YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

1

   Arkadaşlarım  merhaba...

Size ufak bir notum var . Kitap tamamlandığı için okuma sayısında bir artış olacak gibi. Size ufak bir bilgilendirme geçmek istiyorum.

Yanılsama zor bir kitap olabilir, baştan biraz belirtmek isterim.

Yazdığım karakterlerin bazı davranışları sizin hoşuna gitmeyecek yada tasvip etmediğiniz durumlar söz konusu olacak kitabın ilerleyen bölümlerinde

Bunu bilin ve ona göre kitabıma başlayın.

Eğer hala okumak isterseniz, bende çok mutlu olurum tabi.

Okumaya karar verenler için iyi eğlenceler dileyip aradan çekiliyorum. 😍❤️

******

Günlerden çarşamba, hava kapalı bol yağmurlu bir gündü işe gitmek zorunda kalmak tam bir eziyetti. Yanlış anlaşılmasın yağmurlu günlere bayılırdım ,ama evde battaniye sıcak içecekler eşliğinde film izlemeyi tercih ederdim.

Hastane evime çok yakın yürüme mesafesi diyebilirdik ama ben yinede götümü kaldırıp yürümek istemeyenlerdendim elimde olsa tuvalete bile arabayla giderdim o kadar da tembeldim zaten bu tembellikle doktor olmamı sadece zekama borçluydum beynimin içi birazcık az çalışsa halim harap olurdu.

   Hastaneye vardığımda tek yapmayı sevdiğim sey ise arkadaşlarımla bol bol goy goy yapmaktı. Beni eğlendiren hastanedeki tek olay milletin dedikodusunu yapıp herkesle dalga geçmekti.

Kendime hastane de tabi ki 3 5 arkadaş edinmiştin benim için aşırı zor bit sey değildi sosyal olmak bu konuda doğuştan yetenekli sayılırdım. Girdiğim ortamda aşırı sevilen hemen kan kaynanan biri olmasam da arkadaşsız da kalmazdım bu yüzden arkadaş edinmek benim için hiç bir zaman zorlu bir süreç olmadı.
  

Mehmet'i görüp hemen selam verdim."günaydın küçük kurbağam" . Mehmet bu hitap şeklinden çok hoşlamasa da duruma alışmıştı artık. Asık suratıyla "günaydın"diye cevap verdi.

O sırada Aslı' da yanımıza gelmişti. "Günaydın size bir haberim var yeni hocamız gelmiş gördünüz mü?" Diye hemen ortaya bombayı bırakmıştı.

Bu kızı çok seviyordum dedikodu yuvamdı benim bütün güncel bilgiler bu kızdaydı neyi merak ediyorsan cevabını onda bulmak çok kolaydı beni uğraştırmayan insanlara bayıldığımı söylemiş miydim?
   

"Hayır ben kimseyi görmedim daha şimdi geldim zaten" diye cevap verdim.

Mehmet "bir susun amk sabah sabah bu nasıl bir enerji" diye her zaman ki gibi kendinden beklenen tepkileri verirken biz

Aslıyla muhabbete kaldığımız yerden devam ediyorduk. Aslı'ya dönüp
   
"kimmiş neciymiş nereden geliyormuş "adlı soruları sorarken Aslı beni şaşırtarak " vallahi kerem bu sefer bende bilmiyorum bildiğim tek sey cinsiyeti hakkında "demişti.  Şaşkın bir yüz ifadesi ve hayal kırıklığı sergileyerek Aslı'nın kıkırdamasına sebep olmuştum.

  "Bu gizlilikte neymiş yahu sen bile bilmiyorsan gerçekten bunu iyi saklamış olmalılar "dedim. Aslı "dan bir  kıkırdama daha kazandım ." Tek bildiğim erkek olduğu " diye cevap verdi Aslı  bizde günümüze devam etmeye başladık.

      ******
   

     İş iş iş yeter ya diye çığlık atmama 5 saniye falan kalmıştı. Bu kadar hasta olmayı nasıl başarabilirsiniz dikkat edin azıcık kendinize diye bağırsam çok mu dikkat çekerdim. Ben bu kadar küçük ve zayıf bünyeme rağmen doğru dürüst hiç hasta olduğumu bilmezdim. Acildeki hastaların yüzde doksanı sadece grip mide bulantısı ve ateş yüzünden burada oluyorlardı. Aynı seyleri söyleyip yapmaktan bıkkınlık gelmeyen yoktur sanırım.

Bu arada biz hala bizden sorumlu hocamızı görmemiştik. Dakik biri değildi sanırım yada disiplinli. Hala ortalıkta olmadığına göre rahat biri sanırım diye beynim düşüncelerden düşüncelere savruluyordu.
  

Bir 2 saat daha çalıştıktan sonra kahve molası içinn kafeteryaya çıktığımda aklımda ne içmem gerektiği konusunda büyük bir savaş vardı. Sıra bana geldiğinde hala ne içmek istediğime karar veremeyip öylece dikiliyordum.

Arkamdan bir ses "umarım  bugün içinde ne istediğine karar verirsin" dediğinde anında arkamı döndüm ve hayatta görüp görebileceğim en seksi suratla karşılaştım ah Allah'ım sen neler yaratıyorsun böyle diye iç savaşlarıma başlamıştım.

Bu sırada dilim bana ihanet etmeye başlamıştı bile  " Hayır burada durup size eziyet etmeye karar verdim" cümlesi ağzımdan neden döküldü bilmiyorum böyle demek istememiştim kusura bakmayın buyurun demek istemiştim diye içimden çığlıklar atıyordum. Ama artık çok geçti.

    Aslında benim bir suçum yoktu bana iğneleyeci konuşmuştu ve bu tarz konuşmaları sevmezdim sadece affedersiniz çekilir misiniz dese hemen oradan uzaklaşırdım neden laf sokmak zorundaydı ki.
 

  "Sizi bekleyecek kadar boş vaktim yok  şimdi önümden çekilinde en azından ben işimi halledebileyim "diye tek düze bir sesle yüzünde mimik oynamayarak beni tersledi. Ve ben ona hala kitlenmiş şekilde bakıyordum.

Yanımdan geçip önüme geçtiğin de durumdan sıyrılmayı başarmıştım. İçimden salak salaksın sen çığlıkları atmaya başlamıştı 5 yaşında ki çocuk gibi laf sokmaya çalışmıştım rezilliğimi düşünüp kahrolmayı bırakmam gerekiyordu. Kenara çekilip kendi halime acımayı gece yatağıma bıraktım ve kafeteryadan hiç bir sey almadan çıktım.

*****

Eğer hikayemi severseniz lütfen oy ve yorum atar mısınız ?

Hikayem hakkında açıkcası fikir sahibi olmak istiyorum ben yazarken bence iyi oldu diye düşünüyorum ama okuyanın düşüncesini de merak ediyorum açıkcası.