YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

34

Selim' den ayrılıp eve geldiğimde gözümü yine telefondan ayıramıyordum. Bu adam arayacağını söylerek sanırım beni dalgaya almıştı.

Sinirle yatağa yatıp uyumaya çalışmıştım ama gözüme uyku girmiyordu. Ne kadar saat telefona bakıp durdum bilmiyorum ama sonra uyuya kalmışım. Sabah telefon sesiyle uyandığımda resmen sıçrayıp Aslan mı acaba diye telefona yapışmıştım.

Telefona baktığımda büyük hayal kırıklığıyla annemin aradığını görmüştüm. Kocaman bir of çekerek telefonu açıp, mümkün mertebe en hızlı şekilde telefonu kapatmıştım.

Tabi ki bende herkes gibi ailemi seviyordum ama şuan hem keyfim yoktu hemde annemin uzun muhabbetini telefonda çekmeyi sevmiyordum. Tek başıma yaşayalı yıllar olmuştu ama annem hala sanki geçen ay eve çıkmışım gibi davranıyordu.

Yataktan kalkmak istemediğim için kafamı geri koyup telefonda gelen mesajlara bakmıştım. Hızlıca cevap vermem gerekenlere cevap verip ,telefonu elimden bıraktım.

Sonra birden aklıma gelen şeyle telefonu tekrar elime aldım. Aslan' ı hiç stalklamadığımı fark edip hemen instagramdan Aslan' ı aramaya başladım. Umarım hesabı gizli değildir diye bir yandan da içten bir şekilde  Allah ' a dua etmeye başlamıştım.

Bir kaç ufak arayış sonrasında hesaba ulaştım. Dualarımda kabul olmuştu hesabı açıktı. Çok fazla resmi yoktu ,olan resimlerini tek tek incelemeye başladım.

Bir kaç iş fotoğrafı, bir kaç arkadaş ve bir kaç da aile fotoğrafı bulunuyordu. Aile fotoğrafına girip annesi ve babası diye düşündüğüm insanları inceledim. Fotoğrafta dört kişilerde birde Aslan'dan yaşca küçük olduğu belli olan bir erkek vardı. Sanırım  kardeşiydi,  aşırı benziyorlardı çocuk da en az Aslan kadar yakışıklıydı.

Diğer fotoğraflara da göz gezdirdim kayda değer bir şey yoktu altındaki yorumları inceledim. Asılan biraz fazla  kadın vardı ama şaşırtıcı değildi adam hem doktor ve hemde yakışıklıydı kadınların asılmaması tuhaf olurdu.

Biraz daha göz gezdirip hesabından çıktım . Bugün neler yapabilirim diye düşünürek yataktan kalktım...

*****

Yine iş sabahı gelip çatmıştı. Bir önceki gün , üniversitede arkadaşım olan bir kaç kişiyle buluşmuştum. Oturup beraber eğlenmiştik ama ben yine de gözlerimi telefondan ayıramamıştım.

Sabah bununda siniriyle işe gelmiştim. Çocuk gibi kandırmıştı beni. Aramayacağını düşündüğüm anlarda bile, gözümü telefondan çekemeyip bir ümit beklemiştim.

Selim' in dediği gibi ben büyük sıçmıştım. Kendime kızarak iş başı yaptığımda hala Aslan' ı görememiştim. Böyle ne kadar zaman geçmişti bilmiyordum .Mehmet'in sesiyle irkildim.

" Dalgınsın hayırdır?"

"Yok be oğlum dinlenemedim pek ondan."

" hıım inanmış gibi yapayım tamam." Dediğinde gülüşmüştük.

O sırada Aslan yanında yaşlı biriyle acile girdiğinde kalbim ritmini şaşırmış gibi atmaya başlamıştı. Sadece görmeyle bu kadar hızlanamazsın sakinleş diye telkin vermeye başlamıştım kendime.

" Dik dik bakmayı kes azar yemek mi istiyorsun."  Dediğinde Mehmet ,anca kendime gelip kafamı başka tarafa çevirmiştim.

" Yanında ki dede kim ya ."

Mehmet şaşkınca bana dönüp

" Bilmiyor musun gerçekten  o Hastanenin yeni büyük bağışçısı işte  , arada karısı falanda gelip geziniyor ya onlar işte."  Dedi.

