CHAPTER 28: When I Met You

3 0 0
                                    

ZHEIYNE'S POV

Ok. This is it . Bakit ba kasi ako kinakabahan? Letche naman oh!

"Zheiyne, okay ka lang ba?" Tanong ni Daryl habang papunta kami ng park malapit sa subdivision nila

"Yes I'm fine" pero ang totoo ang bilis lang naman ng heartbeat ko!

"Uhm. Eto nga pala ung gift ko" sabay abot ng isang square box. Well sa tingin ko isang necklace to .

As I open it, hindi nga ako nagkamali. Heart shaped pendant siya and naka engrave ung name ko sa gitna.

"Thank You Daryl" and nilagay niya na sa leeg ko ung necklace .

Then umupo na kami sa bench . Pagkaupo namin, nilabas ko na ung gitara ko .

I start to strum.

There I was, an empty piece of a shell
Just minding my own world
Without even knowing, what love and life
Were all about
Then you came,
You've brought me out of the shell
You gave the world to me , and before
I knew, there I was so In Love with you..

Habang kinakanta ko to, hindi ko siya tinitignan dahil kinakabahan pa rin talaga ako . Pero nararamdaman kong titig na titig siya sa akin at nakikita ko rin ang pagngiti niya .

You gave me a reason for my being
And I love what I'm feeling
You gave me a meaning in my life
Yes, I've gone beyond existing
And it all began, When I met you ..

And un! Buti na lang nagawa ko . Akala ko mawawala na ako sa tono dahil sa kabang nararamdaman ko. Hanggang sa natapos ko ung kanta, hindi pa rin ako tumitingin sa kanya.

"Thanks Baby. This is the best gift. Happy Anniversarry. I Love You so much" pagkasabi niya nun, niyakap niya ako .

Ganun din naman ang ginawa ko .

Naramdaman kong parang may nakatingin sa amin. So nagpalinga linga ako. And there! I saw him. I saw pain in his eyes . When he saw me looking at him, bigla na lang siyang umalis .

"Uhm Daryl. Uwi na tayo . Gabi na rin kasi" i said . Pero ang totoo ayoko pa talagang umuwi . Pero kasi. Arrrrgh.

"Sige . Ihahatid na kita"

"No. Uhm. On the way na ung kaibigan ko para sunduin ako eh. Oh ayun na pala ung car niya . Sige . Una na ako . Bye"

"Bye. Itext mo ako pag nakauwi ka na ha? I love you"

"Ok" umalis na ako .

Pagpasok ko ng car, nagulat ako at hindi si Vaughn ang sumundo sa akin kundi siya.

"San si Vaughn?" Tanong ko sa kanya

"Lasing siya. Hindi na siya pwedeng magdrive"

"Ok"

"Bakit hindi na lang ako ung tinext mo? Bakit sila pa?"

"I'm sorry. Ayoko kasing ikaw ung maghatid sa akin eh. I feel awkward." Totoo naman. Ang awkward kaya na ung taong mahal na mahal mo ihahatid ka sa bahay ng boyfriend mo.

"I understand you. Pero wala lang naman to eh. Simpleng bagay lang"

"Sorry. Are you mad?" Paglalambing ko sa kanya

"No. Nagtatampo lang talaga ako. Halika na . Bumaba na tayo. Wala ung pinsan mo kaya wala kang kasama ngayon" san nanaman kaya pumunta ung letcheng pinsan ko na un? Lagi na lang wala. Haaay. Yaan na nga .

"Kumain ka na ba babe?" Tanong niya. Oo nga pala. Hindi ako masyadong nakakain kanina.

"Nope. Pero hindi naman na ako gutom. I just need to rest"

"Ok. Mauna ka na sa taas. Ititimpla lang kita ng gatas"

"Ok babe"

Pagdating ko sa kwarto ko, nag online muna ako sa facebook .

"You gave me a reason for my being
And I love what I'm feeling "
Happy Anniversarry Baby! I love you very much !

Nakita kong post ni Daryl . At puro asar at congrats lang naman ang nasa comments.

"Nagpost siya agad"

"Ah Yah"

"Here's your milk. Inumin mo na yan agad and sleep. Late na rin"

"Ok"

Pagkatapos kong maubos ung gatas ko, nahiga na rin ako sa kama dahil pagod na talaga ako.

"Goodnight babe. I love you"

"Goodnight dn. I love you too babe"

Player Vs. CoachTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon