*အခုကစၿပီး English လိုမထည့္ေတာ့ဘူးေနာ္ကြၽန္မရဲ႕ English စာစကားေျပာကမွားေနခဲ့ရင္ဖတ္ရတာအဆင္မေျပမွာဆိုးလို႔ပါ*
"ခ်မ္းကိုယ္ျပန္လာမယ္ေနာ္။သူ႔မ်က္ႏွာကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံးမထိပါနဲ႔"
အကုန္လုံးကိုဟာဗင္ရီကစီစဥ္သည္။အခုလဲမိတ္ကပ္ျပင္ဆရာကိုသူ႔မ်က္ႏွာကိုမထိဖို႔မွာေနေသးသည္။ ေယာက်ၤားေလးမလို႔လူၾကည့္ရအဆင္ေျပေအာင္ေအာက္ခံေလာက္သာလိမ္းရသည္မလို႔မၾကာပါ။ခ်မ္းမွာေ႐ြးခ်ယ္စရာႏွစ္ခုရွိသည္။အဲ့တာကသတ္ေသမလားထြက္ေျပးမလားဆိုတာဘဲ။
"အကိုဟာဗင္ရီအရမ္းခ်စ္တာလဲမေျပာနဲ႔ေလအကိုခ်မ္းကေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာဘဲ"
Devaစကားသံၾကားမွအေတြးေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။devaေဘးမွာလဲအသားျဖဴျဖဴ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါလာသည္။
"ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္အကိုကြၽန္မကbossရဲ႕အတြင္းေရးမႈးပါေမလို႔ေခၚပါတယ္"
"အကိုခ်မ္းေမကကြၽန္ေတာ္လိုက္ေနတာေလ"
ေပၚတင္ႀကီးေျပာခ်လိုက္ေတာ့ေဘးကေကာင္မေလးက ေဒါသေၾကာင့္လားရွက္လို႔လားမသိပါမ်က္ႏွာနီရဲလာ၍devaပုခုံးကို႐ိုက္လိုက္သည္။
"အထင္ႀကီးမေနနဲ႔ကြၽန္မကမိန္းမခ်င္းစိတ္မ၀င္စားဘူး"
"အဲ့လိုေျပာဖို႔ေစာလြန္းပါတယ္ကြာ"
ခ်မ္းတစ္ေယာက္အေရွ႕ကႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္၍ဘာစကားမွမေျပာႏိုင္ပါ။ေျပာခ်င္စိတ္လဲမရွိပါ။ဒီပုံအတိုင္းဆိုထြက္ေျပးဖို႔အဆင္ေျပမယ္မထင္။တစ္ကယ္ဘဲေလာကႀကီးကထြက္သြားလိုက္ရင္ေကာင္းမလား...။
"ကဲခဏေနပြဲစေတာ့မွာဆိုေတာ့ေနရာယူထားလိုက္ဦးမယ္လာေမသြားမယ္"
"ဖယ္လာမကိုင္နဲ႔ကိုယ့္ဘာသာသြားႏိုင္တယ္"
"အိုး ဟုတ္ပါၿပီႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္မထားပါနဲ႔စိတ္မထိန္းႏိုင္ရင္ကိုက္မိလိမ့္မယ္ေနာ္"
"ႏွာဘူးေကာင္"
ဟိုႏွစ္ေယာက္ထြက္သြားမွသက္ျပင္းအသာခ်လိုက္မိတယ္။သူစဥ္းစားရင္းနဲ႔အႀကံရသြားသည္။အခုဆိုအခန္းထဲမွာဘယ္သူမွမရွိပါ။မိတ္ကပ္ဆရာလဲဘယ္ခ်ိန္ထဲကထြက္သြားလဲမသိ။လူမလာခင္ထြက္စရာအေပါက္အျမန္ရွာေနလိုက္သည္။
YOU ARE READING
You can't leave me(Completed)
Mystery / Thrillerမင်းရဲ့မျက်၀န်းလှလှတွေကကိုယ့်ကိုယ်ဘဲကြည့်ရမယ်။ မင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားကကိုယ့်နာမည်ကိုဘဲခေါ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အသက်ရှုသံကအစကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အရာအားလုံးကကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်ချမ်း။ အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုရင်လဲအဲ့တာမင်းကိုသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါ သိပ်ချစ်လွ...
