YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

38

Yatağa yatmıştım ama Aslan' ın içeride olduğunu bilerek uyumak benim için baya zordu. Gerçekten dediği gibi birlikte uyuyup ona dokunmak isterdim.

Alarmın sesiyle" ne ara uyumuşum ben" diye söylenerek uyandım .Bok gibi durumdaydım resmen bitikleri oynuyordum. Uykusuzluk nöbet için iyi olmayacaktı. Şerefsiz adam mesai bitince çıkıyordu bense onun üstüne saatlerce çalışmak zorunda kalıyordum. Birde gelmiş bana iş var diye caka satıyordu.

Düşüncelerimi bir kenara sıyırıp yataktan kalktım. Alarmı biraz erken saatte kurmuştum.  Aslan' a kahvaltı hazırlayacaktım. İçimden salaksın sen sesleri yükseldiği sırada, ben salaklığımı  "evimde kalmıştı ne var yani misafir sonuçta "diye aklamaya çalışıyordum.

Aslan' ın onca pislik hareketinden sonra bile ona karşı kötü olamamak benim ahmaklığımdı farkındaydım . Duygularıma engel olamıyordum. Dediğim gibi Aslan konusunda beynim işlevini yitirmişti.

Banyodan çıkıp salona adımladığımda Aslan' ın eşyalarının olmadığını fark ettim. İçimden ne olur haber vermeden gitmiş olmasın diye geçiriyordum. Hızla odasına geldiğimde kapıyı tıklattım içeriden hala gel sesi duymayı bekliyordum.

Ses olmadığında içeri girdim yatak toplanmıştı ve Aslan ortalıkta yoktu. Sağda solda not aramayı başladım. lütfen bir not bırakmış olsun diye evin içinde her yere bakındım.

Yine bir hayal kırıklığıyla hızla telefona koştum İçimden kesin bir mesaj atmıştır diye düşünüyordum. Telefonu elime alıp ona dair hiç bir msj olmadığını görünce kendime lanet okudum.

"Ne bekliyordun birde alnına öpücük kondursaydı istersen "kendime kızmalarıma son verip biraz daha uyumak için gidip yattım. Uyandığımda kendime sinirlenmeye devam edebilirdim.

*****

Yataktan kalktığımda ki sinirim işe geldiğimde hala devam ediyordu.  Aslan' ın yaptığına bozulmam hala geçmemişti. Nedensizce onunla kahvaltı yapma fikrini gece sahiplenmiştim. Sanırım bu durumu  olmaması beni baya üzmüştü.

Kendime arada telkin vererek arada kızarak işe odaklandım. Hala Aslan' ıda görememiştim gerçi şuan görmek istiyor muydum ondan da emin değildim.

Bir mesaj atmak bu kadar zor muydu gecenin bir vakti onu evime almıştım onun için ayakta kalmıştım bir teşekkür mesajı atsa bile yeterdi.

Öğlene doğru yorgunluk iyice bedenime çökünce kahve almaya çıktım. Dönüş yolunda Aslan' la koridorda karşılaştım.  Sude'yle konuşuyordu. Göz ucuyla bana bakıp konuşmaya devam etti.

Yanlarından geçmiştim ama beni görmemezliğe vurması sinirimi iyice tavan yaptırmıştı. Gerçi mantıklı tarafımla düşünebildiğimde sude varken bana ne demesini bekliyordum orası da ayrı konuydu . Yine de ona sabahtan kalan sinirim katlanıyordu.

Neden tek başıma ben sinirleniyordum ki onu da sinirlendirmeliydim. Bu düşünce iyice kafama yerleşirken ,köşeye geçip Sude'nin yanından uzaklaşmasını bekledim. Sude yanından gittiği anda Aslan' ın yanına damladım.

Suratıma bakarken bende konuşmuyordum. Buraya gelirken sinir etmek için gelmiştim ama ne diyeceğim konusunda da bir fikrim yoktu . Yine fazla düşünmeden hareket etmiştim.

Klasik bir giriş yapıp" günaydın. " Dedim.

Bütün soğukluyla " günaydın " dedi .

Dün gece ki Aslan'a dair üzerinde hiç bir  kırıntı yoktu. Karşımda ki adam sanki benimle ilk defa karşılaşan biriymiş gibi  davranıyordu. Bu içimin yanmasına sebep oldu.

Ben bunları düşünürken

" Kerem Allah aşkına ne oldu? Yine suratıma bakıp duruyorsun ne söyleyeceksen söyle işim var." Dediğinde kendimi neden sürekli karşısında bu duruma sokup durduğumu düşünüyordum.

" Sabah haber vermeden gitmişsin. İyi misin diye merak etmiştim." 

