Evet arkadaşlar kocaman bir bölümle karşınızdayım. Satır arası yorumlarınızı merakla bekliyorum 😍
Sabah pencereden gözlerine vuran güneş ışıklarıyla uyandı Ömür. Bu Çakırbeyli evinde uyandığı ilk sabahıydı.
Deliksiz bir uyku çekmişti bu yüzden de çok enerjik hissediyordu.
Yattığı yerden doğrulurken komodinin üstündeki telefonundan saate baktı. Saat sekizi henüz geçmişti. Daha sonra koltuğun üstünde oturan İlyas'ı gördü. Gördüğü manzara karşısında biraz şaşırdı Ömür. Görünüşe göre İlyas çoktan uyanmıştı.
Ömür İlyas'ın onu fark etmemiş olmasını fırsat bilip incelemeye başladı.
İlyas duşunu almış, takım elbisesini giyinmiş, yine her zamanki gibi çok bakımlı görünüyordu. Elinde Ömür'ün dün boynundan çıkarıp makyaj masasının üzerine bıraktığı kolye vardı. Dalgın dalgın bakıyordu kolyeye...
Bir süre sonra Ömür'ün uyandığını farketti İlyas.
İlyas: Uyandın mı?
İyi niyetle başlayan bu konuşmaya aynı şekilde devam etti Ömür.
Ömür: Ben uyandım da, sen niye bu kadar erken uyandın İlyas?
İlyas: Uyku tutmadı.
Aslında bu doğru değildi. İlyas'ın uyuyamamasının sebebi karnının sağ üst kısmındaki dayanılmaz ağrıydı. Doktoru bu ağrıların olacağını söylemişti ama İlyas bu kadar şiddetli olacağını tahmin edememişti. Yine de bu durumu Ömür'ün bilmesine gerek yok diye düşündü.
Ömür: Allah Allah? Dün baya yorgun görünüyordun, nasıl uyku tutmadı anlamadım?
Ömür'ün bu sorusu İlyas'ın hafif bir tebessüm etmesine neden oldu. Bu kadını kandırmak mümkün değildi, İlyas'ın tanıdığı hiç kimseye benzemiyordu.
İlyas: Bana olur öyle arada, durup dururken kaçar uykum.
İlyas'ın son dediğiyle munzurca gülümsedi Ömür.
Ömür: Doğru söyle İlyas, koltukta mı rahat edemedin?
Ömür'ün dalga geçtiğini anlayan İlyas gözlerini devirdi.
İlyas: Allah aşkına sabah sabah ne bu enerji? Her sabah böyle değilsindir inşaallah (?)
Ömür kalkıp yatağı toplarken cevap verdi İlyas'a
Ömür: Aa sana da iyilik yaramıyor (?) Eğer istersen yatakta sırayla uyuruz diyecektim.
İlyas: Gerek yok canım, Allah razı olsun (?)
Ömür: E sen bilirsin. Teklif var ısrar yok.
Ömür'ün bu gür çıkan neşeli sesi İlyas'ın kafasını biraz olsun dağıtmıştı. Sabah enerjisini İlyas'a da buluşturan Ömür dolaptan eşyalarını çıkarırken konuşmaya devam etti.
Ömür: Yengenler gerçekten gidiyor mu bugün?
İlyas: Evet, kahvaltıdan sonra çıkacaklar.
Ömür: Annen gidecekleri için çok üzgün.
İlyas: Anamın kafası çok farklı çalışır. O gideceklerine değil, abimle barışmadıklarına üzülüyordur.
Ömür'ün tek kaşı şaşkınlıkla havaya kalktı.
Ömür: Nasıl yani? Barışacaklarını düşünüyor mu gerçekten?
İlyas: Dedim ya anamın kafası başka çalışıyor. Ona göre çıkmadık candan umut kesilmez.
