YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

84

1 hafta sonra

Burnumu, sesli bir şekilde bir kez daha hınkırarak

"Bebeğim sen git ben gerçekten iyiyim." Demeye devam etmiştim.

" Seni böyle bırakıp, nasıl gideyim Kerem. Çok kötü gözüküyorsun." Dediğinde aslında  haklıydı.

Şimdi bu hasta olma işi de nereden çıktı diye düşünmeden edemiyordum.

Aslanla ,geçen bar gecesinden sonra aramız hala tam mükemmel olamasa da, yine de baya toparlamıştık. Bir haftadır o eski halimize yakın şekilde olmaya başlamıştık ve bu beni çok mutlu ediyordu. Dün hafif hasta olacakmış gibi hissetmiştim ama önemsememiştim , ama bütün gece Aslan'a naz yapmayı ihmal etmemiştim.

Yine normalde olmayan  kişiliğime bürünmüştüm. Ben zaten çok sık hasta olan biri değildim , hasta olduğumda ise kimseye yük olmazdım. Şimdi azıcık hasta olacağımı hissettim diye bütün gece Aslan'a sırnaşıp, benimle ilgilenmesi için naz yapmıştım.

Oda sanki gerçekten bebeği hasta olmuş gibi benimle ilgilenmiş ve sürekli ne istersem yapmıştı. Bu duruma kolay alışabileceğimi fark etmiştim.

Aslan benim aksime sağlam bünyesine karşılık çabuk hastalanan bir tipti ve kesinlikle hastalığını, ızdırap gibi geçiriyor ve geçirtiyordu. 

Aslan hasta olmasın diye resmen gözünün içine bakıyordum. Eğer Aslan hastaysa, resmen evde acil durum varmış gibi savaş hali oluyordu.

Kendisine hizmet edilmesinden zaten gündelik yaşamında da hoşlanan Aslan, hastayken her şeyi iki katına çıkartıyordu.

Tembel bir sevgilim vardı.  Ev işleriyle pek ilgili olmadığı gibi de dağıtmayı da fazlaca seviyordu. Benim kişiliğimin zıttı bu hareketleri, arada bir kavga etmemize sebep olsa da bence yine de iyi idare ediyor gibiydik.

Ama dün geceden sonra Aslan'ı anlamaya başlamıştım. Birinin senin her şeyinle ilgilenip , seni el üstünde tutması bambaşka bir şeydi . Aslan'ın, hastayken neden bu kadar nazlı olduğunu daha iyi anlamıştım şimdi.

Ama Aslan kadar nazım uzun süremezdi çünkü işe gitmesi gerekiyordu.  Her ne kadar yanımda kalması gerektiği konusunda ısrar etse de, yine yük olmak istemeyen tarafım bir şekilde ağır basmaya başlamıştı.

" Hadi kedicik iş vakti. Benim sayemde işten kaytarmana izin veremem." Dedim gülümseyerek

Oda gülümseyip dudaklarıma uzun bir öpücük kondurdu.

"Aslan dur yapma sende hasta olacaksın. "

" Bebeğim senden gelen her şeye razıyım ben." Dedi oyuncu bir tavırla

" senin hasta olmana ben razı değilim ama o ne olacak. Vallahi düşünmesi bile içimi fena yaptı. Sakın hasta olma Aslan "

Kınayan bakışlarla bana bakmaya başladığında

" abartıyorsun yine Kerem." Dedi.

" Ne abartması bence az bile söylüyorum." Dedim tekrar uzun uzun  gülümseyerek

" tamam neyse hadi söyle bakalım sen emin misin yalnız kalabilecek misin?"

" çocuk muyum ben , kalırım tabi. Hem kötü olursam ararım seni söz. "

"Anlaştık ... çıkıyorum ben." Deyip tekrar beni öptüğünde

Hızlıca onu ittirip

"Pislik ya kendini hasta etmeye çalışıyor. Pis çakal seni " Diye arkasından söyleniyordum.