Verliefd op Matthy

Deel -46-

POV Y/N

"Nee je kunt het mooi zelf pakken." Hoor ik Raoul boos zeggen op de gang tegen Matthy. "Wat is er?" Vraagt Robbie. "Hij wil dat ik zn eten naar zn kamer breng. Maar dat ga ik mooi niet doen. Hij gedraagt zich als een lul." Zegt Raoul geïrriteerd. "Jezus." Zegt Robbie zacht. Milo en Lieke zijn al naar huis gegaan dus die zijn er niet. Koen zit naast me en legt zijn hand op mijn rug. Ik kijk hem aan en hij glimlacht naar me. Matthy komt de keuken ingelopen. Hij kijkt me niet aan. Hij pakt sushi en loopt weer weg. Zijn ogen waren rood, alsof hij net gehuild had. Koen wil opstaan om er achteraan te lopen. Maar ik hou hem tegen. "Ik ga wel." Zeg ik, en ik loop naar Mat zijn kamer toe. Ik klop op zijn deur. "Roel ik heb geen zin!" Zegt hij. "Ehm Mat.. Ik ben het." Zeg ik zacht. Het is even stil. "Ik wil heel even tijd voor mezelf." "Oh oke, sorry." Zeg ik en ik loop weg. Ik krijg weer tranen in mijn ogen en ren gelijk door naar boven zonder naar de jongens toe te gaan. Ik laat me op mijn knieën vallen in Koen zijn kamer en alles komt er weer uit. Ik hoor Robbie beneden boos doen tegen Matthy. Dan komen de jongens naar me toe. "Hey gaat het?" Vraagt Raoul. Ik reageer niet en probeer te stoppen met janken. Ik sta op en loop de kamer uit. De jongens kijken me bezorgd aan. Ik doe mijn schoenen en jas aan en loop de deur uit. Geen idee waarheen. Ik heb geen auto niks. Dan maar lopen. Ik hoor Koen nog iets naar me schreeuwen maar ik negeer het. Ik ga het bos in, hier had ik mijn eerste date met Matthy. Het is hier rustig, niemand te bekennen. Het is nu half 7. Ik ga op een bankje zitten en jank alles er weer uit. Dat ik nog tranen over heb is ongelofelijk.

Koentjuh🤪💘 belt

"Hey Y/N! Waar ben je?!"
"Even een stukje lopen, moest even uit dat huis."
"We zijn je aan het zoeken maar we kunnen je nergens vinden."
"Ik kom zo wel, ik blijf niet lang weg."
"Luister Y/N, we hebben vanmorgen 112 voor je moeten bellen, je verteld me nu waar je bent!" Zegt Koen boos
"Oke oke, ik ben in het bos waar ik was met de date van mij en Matthy."
"Oke ik kom eraan!"

Even later zie ik Koen in mijn richting lopen. Ik sta op en hij vliegt in mijn armen. "Ik maakte me echt veel zorgen! We dachten eerst nouja we laten je wel even maar na twee minuten begonnen we al bezorgd te raken." Zegt Koen opgelucht. "Ik ben oke hoor Koentje." Zeg ik met een glimlach. "Maar waarom liep je dan weg." "Nouja ik zit in een huis met Matthy, ik heb daar geen eigen kamer, dus geen plek om gewoon even weg te kunnen zijn van iedereen." "Jawel! Gebruik mijn kamer dan! Je bent altijd welkom!" Zegt Koen. Ik kijk hem aan en glimlach. "Dankje Koen." "Geen probleem knapperd!" "Kun je me straks naar huis brengen?" "Nee!" Zegt Koen. "Hoezo nee?" "Je blijft mooi bij ons, je gaat eerst je eten maar op orde zien te krijgen." "Jamaar waar slaap ik dan?" "Als je wil kun je bij mij slapen? Ons luchtbed is namelijk kapot door een video.. En als je je er niet fijn bij voelt mag je ook op de bank." "Dankje Koen! Bij jou klinkt wel goed." Ik geef hem een knuffel. "Ik hoop dat Mat me niet vermoord." Zegt Koen zacht. "Nee daar zorg ik wel voor!" Zeg ik tegen hem. We lopen weer naar huis. Onderweg hebben we het over Matthy. "Robbie werd echt fk boos op hem. Hij begon echt te schreeuwen tegen zijn deur." Zegt Koen. "Ja sorry." Zeg ik zacht. "Wat nou sorry?! Stop eens met sorry zeggen. Dit is niet jouw fout, dit doet Mat echt zelf!" Zegt Koen. Ik kijk naar de grond. Dan blijft Koen stilstaan en pakt me bij mijn schouder vast. "Hey ik meen het!" Zegt hij terwijl hij me en knuffel geef. Ik glimlach en knik naar hem.

We zijn weer bij Casa del Huts. Robbie en Raoul doen opgelucht de deur open. "Gelukkig!" Zegt Robbie terwijl hij me een knuffel geeft. "Doe dat nooit meer!" Zegt Raoul terwijl ook hij me een knuffel geeft. We lopen naar de woonkamer en ik ga op de bank zitten. Dan duwt Raoul me mijn bord sushi in mijn gezicht die ik nog niet op had. Ik begin te eten zonder hem aan te kijken. Dan loopt Matthy ineens de woonkamer in. Hij is stil en ziet er niet heel goed uit, hij is erg bleek. "Hey Mat!" Zegt Koen blij. "Yo." Zegt Matthy zacht. Dan is het weer stil. Matthy pakt een glas cola en loopt dan weer naar zijn kamer. "Alle jezus." Zegt Raoul zacht. Ik kijk weer naar de grond. "Dit voelt nog steeds als mijn fout." Zeg ik dan. "Neeeeee stooooop!" Schreeuwt Koen in mijn oor. "Het is TOTAAL NIET jouw fout!" Zegt Robbie. Ik kijk Raoul aan en hij knikt dat hij het eens is met Robbie. "Oja ze slaapt vanavond bij mij, dus als Matthy me komt wurgen dan weten jullie waarom." Zegt Koen. Ik moet lachen en Raoul en Robbie ook. "Das lief van je Koen." Zegt Raoul. "Mat weet wel dat jullie close vrienden zijn dus hij vind t vast wel oke." Zegt Robbie.

Het is inmiddels 12 uur. "Zullen we maar gaan slapen?" Vraag ik. "Ja goed idee!" Zegt Raoul. "Mee eens!" Zegt Koen. We sluiten de boel af en lopen naar onze slaapkamers toe. "Slaaplekker jongens!" "Slaaplekker lieve schat!" Zegt Robbie. "Slaaplekker!" Zegt Raoul. "Je kunt je wel omkleden in de badkamer." Zegt Koen wanneer we in zijn slaapkamer staan. Ik loop naar zijn badkamer en kleed me om een een setje merch die ik van hem gekregen had. Ik loop weer zijn kamer in en Koen ligt al onder de dekens. Ik ga erbij liggen en val bijna meteen in slaap.