ကျင့်ကြံခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်

ကျိယွမ်အာ

စတုတ္ထနေ့အတွက် စင်မြင့်တစ်ခုတွင် လူလေးယောက်သာကျန်ရစ်တော့သည်။

ရှုယန်ကလည်း အောင်ပွဲများနှင့်ပြည့်နှက်နေသည်။

လတ်တလောအတွက် အကြိုစင်မြင့်ပိုင်ရှင်အနေဖြင့် ကြိုတင်ခန့်မှန်းထားသူစာရင်း၌ပင် ပါ၀င်နေသည်။

တတိယနေ့ပွဲစဉ်တွင် ဒုတိယစင်မြင့်တွင်
ယွမ်အာက ၀မ်ရန်ကိုရှုံးနိမ့်သွားသည်။
ထို့ကြောင့် ဒီနေ့ညသည် ဖရိုဖရဲကုန်းမြေ၌
ယွမ်အာ၏နောက်ဆုံးညဖြစ်လေသည်။

"စု၀မ် ၊ရှောင်ဖေး နင်တို့ကောင်းကောင်းလုပ်ရမယ်။
နင်တို့ထဲကတစ်ယောက် ၀မ်ရန်နဲ့တိုက်ဖြစ်ခဲ့ရင်
သူကိုကျိန်းသေပြင်းပြင်းထန်ထန်ဒဏ်ရာရအောင်လုပ်ပေးရမယ်နော်။
အဲ့ဒီ့အကောင်က ငါ့ကိုမိန်းကလေးဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်တယ်"

တကယ်တော့ သူတို့တိုက်ကြရင်း ၀မ်ရန်က ယွမ်အာကို စင်ပေါ်ကကန်ချလိုက်တာဖြစ်သည်။
စင်ပေါ်မှကန်ချခံရခြင်းမှာ မထူးဆန်းပါ။

သိူ့သော်လည်း ယွမ်အာ၏လုပ်ရပ်ကြောင့်
၀မ်ရန်က သူမဖင်ကိုကန်ချမိလျက်သားဖြစ်
သွားလေသည်။

ထို့ကြောင့် ပန်းရိုးခုတ်နတ်ဆိုးမက ဓားကျိန်းကျိန်းနေခြင်းပင်။

၀မ်ရန်အား မည်သို့မည်ပုံတိုက်ခိုက်သင့်ကြောင်းကို အာပေါင်အားရင်းသန်သန်ဖြင့် ပြောဆိုနေသည်။

စု၀မ်သည် ယွမ်အာ၏ပြောစကားများကြောင့်
ခေါင်းကျိန်းလာသည်။

ထို့ကြောင့် သူမ၏ဒေါသများကိုဖြေရှင်းပေးရန်အတွက် ‌ဒီနေ့ညအမွေအနှစ်တစ်ခုကို ဖြေရှင်းရန်
ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

"ထတော့ "

စု၀မ်ပြောလည်းပြောရင်း မတ်တပ်လည်းရပ်လိုက်သည်။

"ဘယ်တုန်း"

ရှောင်ဖေးကော ယွမ်အာပါကြောင်အသွားကြသည်။

"နင်ဒေါသကိုဖြေရှင်းဖို့ ငါတို့အမွေအနှစ်တစ်ခုဖြေရှင်းကြစို့။
မဟုတ်ရင် မနက်ဖြန်နင်ထွက်သွားရမှာ ဒီညတစ်ခုခုတော့ ရသွားမှတန်မှာပေါ့။