Player Vs. Coach

CHAPTER 39: Tagaytay Moment

ZHEIYNE'S POV

They're true. You can't explain happiness. You would just simply feel it.

And Rylle is the reason of my unexplainable happiness right now. Sobrang tagal na namin. We went through a lot. Nasubok ang katatagan ng relasyon namin.

At sobrang mali ng mga nagawa naming actions dahil lang sa paglilihim sa mga kaibigan namin. I know. Nasaktan ko ng sobra si Mycko at Daryl. Nakipagbreak lang ako sa kanila ng basta basta.

We didn't think. Akala namin tama. Na ok lang kahit ganun ung gawin namin. Pero hindi pala. Maling mali. Sobrang mali.

"Anong iniisip mo?"

"Nothing. Don't worry"

"Hindi mo ako maloloko. Alam kong may iniisip ka. Pero kung ayaw mong sabihin, it's fine."

"I'm thinking about you and me" I said and smiled to him.

"Hmm. Ok. Let's go"

At aba. HHWW lang naman ang drama namin ngayon. Hmm. Ganto rin kaya kami kapag matanda na kami?

"Good morning ma'am sir. Gusto nyo po bang magpatattoo?"

Tattoo? Hmm. Sounds fun.

"Uh Kuya Hind--"

"Sige kuya. Magkano ba? Permanent po ba yan?"

"Oo. Uhm. Dahil kayo ang first costumer ko, 200 na lang"

"Sige po"

"Pasok kayo. Dito tayo"

"Magpapatattoo ka?"

"Yah. Ayaw mo ba? Ok lang sa akin kahit hindi mo gusto"

"Of course gusto ko. C'mon?"

"Uhm kuya infinity na lang po . Tapos sa baba nun, ito po ilagay niyo"

"Un lang ba?"

"Opo kuya. Ako po sa left hand siya naman po sa right"

"Sige"

--

Pagkatapos naming magpatattoo, pumunta na muna kami sa resthouse namin dito sa Tagaytay.

It's already 2:00 pm in the afternoon. So we decided na magpahinga na lang muna.

--

"Zheiyne. Gising na. Maggagabi na oh"

"Ok"

"Here. Kain ka muna. "

"Thank you" Ang sweet talaga niya <3

"Bilisan mo ha? Let's watch the sunset"

--

After kong kumain, pumunta na kami sa tabing dagat and there we both watch the sunset.

"Dito kita papakasalan. Church wedding tapos Beach wedding"

"Talaga?"

"Of course. Ganyan kita kamahal. At sa special day natin na un, nandun dapat ung mga mahahalagang taong naging parte ng buhay natin"

Napangiti na lang ako sa mga sinabi niya sa akin. I can't imagine my life without him. I can't imagine myself marrying someone and not him.

Maybe, we're really meant to be together.