Player Vs. Coach

CHAPTER 45: Escape

ZHEIYNE'S POV

I'm all alone here. Naikot ko na yata ung buong Park. Kahit papaano nabawasan ung sakit na nararamdaman ko. Nakauniform pa pala ako. Grabe.

Nasa bahay kaya sila ngayon?

Calling Nathan

(Hello Zheiyne where the hell are you?)

"I'm fine. Nasa bahay ka ba?"

(Yeah. Pinagstay ako nila tita. Baka daw kasi umuwi ka dito)

"Meaning wala sila jan?"

(Oo. Kakaalis lang nila pagkatawag mo)

"Ok. I'm going there. But please. Wag mo munang sabihin sa kanila. Please Nate?"

(Ano bang plano mo?)

"I'll explain it to you later. I'm on my way. Bye"

Siguro, ito na lang ung pinakamadaling paraan para matakasan ko ang problemang ito. Kahit sandali lang.

"Hey. Nandito ka na. Ano bang balak mo? Teka bakit ka nag iimpake?"

"I'm going to leave the country"

"Wait... What?"

"Dont tell them please. Parang awa mo na Nate. I need to think. Ayoko muna dito."

"San ka naman pupunta?"

"Spain maybe or Paris. Dun na ako mag aaral. I'll just contact you for my requirements. Can I trust you Nate?"

"Yes. If thats what you want"

"Thank you Nate. I owe you a lot. Bye"

"Promise me you'll be fine"

"I promise cous"

Papunta na ako ng Bus station. Sana pagbalik ko, handa na akong harapin ang mga problema ko.

I checked my phone.
500 unread messages
250 missed calls

I sigh. Siguradong nag aalala na sila sa akin. Pero buo na talaga ang desisyon kong umalis ng bansa. I hope someday they'll understand me. 

Hindi ko sinabi kay Rylle ang desicion ko coz I know hindi siya papayag. Sana. Sana maintindihan niya.

--

Mamayang gabi flight ko na. Papuntang Madrid. Nagcheck in muna ako sa hotel. Ayokong tumuloy sa Bahay namin dito sa Manila. Baka maisipan nilang pumunta dun.

Every hour tinetext ako ni Nate. At napablotter na raw ako sa Missing List.

Pero sorry sila. Ayoko na muna talagang magstay dito. Sabi rin ni Nate pati si Rylle nakikitulong na sa paghahanap. And tomorrow, they're going to Tagaytay. Baka sakaling nandun daw ako.

--

Nathan Calling

"Hello Nate"

(How are you?)

"I'm fine. Nandito na ako sa airport. 15 minutes na lang flight ko na"

(Hindi ka na ba magpapapigil?)

"No. Buo na talaga ang desisyon ko"

(If you say so. -Nathan aalis na kami-)

"Is that Tita Jen?"

(Yes.)

"I missed her so much"

(She missed you too. I'll hang up na. Take care)

"Bye. Thank you"
*call ended*

I hope this escape would help me.