BÖLÜM 46

222 29 25
                                    

Genç çocuk korku ve gözyaşları içinde kendini sert banka bıraktı.

"O benim omegam, onu benden alamazsınız!"

Jimin'in öfkeyle bağırdığını duydu. İliklerine kadar titriyordu. İstediği tek şey alfaya sarılmaktı.

"O senin falan değil! Oğlumdan uzak duracaksın!"

Babası da aynı öfkeyle karşılık verdiğinde Yoongi karşı tarafa baktı. Ödü kopuyordu fiziksel kavga olur diye. Jimin ailesinin elinden kurtulmaya çalıştı ve omegasına baktı. Onu gözyaşları içinde gördüğünde kurdu daha çok delirmiş pençelerini içine geçirmişti sanki.

"Bırakın beni!"

Ailesine de bağırdı ve ellerinden sertçe kurtuldu. Hızlı adımlarla omegasına ilerlerken bu sefer kuzenleri atılmıştı üzerine. Yoongi sadece o çabalasın istemedi ve yerinden kalktı. Stresten karnına keskin ağrılar giriyordu fakat umrunda değildi.

"Jimin.."

Birkaç adım daha atsa alfaya ulaşacaktı fakat babası onu tutmuş ve sertçe geri çekilmesini sağlamıştı. Yoongi daha şiddetli ağlayıp kurtulmaya çalıştı. Annesi yanına geldiğinde babası onu kokusuyla baskılamaya çalışıyordu.

"Baba bırakın Yoongi'yi! Ne yapıyorsunuz?! Kesin şunu!"

Yunha irileştirdiği gözleriyle kardeşini kurtarmaya çalıştı fakat annesi ona engel olmuştu. Min sürüsünden birkaç kişi daha geldiğinde Park sürüsü de Jimin'i geri çekmeye çalışmıştı. Yoongi elini Jimin'e uzattı, tutmasını, destek olmasını istedi. Jimin de ona uzandı, üzerindeki ellerden kurtulmaya çalıştı. Gözleri doldu.

"Yoongi'm!"

Acıyla ona seslendi. Hoseok arkadaşını bırakmaları için uğraşırken bakışlara endişe içinde Yunha'ya gidip geliyordu.

"Yeter! Ben Jimin'le olmak istiyorum! Ondan ayrılmak istemiyorum!"

Yoongi'nin sesi büyük ölçüde alanda yankı yaptığında Jimin onunla gurur duymuştu. Onu tutan ellerden arladaşının da desteğiyle tekrar kurtuldu ve iki beden hızla Min sürüsüne ilerledi. Her ne kadar ilerleseler de önlerine bir çok sürü üyesi çıkmıştı.

"Sizin gibi katillere verecek omegamız yok bizim Park! Vazgeç Yoongi'den!"

Jimin öfkeyle kırmızılaşan irislerini önündeki alfaya dikti. Hoseok geçmelerine izin vermeyen bedenlere hırlamıştı.

"Asıl siz katilsiniz! Sürüler benim sikimde değil, ben sadece Yoongi'yi istiyorum. Bana omegamı, eşimi verin yoksa yemin ederim.. asıl katliamı size bizzat yaşatırım."

Korkunç sesine alfasının da sesi karışmıştı. Hoseok dahi bu öfkeye şaşırmış, korkmuştu fakat geri çekilmedi. Saniyeler içinde diğer arkadaşları da gelip arkalarında durmuşlardı. Yoongi babasının öfkeyle Jimin'i izlemesinden faydalanıp elinden kaçtı ve ablasının da desteğiyle koşup alfaya ilerledi. Jimin bunu gördüğünde durmadı, önündekileri sertçe ittirip geçmeye çalıştı fakat omegası da kendisi de emgellenmişti.

"Gidemezsin Yoongi! Sen o sürüden birine bakamazsın bile! Hemen eve git!"

Yoongi başını iki yana salladı hızla. Artık dayanamadığından elini karnına yerleştirdi. Stresten ağrısı artmıştı.

"Baba-"

"Kes sesini ve dediğimi yap Min Yoongi! Sana elini bile sürmesine izin vermiyorum!"

Omega yaşlı gözlerle alfaya baktı. Jimin üzerine çullanan kişilerden kurtuldukça tekrar durduruluyordu ve kendisi bir şey yapamadığı için canı yanıyordu. Yere düştüğünde dayanamadı. Her şeyi durdurmak istedi ve dilinden aklına gelen ilk kelime döküldü.

HANDS -YOONMİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin