Not: Oy ve yorumlar yine ve yeniden düşük gelirse diğer bölüm sınır koyacağım...🥺
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı: Egemen Akkol & Rana Türkyılmaz - Bana Bi Yolunu Bul
Oy vermeyi ve satır arası yorum yapmayı unutmayınız!💜
Her fırtına hayatınızı mahvetmek için gelmez, bazıları yolunuzu temizlemek içindir. -Paulo Coellho
11. BÖLÜM: "ÇEKİLEN KILIÇLAR''
Ölüm, yaratılışımızın vazgeçilmez uzvudur. Ölüm, hayatın kalbidir. Hayatın ortasında kalp gibi atarak gerçekliğiyle nefesini ensemize üfleyip ruhumuza varlığını fısıldar.
Ölmeden nefesim kesilmişti yıllar önce, ölüm beni teğet geçip en sevdiğim insanları girdabına almıştı. Kimsesizlik şerbeti damağıma yayılan zehirden farksızdı fakat her zehirlendiğinde kişi ölmüyordu.
Ölmemiştim. Ölmeyi çok dilemiştim. Ölmemiştim işte.
Bu benim suçum değildi, hiçbir zaman da olmamıştı fakat karşılaştığım her insanın direkt olarak bu konuyu aşındırmaya çalışması ruhumu yoruyordu. Ölüm bu kadar gerçekken, insanoğlu neden bu kadar yargılıyordu?
Masada yayılan sessizlik, dudaklarımı birbirine bastırmama neden olsa da gözlerimi Haldun Beyden almadım. Arslan'ın parmaklarının üzereydi hâlâ elim, çekmeye de niyetim yoktu. "Annemler ben ufakken vefat ettiler, beni de teyzem büyüttü babaannem sokağa atınca." Bir şeyler anlatma ihtiyacıyla yanıp tutuşuyordum. "Teyzem İngilizce öğretmeniydi, şu an emekli. Kuzenim var bir de Ceyda, kardeş gibi büyüdük, hayatım onlardan ibaret. Teyzemin eşi ben onlarla yaşamaya başladığım yıl vefat etti, baş başa kaldık. Teyzem yetişemiyordu masraflara, hafta sonu ek iş yapar, özel ders verirdi." Nefeslendim masada yayılan ölüm sessizliğini kaile almayarak. "Ben ve Ceyda yaşadığımız apartmanın merdivenlerini silerdik yardım etmek amacıyla. En azından okul harçlığımızı çıkarıyorduk, ben o zaman 14 yaşımdaydım. Ceyda ise 16, tabii yaşımız ilerleyince merdivenleri silmek yerine garsonluk, kasiyerlik gibi işlerde çalıştık yaz tatillerinde." Sessizlik hâkimiyetini korumaya devam etti. "Belki size uygun değil ama benim yaşama nedenim teyzem ve Ceyda. Hiçbir şey altın tepside önüme sunulmadı, hep çalıştım. Durmadan, tükenmeden, umudumu kaybetmeden çalıştım. Ve şimdi biri geliyor ve benim sırf annemler hayatta olmadığı için beni yargılıyor. Bunu yapan kişi, belki de benim kadar hayat mücadelesi bile vermemiştir.'' Gülümsedim bana kızgın gözlerle bakan Haldun Beye. "Bana öyle bakmayın, niyetim elbette size saygısızlık yapmak değil fakat bir insanı ailesiyle sınıflandırmak bana çok çağ dışı geliyor.''
Feride Hanımın mahcup gözleri yüzümün sokaklarında dolaşıyordu, Kartal yanımda sessizce oturuyordu. Haldun Beyin kırlaşmış kaşları öfkeyle çatılmıştı, Arslan sadece izliyordu. İnimi gördüğünü, ruhumu seyrettiğini biliyordum.
