part-5

14.5K 365 14
                                    

"အဖျားတက်ရအောင် ကြိုးဘာတွေဖြစ်ခဲ့လည်း ကျော့်ကိုပြောစမ်း!!"

"ဟင့်အင်း ပြောလို့မဖြစ်တဲ့ဟာကြီး ဖြစ်ခဲ့တာ အီးဟီး......."

ဘေးနားကတစ်ရှူးတစိထုတ်ကုန်အောင်ငိုထားပြီး နှာထိပ်စပ်လေးတွေနီဆွေးနေကာ

"ဒိတ် ဘာလုပ်လိုက်လဲ????'

"ရှူး တိုးတိုး ပြောစမ်းပါ အိမ်က သူပြန်ရောက်တာ မသိသေးသလို ဒီလိုကိစသာသိရင် ပြသနာကပိုကြီးမှာ.....'

"သူ့အတွက်စိတ်ပူရန်ကော!!!'

"ဂွပ်!!!!"

လက်ပြန်ခေါက်ချတာ ပြင်းချက် ဖွေးနုနေတဲ့လက်လေးနဲ့မှ မလိုက်

"သူပြန်ရောက်ရင် အိမ်က ချုပ်ချယ်တော့မှာ ကျော်သိလား အဟင့် ပြီးတော့လေ အဲ့ကောင်လေးကတော်တော်ကြောက်စရာကောင်းလာတာ.....'''

"အေးလေ ဘယ်လိုတောင်ကြောက်စရာကောင်းလည်းပြောပြဆို...'

"ကျော့်ဘာသာမေးကြည့်ပါလား အဟင့်ဒီမှာ ညစ်နေရပါတယ်ဆိုမှ"

ဆံပင်လေးတွေ ရှေ့ကိုပြိုဆင်း‌ကျနေတာကို
ကျော်က နောက်ကျောဘက်လေးပြန်ပို့ပေးရင် ဆန်ပြုတ်လေးကို ညင်ညင်သာသာခွံကျွေးသည်။
အိမ်ကတော့ရိုးရိုးဖျားတယ်ထင်ကာ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ရယ်

"မနက်ဖြန် ကျောင်းတက်နိုင်သေးလား??"

"အင်း ‌တက်နိုင်ပါတယ်....'

"အာတ့ာဆို ဒိတ်က သူ့ဆီ ညနေဘက်ထွက်လာခဲ့ပါတဲ့!!!"

"ကျော်!!!!!!!!"

"အမလေး နားပါအူတယ် ကြိုးရယ် ဖြေးဖြေးအော်ပါ"

"ကျော်ပြောတာကြည့်လေ သူ့ပြန်လာတော့ သူ့ဘက်တော်သားဖြစ်သွားတာလား အဟင့်!!!!'

"အာ မဟုတ်ပါဘူး....'"

"ဖြစ်နိုင်တယ် မနေ့ကက ကျော် လိုက်္မပေးတာ အကြံနဲ့!!!"

"မစွတ်စွဲပါနဲ့ကွာ........''

ကျော်ကတစ်ဖက်လှည့်ပြီး ဂုတ်ပိုးကိုဖြည်းဖြည်းပွတ်ကာ သံရှည်ဆွဲအော်သည်။
ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် လိမ်နေတာ အသိသာကြီး

"မယုံတော့ဘူးသိလား ကျော့်ကို "

အေဗာကပြောလည်းပြော အိကနဲထပ်ငိုသည်။သူအယုံရဆုံးလူ မရှိတော့သည့်အတိုင်း

မင်း ကို အပိုင်ရမှ ဖြစ်မယ့်ကောင်Where stories live. Discover now