Warning⚠️
*ဒီအပိုင္းကအနည္းငယ္အသုံးအႏႈန္း႐ိုင္းတာေၾကာင့္အသက္မျပည့္သူေတြမဖတ္သင့္ပါ*
အိမ္သာသြားခ်င္လာတာေၾကာင့္ညသန္းေခါင္ႀကီးခ်မ္းႏိုးလာသည္။ဟာဗင္ရီကိုႏႈိးခ်င္ေပမဲ့ပင္ပန္းေနမွာဆိုးလို႔မႏႈိးေတာ့ဘဲကိုယ့္ဘာသာကုတင္းေစာင္းကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းအကူအညီယူ၍ဝွီးခ်ဲေပၚတက္လိုက္သည္။ဟာဗင္ရီကကုတင္ေဘးမွာဝွီးခ်ဲကိုထားထားေပးလို႔ေတာ္ေသးသည္။
အသံမထြက္ေအာင္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအိမ္သာထဲ၀င္ကာကိစၥရွင္းလိုက္သည္။ျပန္လဲမအိပ္ခ်င္ေတာ့တာနဲ႔အခန္းျပင္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။ခ်မ္းဒီအိမ္မွာေနေနတာတစ္လေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေပမဲ့ေနရာအစုံမေရာက္ဘူးေသးေပ။အိမ္ကလဲက်ယ္လြန္းတာပါမည္။ခ်မ္းလဲအေတြးထဲအရင္ကဟာဗင္ရီကမ၀င္ဖို႔ေျပာထားတဲ့အခန္းထဲ၀င္ဖို႔အႀကံေပၚလာသည္။
"ဟမ္"
၀င္၀င္ခ်င္းခ်မ္းရဲ႕ပုံေတြျပည့္ေနတဲ့အခန္းကိုေတြ႕လိုက္မိသည္။ပုံေတြကခ်မ္းကိုယ့္ဘာသာ႐ိုက္ထားသလိုမဟုတ္ဘဲသူမ်ားကေနာက္ကေနလိုက္႐ိုက္ထားသလိုမ်ိဳးျဖစ္သည္။စိတ္ေလွ်ာ့ကာစားပြဲေပၚကစာအုပ္အမည္းေလးကိုကိုင္ကာယူဖတ္လိုက္သည္။ခ်မ္းလဲဖတ္ၿပီးေတာ္ေတာ္လန႔္သြားကာေခါင္းေတြပါကိုက္လာသည္။
ဘုန္း
"မင္း ဟာဗင္....."
တံခါးပိတ္ခ်လိုက္သံအက်ယ္ႀကီးႏွင့္အတူခ်မ္းလဲေမ့လဲသြားေတာ့သည္။ခ်မ္းေနာက္ဆုံးျမင္လိုက္ရတာဟာဗင္ရီရဲ႕အသက္မရွိေတာ့သလိုမ်က္ႏွာျဖစ္သည္။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
အာ့
အိပ္ခန္းလဲမဟုတ္သလိုေဆး႐ုံလဲမဟုတ္တဲ့ေနရာတစ္ခုမွာခ်မ္းေရာက္ေနသည္။တစ္ကိုယ္လုံးမွာလဲေအာက္ခံေဘာင္းဘီတစ္ထည္သာရွိသည္။ခ်မ္းေျခေထာက္ကိုလဲသံႀကိဳးနဲ႔ခြာမရေအာင္လုပ္ထားသည္။ေနာက္ဆုံးေတာ့သူမွတ္မိခဲ့ၿပီခ်မ္းနဲ႔ဟာဗင္ရီရဲ႕ဆက္ဆံေရးကို။
"ႏိုးၿပီလား"
"ဟာဗင္ရီ!ငါ့ကိုလႊတ္ေပးပါေနာ္"
"ငါ့အေျဖကိုမင္းသိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ"
"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္မင္းငါ့ေျခေထာက္ေတြေတာင္ခ်ိဳးခဲ့ၿပီးၿပီဘဲမေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘူးလား"
"မင္းကိုအဲ့အခန္းထဲမ၀င္နဲ႔လို႔ငါမေျပာဘူးလား!"
"၀င္ခဲ့မိလို႔၀မ္းသာတယ္မဟုတ္ရင္ငါဘာမွမသိဘဲမင္းလက္ထဲမွာဘဲေနသြားရမွာ"
"မင္းထြက္ေျပးခ်င္ရင္ငါေသမွရမယ္!"