Bunu söylediğim an kasıldığını hissetmiştim .

" Biraz sessiz mi olsan herkese gece birlikte kaldığımızı duyurmak mı istiyorsun iyiyim gördüğün üzere bir şeyim yok hadi işinin başına dön sende."

Gerçekten dokunsalar ağlayacak duruma gelmiştim. Bana bunu bir cümlesiyle nasıl yapıyordu anlamıyordum.

" madem kimsenin duymasını istemiyorsun  kapımda bitmeseydin o zaman seni merak eden de suç. insan bir haber eder hayvan herif o kadar evimi açtım sana."

Bunları söylerken sinirli olsam da ,istemsizce yine onun dediğini yapıp sesimi  kısmıştım. Şuan üzgün tarafımı sinirli tarafım bastırıyordu. Ve bu duruma şükrediyordum çünkü artık bir karşısına geçip ağlamadığım kalmıştı şuan ki tutunduğum sinirim olmasa onu da yapardım.

" Bir iyilik yaptın onu da yüzüme vurmaya mı geldin ?"

" iyi misin diye sorunca laftan anlamıyorsun en iyisi senin anladığın dilden konuşmak bence ...hiç bir şeyi yüzüne vurduğum da yok sadece gittiğine dair bir mesaj bırakabilirdin ama nerede sende o nezaket ."

" Yerimi yadırgadım sanırım , uyuyamadım . Hem kıyafetim falan da yoktu eve geçip üstümü değiştirdim.  Zaten gece seni uykusuz bırakmıştım tekrar odana gelip uyandırmak istemediğim için sessizce çıktım. Açıkcası not bırakmakta aklıma gelmedi o kadarını da düşünemedim kusura bakmazsın artık."

Dediğinde ani duygu değişimine adapte olmakta zorlanıyordum daha 1 dakika önce azarlanıyordum ,şuan ise karşıma geçmiş bana açıklama yapıyordu. Beynim gerçekten artık yanmıştı.

Kalbim şu açıklama yapan haline hemen düşmüştü . Demek beni uyandırmaya kıyamadı diyen keremsuyu acilen susturmam gerekiyordu.

Gururum zaten uzun zamandır ortalıkta olmadığı için meydan tamamen kalbime kalmıştı.

Gerçekten anladığı dilin hödükçe olduğuna ikna olmak üzereydim . Ne zaman insan gibi soru sorsam tersleniyordum. Ama onu terslediğim anda birden normal şekilde cevap vermeye başlıyordu.

" Konuşmanın en başında bunları söyleyebilseydin konu hiç bu kadar uzamazdı da neyse tamam iyiysen sorun yok dönüyorum bende işe ."

" şu triplerin adam bezdirir yeminle . İyi tamam dön işe. Gece içinde teşekkürler. Eğer bekleyebilseydin zaten seni odama çağırıp söyleyecektim. Bir mesajla geçiştirecek değildim de her neyse artık. "

Bu söylediğiyle kafam iyice çorba olmuştu.

" Bazen bana ne yaşattığını gerçekten anlamıyorum gidiyorum ben." Dedim sinirle.

Asık suratı gülümsediğinde bana bu yaptığından zevk aldığını görebiliyordum .

Hiç bir şey söylemeden arkasını dönüp gitmişti.
Bende Aşağı indiğim sırada sude'yle karşılaştım. Beni durdurup

" Kerem bugün mesaiden sonrası için izin istemişsin sanırım Aslan hocadan onayladı haberin olsun."

Biraz şaşırsam da ne olduğunu anlayıp teşekkür etmiştim.

Gerçekten bu adam kalbime beynime zarardı . Kafamda onu o kadar kötü biri olarak kodlamıştım ki iyilik yapacağı asla aklıma gelmiyordu. 

Aşırı mutlu olmuştum. Açıklama yapmasına , teşekkür etmesine sonra beni düşünmesine . Olanların Hepsi sabah ki bütün gerginliğimi üstümden sıyırıp atmıştı. Yorgunluğumda azalmış gibiydi eve gidince de mis gibi temizlenir yatardım oh hayali bile güzeldi.

Gerçekten günümün bok gibi başlamasına da iyi bir şekilde bitmesine de Aslan sebep oluyordu . Bu düşünce kalbimi şıkıştırdı. Kendimi birine bu kadar teslim etmek işte bu dünyada ki en büyük korkumdu.

*****

Sevdiyseniz oy ve yorum atmayı unutmayın lütfen.

Bu arada kaç bölüm olmuş Aslan' la Kerem hala birlikte olamadılar şaka gibi ama Olayı bir oraya getiremedim Ama yakındır olacak inanıyorum.