"ဒီနေ့ဘာလုပ်ချင်လဲချမ်း"
"ကျွန်တော့ခြေထောက်နဲ့ဘယ်များသွားလို့ရမှာမလို့လဲ"
"ကိုယ်ရှိတာဘဲကိုဘာတွေပူနေတာလဲ"
"ဒါဆိုကျွန်တော်တို့ပန်းခြံဖြစ်ဖြစ်သွားကြမလားဟင်"
"သဘောပါဗျ"
ပြွတ်
"ခင်ဗျားနော်အရမ်းအသားယူတာဘဲ"
"ကိုယ်တို့ကရှက်စရာမှမဟုတ်တာ"
"ကျွန်တော်မှမမှတ်မိသေးတာ"
"အခုပြန်ချစ်လိုက်တော့ကွာ နော်"
"အချိန်ပေးဦးသွားမယ်စကားမများနဲ့"
"အင်္ကျီလဲသွားမလားချမ်း"
"အင်းဟုတ်တယ်ခင်ဗျားအရှေ့မှာစောင့်နေ"
"မင်းတစ်ယောက်ထဲဆိုလဲရတာခက်မှာပေါ့ကိုယ်ကူညီပါ့မယ်"
"မလိုပါဘူးမြန်မြန်သွား"
"မရဘူးလဲပေးမှာ"
ချမ်းလဲသက်ပြင်းချလိုက်ကာ ယောင်္ကျားချင်းမလို့ဘာမှဆက်မတွေးဘဲအပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။
"ဟိတ်ခင်ဗျားမြန်မြန်လုပ်ဗျာကျွန်တော်အေးနေပြီ"
"အင်းပါကိုယ်...."
ဟာဗင်ရီကပြောနေတာကိုရပ်ပြီးသူ့လည်ပင်းကိုလာနမ်းလာတာကြောင့်ကြက်သီးတွေထသွားသည်။
"အင့်ဖယ်"
"ခဏပါဘဲညိမ်ညိမ်လေးနေပေး"
ချမ်းလဲညိမ်ပေးလိုက်တော့ခဏကြာတော့လွှတ်ပေးလာသည်။
"ကဲဘောင်းဘီလဲမယ်"
"ဟင့်အင်းတော်ပြီမလဲတော့ဘူးသွားမယ်"
"ကိုယ်ဘာမှမလုပ်ပါဘူး"
"မရဘူးသွားမယ်"
>>>>>>>>>>>>>>>>>
"အား ခင်ဗျားလာဦးဟာဗင်ရီ!"
"ဟင်ချမ်းဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ကြည့်ဦးခင်ဗျားလုပ်တာအနီကွက်ကြီးထင်သွားပြီ"
"အော်ကိုယ်ကဘာများလဲလို့စိတ်ပူသွားတာဘဲ"
"ဘာကိုဘာများလဲလဲခင်ဗျားလုပ်တာလေ"
YOU ARE READING
You can't leave me(Completed)
Misterio / Suspensoမင်းရဲ့မျက်၀န်းလှလှတွေကကိုယ့်ကိုယ်ဘဲကြည့်ရမယ်။ မင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားကကိုယ့်နာမည်ကိုဘဲခေါ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အသက်ရှုသံကအစကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အရာအားလုံးကကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်ချမ်း။ အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုရင်လဲအဲ့တာမင်းကိုသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါ သိပ်ချစ်လွ...
