𝙶𝚎𝚌̧𝚖𝚒𝚜̧ 𝚅𝚎 𝙶𝚎𝚕𝚎𝚌𝚎𝚔 (Eremin)

(4.yürüyüş )

Çıkış saati geldi. Herkes sırayla servislere dağıldı.

Eren: Oi Armin
Armin: efendim eren
Eren: birlikte eve kadar yürüyelim mi?
Armin: olur ama benim bide ilaç almam gerekiyor.
Eren: ilaçmı?
Armin: evt ilaç kullanıyorum.
Eren: nedenini anlatmak istermisin?
Armin: olur sana anlatmam sıkıntı olmaz çünkü sen benim ilk arkadaşımsın...

İkiside konuşarak eczaneye doğru yürümeye başladılar.

Eren: gerçekten mi? Bu zamana kadar hiç arkadaşın olmadı sanırım.
Armin: yani... Evt doğruyu söylemek gerekirse herkes önceden benim ezik biri olduğumu düşünürdü.
Eren: Neden?
Armin: ben fazla utangaçımdır... Yani yanlış anlama sakın. öyle arkadaşım olan kişilerin yanında utanmam. Ama kolej zamanlarımda sınıfımda herkes benle dalga geçtiği için fazlasıyla kendimden utanırdım.
Eren: herşey utangaç olduğun içinmiydi yani?
Armin: aslında eren. Ben güçsüz biriyim ayrıca, eskiden herkes benim erkek güzeli olduğumu düşünürdü. Utangaçlığımda buradan geliyor. Hatta sınıftaki erkekler sırf kıza benzediğim için bana okul eteği giydirmeye çalıştılar. Bazıları...
Eren: bazıları ne?
Armin: bazıları beni taciz bile etmeye çalıştılar.
Eren: peki bu durumu hiç ailenede bahsetmedinmi?
Armin: aileme söyleyecektim fakat tehdit edildim. Okulun en serseri çocuğu tarafından tehdit edilmiştim.
Eren: Ne dedi sana?
Armin: dedıkı ( eğer sana yaptıkarımızı ailene yada başka birine anlatırsan seni 5 kişiyle taciz ederiz ) dedi...

Eren bunları duyduktan sonra dalmıştı ve içinden küfretmişti.

Eren: ( amına koduklarım, o piç kurularını bulursam varya...)
Armin: eren?
Eren: ( bunu Armine nasıl yapabilirler )
Armin: Eren!?
Eren: ( varya onları bulursa-)
Armin: EREN!!!
eren: hah Armin
Armin: neden daldın eczaneye geldik bile
Eren: ha şey
Armin: neyse sen bekle ben almam gereken ilaçları alıp geleyim.

Armin ilaçları almaya gitmişti. Eren ise armine yapılan bu zorbalıkların intikamını almak istiyordu. Çünkü bu yapılan şey asla affedilecek birşey değildi ve affedilmemelide. Eren armin gelene kadar düşüncelere kendini bırakmıştı. melek gibi bir çocuğa böyle zorbalıklar yapılmamalıydı. Eren düşünürken armin ilaçları alıp gelmişti.

Armin: eren seni peşime taktım ama istersen burdan ayrılabiliriz sonuçta evim uzak.
Eren: sorun değil seni eve kadar bırakmak istiyorum sonuçta tek yaşıyorsun dimi?
Armin: evet ama kendimde gidebilirim.
Eren: itiraz yok ben bırakıcam, o kadar
Armin: peki çok ısrar ettin
Eren: tm gel bakalım

Eren ile armin birlikte eve kadar yürüdüler, ikisi uzun yollarda yürürken tatlı sohbetlerinide eksik etmediler. En sonunda eve geldiler ve armin kapıyı anahtarla açmıştı.

Eren: neyse ben artık gideyim
Armin: hadi gel kahve yapıcam birlikte içeriz
Eren: yok ya seni daha fazla rahatsız etmiyim.
Armin: niye rahatsız edesinki ayrıca şimdi ben itiraz etmeni istemiyorum lütfen rica ediyorum.
Eren: sıra sende demek hımm tm o zaman bir kahveye hayır demem