Özlemin kocası olduğunu anlayıp kafamı tekrar onlara çevirip tip tip bakma olayına devam ettim.  Adam gerçekten çok yaşlıydı. Özlem bu adamla parası için birlikte değilse gelip herkes suratıma tükürebilirdi. Gerçi bence adam da bunun farkındaymıştır elbet oturup salak gibi kadının ona aşık olabileceğini düşünmüyordur herhalde.

" Ayakta zor duruyor lan bu birde çıkıp buraya ziyarete gelmiş . Te Allah' ım şimdi şunu şuraya yatırsak bir dünya hastalık bulurum ben bunda."

Mehmet kaptırmış gidiyor şekilde söylenirken ben gözlerimle hala onları kesiyordum. Aslan adama el kol hareketleriyle bir şeyler anlatp duruyordu.

İçimden şerefsiz Aslan adamın karısıyla yatıyorsun bu ne rahatlık böyle diye söylensemde yüzüm düz ve ifadesizdi.

Aslan'ın gözleri en sonunda beni bulduğunda aceleci bir şekilde yönünü değiştirdi. Bu kıkırdamama sebep olmuştu.

" Ne oldu neye gülüyorsun. "

" söylediğin şeylere."

" 5 dakika sonra mı?"

" jeton köşeli benim şimdi düştü." Dediğimde kafama bir tane patlatmıştı.

" sende bir haller var ama neyse illa çıkar yakında kokusu."

İçimden umarım asla çıkmaz deli misin oğlum sen diye söyleniyordum.

Aslan adama bir şeyler söyleyip Hızlıca yanımıza gelmişti. Mehmet'i adama yukarı kadar eşlik etmesi için görevlendirdikten sonra bana doğru dönüp

" Çok boş vaktin var sanırım , sana bir oniki saat daha nöbet mi yazsam."

" onuda nereden çıkardın şimdi. Benim boş vaktim falan yok."

" Madem yok gözlerini neden bana dikip yarım saattir beni dikizliyorsun."

" Genişliğine , rahatlığına , gevşekliğine bakıyordum.

Dediğimde ileri gittiğimi anlasam da ağzımdan laflar çıkmıştı. Ellerini sıktığında sinirlendiğini anlamıştım.

Daha sessiz bir tonda ve bana yaklaşarak

" orospum olmak isteyen birine göre iddialı sözler sarf ediyorsun Kerem,  sikik ahlak kurallarını asıl sen kendine sakla ne yaptığım nasıl yaşadığım seni ilgilendirmez , altımda inlemek isteyen bir fahişesin daha fazlası değil. O yüzden o güzel tatlı sesini sadece yatak için sakla."

Dediğinde sinirlenme sırası bendeydi.

" siktir git ."  Dedim oldukça sessizce.

Bu sefer gülümsemişti.

Arkasına dönüp tam gideceği sırada . Tekrar bana yüzünü dönüp

" akşam mesai bitimi odama gel." Deyip benim yine bir şeyler söylememe izin vermeden hızlıca oradan uzaklaşmıştı.

Kendimi bu adamın yanında aciz hissettiğim kadar hiç bir yerde hissetmedim. Adam benim özgüvenimi yerle bir edip duruyordu ve bende karşısına geçip daha fazlası için kendimi ona sunuyordum. Gerçekten dışarıdan gören kesin beni deli falan sanardı ama kendime engel olamıyordum.

Kafayı Aslan'a takmıştım ve bunun dışında hiç bir şey önemli gelmiyordu.

Adamı sabahtan beri deli gibi görmek istemiştin, al bakalım Kerem bey gördün ananınkini tersten diye kendime söylenmeye başlamıştım.

Bu adam beni sinirden çıldırtma noktasına getiriyordu ama yine  kendim kaşınmıştım .

Bu şerefsiz beni On kere mutsuz edip bir kere mutlu etse sanki beni üzen o değilmiş gibi bütün sinirim geçiyordu.

Resmen ağına takılmış sürüklendikçe sürükleniyordum. Karşı gelecek bir beynim kalmamıştı. Aslan ' a karşı tamamen kalple yönetiliyordum.

Derin bir nefes alıp odasına gidip gitmemeyi düşünüyormuş gibi yapıp  kendimi kandırıyordum. gerçek şuydu ki yarım saat sonra ben onun kapısının önünde olacaktım...