ស្នេហាអាត្មានិយម [Complete✅]

ភាគទី37: ខ្ញុំមករកបងជុងគាត់នៅទេ?

នាយសម្លឹងមើលទៅថេហ្យុងទាំងខ្សែរភ្នែកកំណាចបំផុតដោយរាងតូចនៅអង្គុយក្អួតយកៗព្រោះតែអាហារមួយមុខនោះមិនគួរអោយចង់ញាុំរសជាតិវាចង់ក្អួត ឯម៉ែដោះត្រូវជុងហ្គុកដេញចេញបាត់ទៅហើយ

"អួកៗ...ហ្ហឹកៗ...លោកអាក្រក់ណាស់ជុងហ្គុកលោកមិនមែនជាបងជេយ៍ខេជាមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់ទេលោកជាបីសាច ហ្ហឹក! ដឹបៗ.."ថេហ្យុងគក់ទ្រូងនាយខ្លាំងៗទាំងខឹងទង្វើរបែបនេះទៀតគេកាន់តែស្អប់
ជុងហ្គុកចង់ចាកចេញពីនាយបើគេចេញបានគេមិននៅក្បែរនាយនោះទេកូនក៏គេមិនអោយនាយដឹងដែរ

"បងក្លាយជាបែបនេះព្រោះអ្នកណាមិនព្រោះតែអូនទេមែនទេ? រឿងគ្រប់យ៉ាងអូនជាអ្នកផ្ដើម"ជុងហ្គុក

"ហ្ហឹកៗ...លោកទេដែលមិនជឿជាក់មកលើខ្ញុំជឿលើពាក្យអ្នកដទៃនិយាយអញ្ចឹងតើបានត្រូវគ្នាណាស់តើស្រីម្នាក់នោះគេធ្វើអោយលោកមានក្ដីសុខមែនទេគេរួមរស់ជាមួយលោកហ្ហេ?ទើបជឿនាង "ថេហ្យុងគំហកមកជុងហ្គុកវិញទាំងសម្ដីកាចមាំុក្នុងចិត្តសែនខឹងអោយតែនឹកដល់រឿងជុងហ្គុកនឹងលៃណាម្ដងៗ

"ចុះអូនដែលរួមរស់ជាមួយបងរាល់ថ្ងៃអូនអាចកុហកបងបាននោះ?អូនអាចបំពានបេះដូងបងព្រោះតែជ្រួលជ្រើមឃើញអាសត្រូវបងម្នាក់នោះវាមានវាលូយឆាយ ប៉ុន្តែមានបងតែម្នាក់អូនមិនគ្រប់គ្រាន់មែនទេទើបត្រូវទាក់ទងប្រុសអ្នកមានដល់ទៅពីអ្នក?"ជុងហ្គុក

"ស្រលាញ់មិនស្រលាញ់ខ្ញុំនោះទេទីបំផុតខ្ញុំត្រូវបានគេចោតប្រកាន់...ទាំងដែលនោះជាអ្វីដែលខ្ញុំមិនបាន
ប្រព្រិត្តបើមិនជឿជាក់គ្នាពួកយើងកុំបន្តអី..ព្រូស!! "ថេហ្យុងដោះចិញ្ចៀនរបស់គេដែលជុងហ្គុកបានពាក់អោយទុកបញ្ចាំចិត្តនោះបោះចំកណ្ដាលមុខនាយ

"ហឹស!"ជុងហ្គុកញ័របបូរមាត់តត្រឺតទឹកមុខនាយក្រហមព្រោះតែខឹងកាន់តែខ្លាំងហើយ

"យកចិញ្ចៀនស្នេហាឆ្គួតយ៍ស្អីរបស់លោកទៅវិញហើយដោះលែងខ្ញុំអោយទៅរកគេម្នាក់នោះដែលលោកចោតថាជាសាហាយនោះទៅ បើជ្រុលជាគិតថាខ្ញុំមានសាហាយហើយ ហ្ហឹកៗ..."តើមួយជីវិតនេះត្រូវបរាជ័យប៉ុន្មានដងទៅក្នុងរឿងស្នេហា?មនុស្សដំបូងបោកប្រាស់គេដើម្បីផលប្រយោជន៍ដាណៃមិនបានស្រលាញ់គេនោះទេឯមនុស្សដែលគេគិតថាជាអ្នករួមដំណើរជីវិតចុងក្រោយនេះក៏ស្រលាញ់គេខ្លាំងតែខ្លាំងហួសជ្រុលហួសហេតុឡើងងឹតងងុលលែងស្ដាប់អ្វីទាំងអស់ជឿពាក្យគេហើយមកដាក់ទោសស្នេហ៍ដល់ខ្លួន