အပိုင်း(၄ဝ၃)
လျှို့ဝှက်နယ်မြေ (၂)
အခုအချိန်မှာ လင်ယွဲ့က အရင်လို အလှအပ မရှိတော့ဘူး။ အခု သူမရဲ့ ယုတ်မာတဲ့ မျက်နှာနဲ့ တွဲဖက်လိုက်တော့ ရှောင်ချန် နှလုံးသားထဲမှာ ထိန်းချုပ်ရခဲယဉ်းသော စက်ဆုပ်ရွံရှာမှုများ ဖြစ်လာရတယ်။
သူမကို ရှောင်ယွီချင်း အမေလို့ ပြောရင် ယုံမယ့်လူ ရှိပါ့မလား။ ရှောင်ယွီချင်းအတွက် သူမကို သူက ချစ်ခင်ဟန် သရုပ်ဆောင်ရမယ်။
“ကိုယ် မင်းလိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်း ယူလာပေးပြီးပြီ…။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်မှာ လုပ်စရာ ကိစ္စလေးတွေ ရှိနေသေးတယ်… အပြင်ခဏ သွားဦးမယ် မင်းလေး ကောင်းကောင်း အနားယူသင့်တယ်”
ရှောင်ချန်၏အကြည့်က နွေးထွေးမှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့အသံကလည်း အရင်အတိုင်း နူးညံ့နေဆဲပါ။
လင်ယွဲ့ကတော့ သူမလက်ထဲမှ ကျောက်စိမ်းပြားလေးနဲ့ ဆော့ကစားနေပြီး ရှောင်ချန်ကို တစ်ချက်လေးမျှ စောင်းငဲ့ကြည့်ခြင်း မရှိဘဲ စိတ်အားထက်သန်စွာ စကားဆိုတယ်။
ရှောင်ချန်လည်း အခန်းထဲ မထွက်သွားခင်မှာ လင်ယွဲ့ကို ဖျတ်ခနဲကြည့်ပြီး ခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်တယ်။ သူ့လျင်မြန် ခက်ထန်သော မျက်နှာထားက ညကောင်းကင်ယံမှာ အလျင်အမြန် ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့တယ်။
“ကျောက်စိမ်းပြား… နောက်ဆုံးတော့ ငါ ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပြီ… စိတ်ကြိုက် နှိပ်စက်လို့ ရပြီပေါ့”
လင်ယွဲ့လည်း အသက် ခပ်ပြင်းပြင်း ရှိုက်လိုက်တယ်။ သူမ မျက်ဝန်းများကတော့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုကို သရုပ်ဖော်နေတာပေါ့။
“အခုအချိန်က စပြီးတော့ အမှိုက်ကောင် ငါ့ရှေ့မှာ အကြင်နာတရား ခေါင်းပါးတဲ့ ပုံစံနဲ့ နေရဲလားဆိုတာ စောင့်ကြည့်ရတာပေါ့… ဒီပြင် ငါ့သားမိန်းကလေးကို ခိုးယူရဲသေးတယ် ကိုယ့်အဆင့်အတန်း ကိုယ် နားမလည်ဘူး သူ့စွမ်းအားနဲ့ လင်မိသားစုက သမီးနဲ့ ထိုက်တန်မယ်လို့ ထင်နေတာလား… စိတ်ကူးနဲ့ ရူးမနေနဲ့”
လင်ယွဲ့လည်း ကျောက်စိမ်းပြားနဲ့ ကစားနေစဉ် ရုတ်တရက် လန့်ပြီး ‘အမလေး’လို့ အော်လိုက်မိတယ်။
လင်ယွဲ့ ကျောက်စိမ်းပြားကို ဟိုမြှောက် ဒီမြှောက် လုပ်နေစဉ်မှာ အဖြူရောင် ပုံရိပ်တစ်ခု ရုတ်တရက် ဘေးမှ ပေါ်လာတာပေါ့။ ထို့နောက် သူမလက်ထဲက ကျောက်စိမ်းပြား ပျောက်ကွယ် သွားတာပေါ့။
လင်ယွဲ့လည်း သူမအကြည့်ကို အပြင်ဘက်သို့ ဖြန့်ကြက်ခြင်း မပြုမီ ဗလာကျင်း ဖြစ်သွားတဲ့ သူမလက်ဖဝါးကို တအံ့တသြ ကြည့်နေမိတယ်။ ကြွက်ဖြူလေးက သူ့ထက် ပိုကြီးတဲ့ ကျောက်စိမ်းပြားကို အားတိုက်ခွန်တိုက် သယ်ဆောင်ပြီး ထွက်ပြေးနေတာကိုသာ တွေ့လိုက်ရတယ်။
ချက်ချင်း လင်ယွဲ့ အသိပြန်ဝင်လာပြီး ဒေါကန်စွာ အော်ဟစ်တော့တယ်။
“ကြွက်စုတ်… ပစ္စည်းခိုးဖို့ ရှောင်အိမ်တော်ကို လာရဲတယ်ပေါ့ နင် သေချင်နေတာလား”
ပြောပြီးတာနဲ့ လင်ယွဲ့လည်း ဒေါနဲ့မောနဲ့ မတ်တတ် ထရပ်လိုက်ပြီး ကြွက်လေးရှိတဲ့ မြေကြီးကို လက်ဖဝါး အတွင်းအားနဲ့ ရိုက်ချလိုက်တယ်။
ဗိုင်းခနဲ အသံနဲ့အတူ မြေကြီးနဲ့ ကြမ်းပြင် တုန်ခါသွားတယ် သူမ လက်ဖဝါး ရိုက်ချက်ကြောင့် နေရာတိုင်း ဖုန်မှုန့်များဖြင့် ပြည့်နှက် နေတော့တယ်။ သူမ ရိုက်ချက်က ကြွက်စုတ်ကို အသားတုံးအဆင့်အထိ ဖြစ်စေချင်တာ။ ဒါပေမဲ့ သူမ လက်ပြန် ရုပ်သိမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျောက်စိမ်းပြား အရွယ်အစား ရှိတဲ့ ဥမင်ဝင်ပေါက်ကိုသာ တွေ့လိုက်ရတယ်။
ကျောက်စိမ်းပြား ခိုးသွားတဲ့ ကြွက်လေးက ဒီဥမင်မှ ထွက်ပြေး လွတ်မြောက်သွားတာ ကြာပြီလေ။
“အား….”