"ငါမင္းကိုသတ္ျပမယ္!"
"သတ္လိုက္စမ္းပါမင္းသာသတ္ရင္ဒီေကာင္ကေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေသလိုက္မွာ"
"ေစာက္႐ူးေကာင္အင့္"
သူ႔မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႔ဆြဲကိုင္၍အတင္းအၾကပ္နမ္းလာတာေၾကာင့္ဟာဗင္ရီႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္လိုက္သည္။အဲ့တာေတာင္မလႊတ္ေသးဘဲဆက္နမ္းေနတာေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတြက်လာသည္။ဟာဗင္ရီကသူ႔မ်က္ရည္ေတြကိုလွ်ာနဲ႔လ်က္ကာသူ႔မ်က္ခုံကိုနမ္းသည္။
"မင္းက႐ြံဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္ဘဲ"
"မင္းအရမ္း႐ြံတဲ့ေကာင္ကမင္းကိုတက္လုပ္ေတာ့မဲ့ခံစားခ်က္ေလးေျပာပါဦး"
"မင္းမယုတ္မာနဲ႔ဒါမင္းငါ့ကိုrapeလုပ္ေနတာေနာ္နားလည္လားေစာက္႐ူးေကာင္ရဲ႕!"
ဟာဗင္ရီကသူ႔စကားကိုနားမေထာင္ကာခ်မ္းရင္ဘတ္ကိုနမ္းရႈိက္ေနသည္။ခ်မ္းလဲငို႐ုံကလြဲလို႔မတတ္ႏိုင္ပါ။ေယာက်ၤားခ်င္းကိုကိုယ္ကဘာမွအသုံးမက်ေပ။
"အာ့ လႊတ္မင္းမင္းလက္ကိုမထည့္နဲ႔နာတယ္"
"စိတ္ေလွ်ာ့ထားေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"
"ေစာက္ေကာင္!မင္းကိုငါတစ္ေန႔သတ္မယ္"
"အခုေတာ့ငါလုပ္တာခံလိုက္ပါဦး"
လက္ေလးေခ်ာင္းေျမာက္ကိုထည့္ၿပီးတဲ့အခါမွေတာ့ဟာဗင္ရီကသူ႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့အရာကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လာသည္။ခ်မ္းလဲဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲအသက္ကိုသာအႏိုင္ႏိုင္ရႈေနရသည္။
"အား ေကာင္းလိုက္တာမင္းကိုခ်စ္လြန္းလို႔သာဘာမွမလုပ္ဘဲသည္းခံေနရတာ"
ခ်မ္းအခုခ်က္ခ်င္းသာေသသြားလိုက္ခ်င္မိသည္။ဟာဗင္ရီကေတာ့သူ႔ကိုဂ႐ုမစိုက္စြာလုပ္စရာရွိတာကိုဆက္လုပ္ေနသည္။နာရီေပါင္းမ်ားစြာဆက္ဆံခံရၿပီးေနာက္မွာခ်မ္းျမင္ကြင္းေတြအေမွာင္က်သြားေတာ့သည္။
"မင္းကိုေစာက္ရမ္းခ်စ္တာဒီေကာင္ဘဲရွိတယ္အဲ့ဒါေၾကာင့္ထြက္မေျပးခ်င္စမ္းပါနဲ႔"
Daisy♡
ကြၽန္မက18+သိပ္မေရးတတ္ပါဘူး။အတတ္ႏိုင္ဆုံးမပါဖို႔လုပ္ထားေပးမဲ့အနည္းငယ္ပါသြားမိပါတယ္။ေပါ့သြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါပိုႀကိဳးစားပါ့မယ္။ဖတ္ေပးတဲ့သူအားလုံးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
YOU ARE READING
You can't leave me(Completed)
Misteri / Thrillerမင်းရဲ့မျက်၀န်းလှလှတွေကကိုယ့်ကိုယ်ဘဲကြည့်ရမယ်။ မင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားကကိုယ့်နာမည်ကိုဘဲခေါ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အသက်ရှုသံကအစကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အရာအားလုံးကကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်ချမ်း။ အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုရင်လဲအဲ့တာမင်းကိုသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါ သိပ်ချစ်လွ...
