Part 5 Zawgyi

172 8 0
                                    

"ကို‌ကလဲၾကာလိုက္တာမိုးကေစာင့္ေနတာကို"

"ေဆာရီးမိုး ကိုယ္ကားပိတ္ေနလို႔"

"ဟြန႔္အၿမဲအဲ့လိုဘဲ"

ခ်မ္းၿငိမ္းငယ္သူ႔အေရွ႕ကေကာင္မေလးကိုၾကည့္၍ၿပဳံးေနမိသည္။မိုးစက္ျဖဴနဲ႔သူနဲ႔ရည္းစားေတြျဖစ္တာတစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္သည္။

"မနက္ျဖန္ကို႔ေမြးေန႔မလားမိုးတို႔ဘုရားသြားၾကမလား"

"မိုးသေဘာပါဗ်ာ"

မိုးနဲ႔တစ္ေနကုန္ေလွ်ာက္သြားၿပီးအိမ္ျပန္လာေတာ့လူကအေတာ္ကိုပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္သည္။အိပ္ခါနီးသူ႔ရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလးဟာဗင္ရီကိုေတြးမိသည္။မနက္ျဖန္ဆိုခ်မ္းေတာင္၁၉ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္ဟာဗင္ရီနဲ႔အဆက္အသြယ္မရေပ။

မရဆိုသူတို႔၈တန္းတုန္းကsocial media ဆိုတာကိုခ်မ္းၿငိမ္းငယ္မသုံးျဖစ္ေသးပါ။ဆက္သြယ္ဖို႔ဖုန္းနံပါတ္သာရွိခဲ့ၾကသည္။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဟာဗင္ရီထြက္သြားတဲ့ေန႔မွာတင္ဟိုဘက္အိမ္ကကေလးကအိမ္ကိုလာလည္၍ခ်မ္းမသိတုန္းဖုန္းကိုယူေဆာ့ေနကာအိမ္သာထဲကိုပစ္ခ်လိုက္သည္။

ကေလးအေမကလဲေတာင္းပန္၍ကေလးကလဲနားမလည္ေသးတဲ့အ႐ြယ္မလို႔ဘာမွမေျပာဘဲထားလိုက္သည္။အဘြားကလဲအသစ္ျပန္၀ယ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ဟာဗင္ရီရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကိုသူမွအလြတ္မရတာဟာဗင္ရီကိုလဲပ်က္သြားတဲ့သူ႔ရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္သာေပးထားခဲ့သည္မလို႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အဆက္အသြယ္လုံး၀ပ်က္သြားခဲ့သည္။ခ်မ္းၿငိမ္းငယ္သက္ျပင္းသာခ်၍အိပ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့သည္။
>>>>>>>>>>>>>>>>
"Boss ေကာ္ဖီရပါၿပီ"

"က်စ္ ညံ့လိုက္တာျပန္ေဖ်ာ္ခဲ့"

အတြင္းေရးမႈးမေလးမွာေၾကာက္လန႔္စြာခပ္ျမန္ျမန္ခြက္ကိုျပန္ယူ၍ေကာ္ဖီျပန္ေဖ်ာ္ရျပန္သည္။

"John have you done what I asked you to do?"
"John ငါလုပ္ခိုင္းထားတာေတြလုပ္ၿပီးၿပီလား"

"Yes boss"

ဟာဗင္ရီကအသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနျဖင့္ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။Johnကလဲလုပ္စရာရွိတာလုပ္ဖို႔ထြက္သြားသည္။

You can't leave me(Completed)Where stories live. Discover now