YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

87

Selim'in imalı bakışları altında gecemiz ilerliyordu. Hala beni köşeye çekip sorgulamamıştı ,ama bu sessizliğinin uzun sürmeyeceğini biliyordum.

Güneş'in eve geldikten sonra ,keyfi yerine gelmişti. Çok az içmesine izin de verdiğim için mutlu mutlu koltuğunda oturuyordu. Aslan tekli koltukta, iyice yayılıp birasını yudumlarken sohbete kendini kaptırmış şekilde hararetle bir şeyler anlatıyordu.

Bende mutfaktan içeriye bir şeyler taşırken ,birden kolumdan çekildiğimde kendimi Aslan'ın kucağında bulmuştum.

Bu kıkırdamama sebep olurken , Aslan'ın , içtikten sonra daha sıcak kanlı olduğunu bildiğimiz için ,selim'le ben duruma hiç şaşırmamıştık.

Boynumu öpüp ,koklamaya başladığında bende sıkıca ona sarılıp karşılık vermiştim.

Kimseden utanacak değildim . Sevdiğim adam bana herkesin içinde sevgisini gösterirken, asla hayır demezdim.

" seni seviyorum." Diye kulağıma fısıldadığında

Eğilip dudaklarına uzun bir öpücük bıraktım.

" bende seni seviyorum kedicik." Dedim otuz iki diş sırıtarak.

Aslan bana kendini iyice yanaştırıp kimsenin duyamayacağı bir tonda konuşmaya başladığında, dikkatimi hızlıca ona verdim.

"Kerem... Ben çok romantik biri değilim biliyorum.  Sana çok güzel sözler söyleyemediğim de bir gerçek. Ama yanındayken ait olduğum yerdeymişim gibi hissediyorum. Kalbim tam olması gerektiği yerde gibi. Tabi şimdi alkolünnde  etkisi var biraz daha rahat konuşuyorum ama içten söylediğime inan... ben malesef kötü şeyleri hiç çekinmeden ,sakınmadan rahatlıkla söylüyorumda işte nedense sevdiğimi anlatmakta biraz zorlanıyorum. Belki yetiştirilme tarzımdandır bilmiyorum. Ailemi biliyorsun zaten fazla da anlatmama gerek yok, neyse işte ,Ben sana pek söyleyemesem de bil tamam mı . Yerin kalbimin ortasında ,sana her baktığımda , güzelliğin kalbimi ağrıtıyor.  İyi ki hayatımdasın , iyi ki benimsin. Ben senin sayende nefes aldığımı , yaşadığımı, bir kalbimin olduğunu hissediyorum. Sadece benimle kal..." Diyerek kelimeleri kulağıma fısıldadığında kendimi ağlamamak için zor tutmaya başlamıştım.

Haklıydı Aslan baya odun biri sayılırdı. Sevgisini hissederdim ama kelimelerle anlatmak konusunda biraz sıkıntılıydı. Benim için önemli değildi . Hissettiğim sürece duymasam da olurdu, ama yine de bazen duymanında ,insanın kendini ne kadar iyi hissetmesine sebep olduğunu inkar edemezdim.

Bende ona doğru dönüp Koltukta kucağına iyice yerleştim.

" ezberledin mi bunları ? ." Deyip güldükten sonra cümleme devam ettim.

"sen benim kalbimsin, bende senin... Hissediyorum ,biliyorum biz birbirimize aşığız ve bu gerçek bütün kelimelerden daha önemli benim için. Ama arada bir duymaya da hayır demem." Deyip dudaklarını uzun uzun öptüm.

Oda söylediğime gülüp sıkıca sarıldığında . Selim'in anlattığı şeye odaklanmaya çalıştık.

Bu sırada
Güneş'in sıkılıp sıkılmadığını merak ettiğimde bakışlarımı ona çevirmiştim.

Dalgın bir şekilde bize bakarken elinde ki bira şişesiyle oynayıp duruyordu.

Sanırım ona şuan böyle olmamız biraz garip gelmişti. Sonuçta alışkın değildi. Bu yüzden üstüne çok düşünmedim.

O sırada Selim güneş ' i radarına alıp bir kaç soru sormaya başlamıştı bile.

Çok bunaltıp , sıkmasını istemesem de şimdilik müdahale etmeden bende dinlemeye karar vermiştim.