karşı hissettiği şeyleri itiraf etmeyi düşünüyordu.
Armin bunları düşünürken çoktan geldiğini farketti ve Ereni gördü. Şansına eren kafeye ondan önce gelmişti. Armin bunu fırsat bilip sessizce biryere saklandı. Ve mikasanın anlattığı plan aklına geldi.

Flashback

Mikasa: Armin eğer eren kafeye senden önce gelmişse bir yerde bekle ve eğer telefonunu çıkarırsa direk çık ve eren diye seslen gerisini biliyorsun tamammı?
Armin: tm mikasa

Flashback bitti

Eren telefonunu çıkarıp tam mikasayı arayacakken

Armin: E-eren
Eren: A-armin noluyor
Armin: sanırım ikimizde yanlış kafeye geldik
Eren: hayır Armin mikasanın attığı adres burası doğru geldik
Armin: hmm
Eren: acaba bizi kandırdılarmı?
Armin: bilmem
Eren: offf mikasa offf
Armin: Eren...
Eren: noldu Armin?
Armin: benimle gelirmisin sana birşey göstermek istiyorum?
Eren: t-tm gelirim

İkisi birlikte mikasanın evine gidiyordu fakat Eren'in bundan haberi yoktu. Armin parti planlarını hazırladığından beri aklında hep eren vardı. Erene söylemeyi kafasına takmıştı ama bir yandan da Eren'in onu terkedeceğinden korkuyordu. Şuan etraf karanlıktı ve uzun direklerdeki sarı ışıklar karanlığı aydınlatıyordu. Bence artık Armin itiraf etmesi gerektiğini düşünüyordu ve şuan tam zamanıydı.

Armin: eren?
Eren: ; noldu Armin?
Armin: sana söylemem gereken birşey var

Armin bunu söylerken ikisi hala yürümeye devam ediyordu. Armin yürümeyi bıraktı ve erenin yüzünü incelemeye başladı. O sırada erende durdu ve Arminin söyleyeceği şeyi beklemeye başladı.

Eren: söyle Armin?
Armin: biliyorum bu dediklerimi duyunca bana karşı nefret edebilirsin yada ne bilim...

Arminin bir anda elleri titremeye başladı. Korkuyordu ama bu dünyanın sonu değildi bu yüzden söyleyecekti.

Armin: b-bak eren ben bu zamana kadar sana bunu demeyi düşündüm. Daha sonradan demeyi bile düşündüm ama dayanamadım...
Eren: A-armin ne demeye çalışıyorsun?
Armin: eren ben...
Eren: evet Armin sen?
Armin: hani seninle ilk tanıştığım günü hatırlıyor musun? sana o zaman hiç arkadaşımın olmadığını söylemiştim. O günden beri kendimi o kadar mutlu, gururlu ve huzurlu hissettimki kendimi dünyadaki en şanslı kişi olarak gördüm. Çünkü senin gibi biriyle tanıştım. Bak eren ben duygularımı açık açık belli etmem ama seninle tanıştığımdan beri seni her gördüğümde içimde bir kıpırdama oluyordu hep. Biliyorum eren bu dediklerim sana saçma gelicek benden nefret bile edebilirsin ama eren ben ilk kez hayatımda birine aşık oldum eren. ailem öldüğünden beri kendimi o kadar yanlız, mutsuz, umursamaz, duygusul hissettimki en son kendimi öldürmeye bile çalışacaktım fakat korktum daha sonra kendimi öldürmek yerine bütün duygularımı annemin bana küçükken hediye ettiği sarı günlüğüme döktüm. Yaşadığım herşeyi, çektigim bütün acıları hatta okuldaki çocuklardan yediğim darbeleri hepsini günlüğüme döktüm. Daha sonra okulumu değiştirdim bu okula geldim... Ve seninle tanıştım.
Eren: Armin...
Armin: ve eren ben... Ben sana aşık oldum...
Eren: Armin aslında bende seni çok seviyorum
Armin: n-ne gerçekten mi?
Eren: sana anlatmıştım ya annem öldüğünden beri ne kadar umursamaz davrandığımı o zamandan sonra okulda ilk seninle tanıştım bende senin gibi düşündüm ama ben duygularımı günlüğe dökmeye seçmedim hiç bir zaman içimde tuttum. peki o zaman Armin...
Armin: söyle eren?
Eren: madem beni seviyorsun bundan sonra içimde sakladığım bütün acıları senin gözlerindeki okyanus'a dökmeme izin verir misin?