Verliefd op Matthy

Deel -17-

POV Y/N

Ik en Matthy lopen naar de woonkamer. "Goeiemorgen!" Zeg ik tegen de rest. Iedereen zit al benden. "Goeiemorgen!" Zegt Raoul enthousiast. Iedereen kijkt ons met een glimlach aan. "En?" Vraagt Raoul. "Ze zei ja." "Zegt Matthy. "Jaaaa!" Zegt Lieke. "Lekker bezig Matt." Zegt Milo terwijl hij Matthy een knuffel geeft. Ik kijk Lieke met grote ogen aan. Ze kijkt zo blij dat ik bijna denk dat ze enthousiaster is dan dat ik ben. Ik ben best wel nerveus. "Hey zullen we maar wat gaan eten? Het is al half 11." Zegt Robbie. "Ja goed idee. Roel maak jij wat?" Zegt Matthy. "Ja, wat willen jullie hebben?" Vraagt Raoul. "Doe mij maar een biertje!" Zegt Robbie. Iedereen lacht. "Ik maak wel pannenkoeken." Zegt Raoul. "Is goed! Lekker!" Zegt Lieke.

Raoul geeft me een bord met een pannenkoek. We zitten aan de eettafel. Matthy zit naast me, en Lieke zit tegenover me. Ik heb echt geen trek. Ik zie dat Matthy me aankijkt. Hij legt zijn hand op mijn been. "Probeer het maar gewoon, ik weet dat je het wel kan." Fluistert hij in mijn oor. Ik kijk hem aan en knik. Ik heb nu een halve pannenkoek en ik wil eigenlijk niet meer. Ik zit al vol. Ik denk aan wat de dokter zei. 'Je hoofd zegt dat je vol zit, ook al heb je niks gegeten'. Lieke kijkt me aan. "Je bent bijna klaar meis. Nog een beetje." Ik neem nog een hap en word misselijk. "Ik kan echt niet meer sorry." "Dat maakt niet uit, ik ben al blij dat je iets hebt gegeten." Zegt Matthy. Hij geeft me een glimlach. "Zullen we zo maar gaan? Dan gaan we eerst wel je kleren ophalen." Vraagt Matthy. "Ja is goed. Dan ga ik me even omkleden." Zeg ik terug. Ik doe een rokje en een croptop aan en mijn gympen. Dat is ook bijna het laatste wat er nog van mij in de kast hangt. Ik doe een beetje make-up op en doe mijn haar los. "Mat ik ben klaar hoor!" "Oke zullen we gaan?" "Ja is goed!"

We zitten in de auto onderweg naar mijn huis. Ik ben erg nerveus voor de date en ik merk dat Matthy ook nerveus is. Het word bijna awkward. "Weet je eigenlijk al waar we straks ijs gaan halen?" Vraag ik aan hem. Hij krijgt een gemene glimlach op zijn gezicht. "Ja, maar dat is nog een verassing." Zegt hij. "Nou hoezo?? Ik wil het weten!" "Nee nee ik ga niks zeggen. Je moet maar even afwachten lieve schat." Zegt hij. Ik begin te blozen. "Oke is goed, 'schat'." Zeg ik hem grappig na. Hij begint te lachen. "Mag ik je geen schat noemen?" "Zeker wel. Juist wel!" Zeg ik tegen hem. "Nee oke dan is het goed." Zegt hij met een glimlach. We komen aan bij mij thuis. "Zal ik mee lopen?" "Ja is goed!" Zeg ik tegen hem. We lopen mijn huis in. "Hey mam, hey pap. Ik kom even wat spullen halen!" Ik loop naar mijn ouders en ik geef ze een knuffel. "Hey meis, alles goed gegaan bij de dokter?" "Oh jahoor, Matthy en Koen waren mee dus dat was wel fijn." "Ah dat is lief!" Zegt mijn moeder terwijl ze naar Matthy kijkt. "Het was geen probleem hoor." Zegt Matthy en hij legt zijn hand op mijn rug. "Zullen we maar de spullen gaan pakken?" Vraag ik aan hem. "Ja is goed!" We lopen naar boven en ik pak een grote tas. Ik doe er wat kleren in en andere spullen die ik nodig ga hebben. "Oke ik ben klaar!" "Mooi!" "Zullen we weer gaan?" "Is goed!" Zegt Matthy. We lopen naar benden. "Hey willen jullie anders even wat drinken?" Vraagt mijn moeder. Ik kijk Matthy aan en hij knikt. "Oke wat willen jullie hebben?" "Ik wil wel wat water. Wat wil jij?" Vraag ik aan Matthy. Hij kijkt me aan. "Doe maar twee cola, een voor haar en een voor mij." Ik kijk hem aan en hij lacht naar me. "Fijn dat je zo goed voor haar zorgt Matthy." Zegt mijn vader. "Dat is geen probleem hoor. Ik doe gewoon wat ik kan." Mijn vader kijkt me lachend aan. "Hij is goedgekeurd!" Zegt mijn vader. "Pap hou op." Zeg ik terug. Hij begint te lachen. Als we wat hebben bijgepraat gaan we weer naar huis om mijn spullen neer te zetten.

Ik zet de tas in zijn kamer. "We pakken het later wel uit, zullen we nu gaan?" Vraagt Matthy. "Ja is goed!" Zeg ik terug. We lopen naar de deur. "Wij gaan hoor!" Roept Matthy naar boven. "Is goed!" Roepen Raoul en Robbie. "Niks doen wat ik ook niet zou doen!" Roept Milo. Dan rent Koen naar benden. Hij geeft mij en Matthy een knuffel. "Ik ben zo blij voor jullie!" Zegt Koen. "Koen we gaan niet trouwen hoor!" Zeg ik lachend. Nee dat weet ik, maar ik hoop al sinds dat ik jullie samen zag, dat jullie wat krijgen. En eindelijk gaan jullie op date!" Zegt Koen. "Ja ja is goed Koen, tot straks!" "Tot straks!" Zegt Koen. Ik lach naar hem.

Ik en Matthy lopen naar het dorpje. Hij pakt mijn hand vast en lacht naar me. "Mag ik je iets vragen?" Vraagt Matthy. "Jaa tuurlijk wat is er?" "Oke als je niet wilt antwoorden dan mag dat hoor, dat snap ik wel. Maar wat is er eigenlijk met jou en Mike gebeurt dat hij nu zo tegen je doet?" Ik denk terug aan hoe hij me behandelde en voel me gelijk weer kut. Hij ziet het en staat stil. Ik draai me naar hem toe en hij geeft me een knuffel. "Sorry als ik je verdrietig heb gemaakt. Als je het niet wilt zeggen dan hoeft dat echt niet. Dan praten we wel over wat anders." "Nee het is oke." Hij lacht naar me en pakt mijn hand en we lopen verder.

Dit was weer deel 17!!! Ik hoop dat jullie er weer van genoten hebben!

Xx