လင်ယွဲ့မှာ ရူးမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသော ဆံနွယ်များက လျော့တိလျော့ရဲ ပြေကျလာတယ်။ သူမက စိတ်မနှံ့သော မိန်းမတစ်ယောက်လို ဒေါကန်မောကန် အော်ဟစ်နေလေတော့။ အကျည်းတန် စေတယ်။
ရွှေရှာကြွက်စုတ်…. နင့်ကို မိလို့ကတော့ သေပြီးသာ မှတ်ထားလိုက်တော့ နင့်ကို အစိတ်စိတ် အမြွှာမြွှာ ချေမှုန်း ပစ်မယ်။
“ဘာဖြစ်လာတာလဲ”
အစက ထွက်ခွာသွားပြီး ဖြစ်တဲ့ ရှောင်ချန်က လင်ယွဲ့ အော်သံကြားတော့ လှည့်ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ အလျင်အမြန် တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တော့ ဆံပင် ဖရိုဖရဲနဲ့ ထိတ်လန့်ဖွယ် လင်ယွဲ့ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူလည်း စိတ်ပျက်လွန်းလို့ မျက်မှောင်ကြုတ် လိုက်တယ်။
လင်ယွဲ့နှလုံးသားက တဖြည်းဖြည်းချင်း တည်ငြိမ်လာပြီး ပုံမှန်အသံနဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
“ရွှေရှာကြွက်က ကျွန်မရဲ့ ကျောက်စိမ်းလက်စွပ်ကို ခိုးသွားလို့… ဒီကြွက်စုတ်ကို သေအောင် ရိုက်နှက်ချင်တာ… ဒါပေမဲ့ တွင်းတူးပြီး ထွက်ပြေးသွားတယ်”
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခိုးသွားတာ ကျောက်စိမ်းပြား ဆိုတာတော့ ရှောင်ချန်ကို မပြောနိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း သူမ လိမ်လည်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့တာပေါ့။
“ရွှေရှာကြွက် ဟုတ်လား”
ရှောင်ချန်လည်း မျက်မှောင်ကြုတ် လိုက်တယ်။
“ရှောင်အိမ်တော်ကို အဆင့်အတန်းနိမ့်တဲ့ ရွှေရှာကြွက်က ရောက်လာရတာလဲ။ ဘာအရောင်လဲဆိုတာ မှတ်မိလား … ချက်ချင်း ကြွက်ခြေရာရှာဖို့ လူ ပို့လိုက်မယ်”
“မှတ်မိတာပေါ့”
လင်ယွဲ့လည်း သူမ ဦးခေါင်းကို ညိတ်လိုက်တယ်။
“ရွှေရှာကြွက်လေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ကိုယ်လုံးက အဖြူရောင်ရှိပြီး ဝဝဖြိုးဖြိုးလေး… သူ တွင်းတူးတဲ့ နှုန်းက အရမ်းမြန်ဆန်တယ် ယောက်ျား… ရှင် သူ့ကို ဖမ်းမိဖို့ ခဲယဉ်းမယ်”
စကားပြောနေစဉ်မှာ လင်ယွဲ့က ဒေါသစိတ်ကြောင့် အံကြိတ်ထားတယ်။ နို့လက်ဖက်ရည်လေးက သူမစိတ်ကို တော်တော်ကြီး ထိခိုက်စေတယ် ဆိုတာတော့ ဘယ်သူမှ နားလည်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အမှိုက်ကောင်ကို သတ်ရဖို့ ကျောက်စိမ်းပြားကို လိုချင်နေတာကြာပြီ...။ ဒါပေမဲ့ သူမလက်ထဲ ရောက်တော့မှ ကြွက်စုတ်က ခိုးသွားမယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ဘူး။ ဒါကြောင့် သူမ ကြွက်စုတ်ကို မမုန်းဘဲ နေပါ့မလား။ စကားနဲ့ ဖော်ပြဖို့ ခက်ရတဲ့အထိ မုန်းတယ်။
ဒီကြွက်စုတ်ကို ဖမ်းမိတာနဲ့ သူမ ကြွက်စုတ်ကို အစိတ်စိတ် အမြွှာမြွှာ ဖြစ်အောင် နင်းချေ ဖြစ်မယ်။ ဒါမှလည်း သူမနှလုံးသားထဲက ဒေါသကို ငြှိမ်းသတ် နိုင်မှာပေါ့။
***
YOU ARE READING
သရဲဘုရင်ရဲ့ချစ်လှစွာသောဇနီးဆိုးလေး အပိုင်း(၄၀၁ မှ ၅၀၂)
Romantizmအပိုင်း၁၅၀၀အထိ freeလက်ဆောင်ယူပြီး Gp1ခုကို 2000ကျပ်ဖြင့် အားပေးလို့ ရပါတယ်