vazgeçilmez aşk

6

Yine bennnn. bir kaç okuyucu kazandım ve ben inanılmaz mutluyum kitabımı okuyup. Oy veren herkese teşekkür ederim

Multi:firuze sezen aksu

Neyse bölüme geçelim.

Keyifli okumallar ⊰

༺༻

"Hadi ama 1 kişiye karşı 30 kişimi." diye kendi kendime mırıldandım. Sonrada silahımı alıp arabadan indim.

Hepsi bana silah dolurtmuştu.

"1 kişiye 30 kişi gelmeniz fazlaca korktunuzu beli etmiyor mu sizcede. Bence çokça beli oluyor benden bu kadar korktunuzu bilmiyordum." dedim alayla.

Kimseden ses çıkmadı.

"Böylece susucak mısınız. Kimsiniz ve ne istiyorsunuz." dedim bağrarak. etrafta kimsecikler yoktu çok şükür sivillere zarar gelsin istemezdim.

5 adamın indiği arabadan bir maskeli daha indi gözlerim açılabildiği kadar açıldı.

"Sen." dedim fısıltıyla. Maskesi olmasına rağmen tanımıştım.

"Evet ben. sana seni öldüreceğimi söylemiştim." kar maskesinden dolayı sesi farklı çıkıyordu. Elindeki silahı bana doğrultu. Bende hemen aynı şeyi yaptım.

"İndir silahını yoksa vururum." diyen yanındaki adama baktım göz ucuyla.

Alayla güldüm. "Vur lan hadi." dedim.

"Ölümün benim elimden olucak." diyen en son inen adama baktım sonra etrafa yayılan 2 el silah sesi.

Gözlerim açıldı.elimdeki silah yere düştü. Elim karnıma gitti. Kalbimin yanında ve elimin altında büyük bir acı hisettim.

"Gidiyoruz." diyip arabalara tekrar bindiler maskeli adamlar. Gözlerimin karardını hisetim. Yer ayaklarımın altından çekiliyor gibi oluyordu.
Ayakta daha fazla duramayacak hala geldim. dizlerimin üzerine düştüm. Ani acılı bir firen sesi geldi kulaklarıma. Kafamı karnımdan zorlukla kaldırdım.

Bizimkiler gelmişti. Ama geç gelmişti. Gülümsedim. Kendimi arkaya doğru bıraktım.

۵

*yazarın anlatımıyla*

"ASENA!" diye bir haykırış koptu. bu haykırış daha öz abisi olduğunu bilmediği barlas üsteğmenden gelmişti.

Arabadan tüm hızıyla inmiş kardeşi yere doğru düşerken ona yetişmek amacıyla koşmuştu. Ama asena yetişin dedi zaman Yetişemedikleri gibi bunada yetişemedi. Kalbinde büyük bir sızı vardı.

Kardeşinin kafasını kaldırıp dizinin üzerine bıraktı.

"Yapma bırakma beni nolur bırakma çektirme bana bu acıyı. Asena güzelim. Hadi aç gözünü ASENA!" yine bir haykırış duyulmuştu. kara timi çoktan göz yaşlarını akıtmışlardı. Bartu hep ablası gibi gördü kadının yanına çökmüş hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

"Abla uyan hadi sensiz yapamayız biz uyan yalvarırım uyan." diye bağıra bağıra ağlıyordu. Kara timinin bartu'dan bir farkı yoktu.

"Abi abi kendine gel hadi onu hastaneye götürmemiz gerek." diye demir zorlukla konuştu. Hastaneye gitmeleri gerekiyordu. Belki. Belki hastaneye onu yetiştirebilirlerse komutanları onlara geri dönerdi.

Barlas hemen ayağa kalkmış. Kardeşini kucağına alarak arabaya koşmuştu. Sürücü koltuğuna ne kadar ağlamamaya çalışsada kendini tutamıyan poyraz geçmişti. Kara timi iki araba ile gelmişti. poyraz arabaya biner binmez diğerlerini beklemeden gaza basmıştı. Diğerleride diğer arabaya binerek son gazla takip etmeye başlamışlardı.