"ချမ်းထွက်ပြေးဖို့မစဉ်းစားနဲ့နော်မင်းထွက်ပြေးတာနဲ့အဘွားကိုမင်းထပ်မတွေ့နိုင်အောင်လုပ်ပြမယ်"
"ဟာဗင်ရီ! မင်းအဘွားကိုတော့လွှတ်ထားပေးစမ်းပါ"
"မင်းအပေါ်မူတည်တယ်"
လေဆိပ်ရောက်တော့လူတွေအများကြီကိုတွေ့လို့အကူအညီအော်တောင်းချင်ပေမဲ့ဟာဗင်ရီကိုသူကြောက်သည်။နောက်ဆုံးတော့လဲကြောက်စိတ်ကြောင့်ငြိမ်ပြီးသာလိုက်သွားရသည်။
"ဟိတ်မင်းချမ်းငြိမ်းငယ်မလား"
ချမ်းနာမည်ခေါ်တာကြားတာကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
"ဟင်ဘယ်သူလဲ"
"ဟာ ငါဟိန်းခန့်လေဒါနဲ့ဒါဟာဗင်ရီလား"
သူပြောမှဟာဗင်ရီရှိနေတာကိုပြန်သတိရပြီးလန့်သွားသည်။
"ချမ်းသွားမယ်"
"နေပါဦးမင်းတို့ကလဲချေလိုက်တာကျောင်းတို့ကကိစ္စစိတ်ဆိုးနေတုန်းလား"
ဟိန်းခန့်တို့အဖွဲ့ရဲ့ရန်စမှုကြောင့်ချမ်းငြိမ်းငယ်နဲ့ဟာဗင်ရီခင်ခဲ့မိကြသည်။
"အော်အင်းမတွေ့ရတာကြာပြီနော်"
ဟိုအတင်းခေါ်နေတာကြောင့်အားနာလို့ချမ်းပြန်ဖြေလိုက်မိသည်။ဟာဗင်ရီကတော့သူ့လက်ကိုတင်းကြပ်စွာကိုင်ထားသည်။
"မင်းတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းတုန်းလားငါတောင်ကျောင်းတုန်းကကောင်တွေနဲ့မဆုံတော့ဘူး"
"သူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူးငါကသူ့ယောင်္ကျားလာချမ်းသွားမယ်"
ဟိန်းခန့်ကတော့အံ့ဩသွားပြီးကြောင်တောင်တောင်ကြီးကျန်ခဲ့သည်။ချမ်းကဟာဗင်ရီအဲ့လိုပြောမယ်လို့မထင်ခဲ့ပါ။ရှက်လဲရှက်မိသလိုစိတ်လဲဆိုးမိသည်။
"ဟာဗင်ရီ!ငါတို့ကဘာမှမဆိုင်ဘူးလေမင်းဘာလို့မဟုတ်တာတွေပြောနေတာလဲ"
"မင်းကိုသနားလို့ဘာမှမလုပ်တာကိုအကောင်းမှတ်မနေနဲ့အခုလုပ်ချင်ရင်တောင်လုပ်လို့ရတယ်"
"မင်း!ပြောလေရိုင်းလေဘဲ"
"လေယာဉ်ပေါ်မှာမဟုတ်တာလုပ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့နော်"
YOU ARE READING
You can't leave me(Completed)
Mystery / Thrillerမင်းရဲ့မျက်၀န်းလှလှတွေကကိုယ့်ကိုယ်ဘဲကြည့်ရမယ်။ မင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားကကိုယ့်နာမည်ကိုဘဲခေါ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အသက်ရှုသံကအစကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အရာအားလုံးကကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်ချမ်း။ အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုရင်လဲအဲ့တာမင်းကိုသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါ သိပ်ချစ်လွ...
