2019 da kaleme aldığım kitabı, 2023 yılında değiştirerek -en azından kurgusunda birkaç değişiklik yaparak- yeniden yayımlamaya karar verdim, bu sadece tanıtım kısmıdır!
Yeni dünyama hoş geldiniz!
Kemerleri bağlayalım, burası biraz farklı bir dünya.
Benimle misiniz?
(Başlama tarihini buraya atabilirsiniz.)
Not: Yorumlar benim için çok değerli, yorumlarınızı eksik etmeyin.❤️)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SESSİZLİĞİN ARDINDAN: "TANITIM"
Hayat kısa bir oyundu; yaşamak için çalışmak, çalışmak için ayakta durman gerekiyordu. Kimsesizlik göğüs kafesinde yerleşen bir çiçek gibi büyüse de çabalamaktan ve çalışmaktan vazgeçemiyordu insan. Koşuyor, düşüyor ama günün sonunda yaralı dizlerinin üzerinden doğrulup ayakta durabiliyordu.
En azından Nil Karahan'ın hayata bakış açısı bundan ibaretti; yaşamak istiyorsan çalış, çalışmak istiyorsan dik dur. Bunu yıllar önce evinde, sıcacık salonunun ortasında yaşanan o kanlı gecede öğrenmişti. Titreyen bedenini, korkuyla akıtılan gözyaşlarını, küçük kalbinin nasıl paramparça oluşunu hiç unutamamıştı.
Ve sessizlik yemini etmişti. Dudaklarını birbirine mühürlemiş, yıllarca tek kelime düşmemişti o küçük soluk pembe dudaklarından. Ta ki bir gece annesi rüyasında belirene dek, ondan sonra dudaklarına astığı asma kilitleri teker teker açmış, bir daha hiç susmamak adına konuşmaya başlamıştı.
Sürekli gülümsemişti, sürekli gülmüştü. Yaşadığı travmayı da gözyaşlarıyla birlikte toprağın dibine gömmüştü. O artık bambaşka bir kadındı, ayakları yere sağlam basan, ideolojisinin peşinden giden biriydi.
Ama hiçbir zaman güvenemiyordu insanlara, onlara iyi gelmek için elinden geleni yapıyor, karşısındakini mutlu etmeyi başarıyordu fakat güven duygusunu herkese karşı besleyemiyordu. Sayılı insanlara güvenirdi, Nil.
Nil, aynadaki aksine gülümseyip gelinliğinin eteklerini düzeltti. Makyajı nihayet tamamlanmış, gelin odasındaki kalabalık dağılmıştı. Omzuyla aynı hizada olan saçları güzelce maşalanmış, omuzlarından aşağıya zarifçe kayıyordu, saçına aksesuar olarak inci yerleştirilmişti. Saçlarının ayrı ayrı noktalarına asılıydı bu inciler, mavi gözlerinin ortaya çıktığı bir makyaj yapılmıştı yüzüne de. Dudakları ise gülkurusuydu. Nil gülkurusu rengini çok severdi.
Bugün Nil için önemli bir gündü, evet önemli bir gündü. Bugün evleniyordu, 24 yaşında genç bir kadındı. Okulunu bitirmiş, diplomasını almış ve stajyer olarak bir işe girebilmişti. Erkek arkadaşı Tolga'nın evlilik ısrarlarına dayanamamış ve kabul etmişti. Tolga, onun için her zaman iyi bir seçimdi. Ondan yaşça büyüktü, olgundu ve şefkatini esirgemiyordu. Nil, babasından alamadığı şefkati ondan alıyordu. Bu düşünce Nil'in kaşlarını çattı ve kafasını iki yana sallayarak babasını zihnin duvarlarından sildi.
