YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

64

"Of amma uyumuşum." Diyerek kendimi yana çevirmiştim. Gözlerimi araladığımda ise yanımda Aslan'ın bedenini görememek yine beni telaşlandırmıştı.

Genelde hep benden sonra uyanır zaten onu uyandıran taraf da ben olurdum. Bu farkındalıkla hızlıca yataktan kalktım.

"Aslan " diye evin içinde gezinirken balkonda olduğunu görüp hızlıca yanına adımladım. Yaslandığı sandalyenin arkasından hızlıca boynuna doğru sarılıp yanağına bir öpücük bıraktım.

" Ne düşünüyorsun böyle derin derin." Diye sordum sakince

Boynunu doladığım ellerimi elleriyle sarıp beni kucağına doğru çekti.

Kıkırdayarak kendimi boyun girintisine soktuğumda beni daha çok sarıp sarmaladı.

Kafamın üstüne öpücükler bırakırken derin derin nefesler alıp saçlarımı kokluyordu.

"Aslan iyi misin?" Diye sorduğumda kafamı boynundan çıkartıp yüzüne bakmaya başlamıştım.

Dudaklarıma uzun bir öpücük kondurup

" iyiyim sevgilim ." Dedi ama bir şeyler olduğunu bilecek kadar tanıyordum Aslan'ı

Kafamda yine saçma sapan tilkiler dönmeye başlamıştı. Kendime engel olamıyordum. Düşünmemen gereken her şey bir an da üstüme yığılıyordu.  Dün gece arkadaşlarının yanından ayrıldıktan sonra ne yaptığını deli gibi merak etmeye başlamıştım.

Bence çok bile dayandım deyip pat diye sormaya karar verdim.

"Sevgilim  dün gece neredeydin çok merak ettim seni." Dedim  en yumuşak şekilde sormaya çabalayarak.

Derin bir iç çekip biraz sustuktan sonra konuşmaya başladı.

" seni çok seviyorum Kerem ben biliyor musun ? Yani bazen seni sevdiğime inanmadığını düşündüğüm zamanlar oluyor, ama bilmeni ve emin olmanı istiyorum . seni çok sevdiğimden şüphe duymaman gerek Kerem. "

" özür dilerim sevgilim sana bunu nasıl anlatsam aslında beni sevdiğinden eminim sadece bir gün beni bırakıp gidecekmişsin korkusunu atamıyorum üstümden ve sana bunu yansıttığım zamanlar inan bende kendime çok kızıyorum . "

" Bunların hepsi benim hatam en başından her şeyi yakıp yıktım şimdi ise yakıp yıktığım düzenin üstüne tekrar bir şey inşa edemiyoruz. Çabalıyorum ama sanırım yetmiyor. Ne yapacağımı bilemiyorum hiç bir şey için bu kadar çaresiz kaldığımı bilmiyorum ben. Her seferinde, benim yüzümden olan senin güvensizliğinle, ikimiz nasıl başa çıkarız gerçekten bilmiyorum."

Birden korkuyla Aslan 'a doğru bakıp hırsla sordum

" Ne demek istiyorsun yani." Diye sormuştum bu sanki ayrılık konuşması gibiydi şimdi beni bu yüzden terk mi edecekti yani.

" Kerem sakin ol konuşuyorum sadece." Dediğinde

Hırsla birden ayağa kalkıp

" Ne bu şimdi ayrılık konuşması mı beni terk mi edeceksin.?" Diye sorduğumda çoktan gözlerim dolmuştu.

Oda birden ayağa kalkıp bana sarıldığında

"Kerem saçmalama ne seni terk etmesi bak yine aynı şeyi yapıyorsun sadece konuşmaya ,var olan derdimi anlatmaya çalışıyorum hiç bir yere gittiğim yok neden anlamak istemiyorsun."

Dediğinde içime birden bir ferahlık hissi yayılmıştı. Gerçekten iyi değildim sürekli terk edilme korkusuyla bende kendimi yıpratmaya devam ediyordum.

"Özür dilerim az önce söylediğim şey işte kendime engel olamıyorum. Her şeyi ikimize dar eden benim Aslında Dün gece de çok üstüne gittim zaten haklısın her şeyi  birden herkese söylemeni istemek bencillikti. "