YANILSAMA ( TAMAMLANDI.)

56

Aslan yemek randevusu koparmak için tam bir haftadır benim peşimde dolaşıyordu. İlgili bir Aslan görmeye asla alışık olmadığım için tavırları aşırı tuhaf gelsede duruma kolaylıkla adapte olmuştum.

Resmen nazlı bir kız edasıyla peşimde dolaşmasına izin verip bundan deli gibi hoşlanıyordum. Ara ara hastanenin çeşitli yerlerinde beni sıkıştırıp öpmeye çalıştığında da asla izin vermeyip daha onu hala affetmediğimi söylüyordum. Yaptığı her harekete kalbim erise de onun böyle peşimde koşması daha çok ilgimi çektiği için süründürmeye devam ediyordum.

Bazen beni sıkıştırmaya fırsat bulamadığı zamanlar olduğunda ufacık bir karşılaşmamızı bile değerlendirip elini çaktırmadan elime sürtüyor sonrada  saçma salak şekilde suratıma bakıp gülümsüyordu. Salak mısın sen bakışları atsam da içimden daha fazlası için dua ediyordum. Çok özlemiştim şerefsizi.

Bir kaç kez evime gelmeye teşebbüs etmişliği olsa da bunları da bir şekilde geri püskürtmeyi başarmıştım. Ama artık uzatmak istemediğim için bir daha sorduğu ilk anda bende yemek teklifini kabul etmeye karar verdim .

Yine hastanede hastalarla mücadele ettiğim bir gün Aslan şaşırtıcı bir şekilde beni odasına çağırdı. Şaşırtıcıydı çünkü bir haftadır her köşe başında beni şıkıştıran o değilmiş gibi beni asla odasına çağırmamıştı.

Ağırdan alarak odasına gittiğimde hazır da bekliyormuş gibi hemen lafını sokmuştu.

" zahmet etmeseydin ya üç gün sonra da gelirdin. "

" of Aslan geldim işte.  İşim vardı şimdi fırsat buldum."

Ayağa kalkıp elimden tutup benide kendiyle birlikte koltuğa otutturdu.

" sen beni görmek için can atmıyor olabilirsin tabi ama ben seni her an her dakika yanımda istiyorum. "
Deyip boynuma bir öpücük bıraktı.

" Aslan dur kapıyı kilitlemedik bak biri girebilir rahat dur."
Bu cümleleri söyleme biçimim hadi daha fazlasını yap Aslan demek gibiydi . Resmen sesimle bile onu ne kadar çok istediğimi belli ediyordum.  Adam varlığıyla nefesimi kesmeyi başarıyordu.

Resmen inleyerek istemiyorum dediğim için Aslan gülmüştü.

" Sana daha önce  içeriye kimse giremez demiştim. "

"Bende ben girmiştim ama demiştim ."

" Evet onun cezasını şimdi mi kessek acaba?" Diye tekrar sırıttı Aslan

" Aslan rahat dur dedim sana hem içeri kimse girmese bile ben seni affetmedim ."

Koca bir of çekerek geri çekildi Aslan .

Bir çocuk gibi suratına asıp oturduğunda bu hali çok hoşuma gitse de çaktırmadım.

"Kendimi affettirmek için fırsat vermiyorsun biz nasıl ilerleyeceğiz böyle . Yemeğe çıkmak için bile randevu koparamadım daha."

" bir daha sor bakalım ."

Birden kafasını çevirip bana baktığında şu şaşkın haline artık gülmeden edemedim.

"Bak soruyorum olumsuz cevap alırsam her yerini ısırırım senin."

Tekrar gülümseyip

"sen sor bir bakalım cevap konusunda söz veremem. "

" benimle  yarın akşam yemeğe çık artık Kerem."

" tam bir öküzsün ya."

Gülümseyip.

" Bebeğim , Birtanem , sevdiğim lütfen benimle yemeğe çık artık."

Bu söylediğine gülümseyip tam bir salaksın bakışı atmayı ihmal etmemiştim.