ခ်မ္းၿငိမ္းငယ္တစ္ကိုယ္လုံးနာက်င္ကိုက္ခဲမႈေၾကာင့္ႏိုးလာခဲ့သည္။ဟာဗင္ရီကသူ႔ကိုသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးထားပုံေပၚသည္။အခုထိထိုအခန္းထဲမွာဘဲရွိေနေသးတာေၾကာင့္သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ တီ ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူတံခါးပြင့္လာသည္။
"ဗိုက္ဆာေနၿပီလားကိုယ္ဆန္ျပဳတ္၀ယ္လာတယ္"
ဘာမွျပန္ေျပာခ်င္စိတ္လဲမရွိတာေၾကာင့္ဟာဗင္ရီကိုလ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္သည္။
"မင္းကိုအလိုလိုက္ထားတာမ်ားၿပီထင္တယ္"
"ငါ့အဘြားေရာ"
"အာဘြားေပးရင္ေျပာျပမယ္"
"ေစာက္ေကာင္"
"အိုေကေလဒါဆိုမေျပာဘူး"
"လုပ္ပါကြာအဘြားငါ့ကိုစိတ္ပူေနမွာ"
ဟာဗင္ရီကဘာမွျပန္မေျပာဘဲသူ႔ကိုမ်က္လုံးမွိတ္ျပသည္။အေရွ႕ကေနအခြက္ေျပာင္ေနေသးတဲ့သူေၾကာင့္စိတ္ရွိတိုင္းသာဆိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။အခုေတာ့အားမမွ်လို႔သာညိမ္ေနရသည္။
ႁပြတ္
သူနမ္းလိုက္ေတာ့ၿပဳံးခ်င္သလိုျဖစ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာကိုထိန္းလိုက္ကာ႐ုပ္တည္ႀကီးႏွင့္စကားဆိုလာတာေၾကာင့္ခ်မ္းၿငိမ္းငယ္စိတ္ထဲကက်ိန္ဆဲလိုက္သည္။
"အဟမ္း မင္းအဘြားကိုမပူနဲ႔အခုထိသက္ရွိထင္ရွားရွိပါေသးတယ္"
အဘြားအဆင္ေျပတယ္ဆိုမွခ်မ္းၿငိမ္းငယ္စိတ္ထဲေပါ့သြားေတာ့သည္။အေမတို႔မရွိေတာ့ထဲကအဘြားကသူ႔ကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့သည္မလို႔အဘြားကသူ႔အတြက္အေမဆိုလဲမမွားေပ။
"ငါတစ္ကယ္စကားအေကာင္းေျပာမယ္ဟာဗင္ရီငါတို႔ဒီလိုဆက္သြားဖို႔ကမျဖစ္ႏိုင္ဘူးမင္းအခုလိုလုပ္ေနသ၍ငါလဲမင္းကိုႀကိဳက္လာမွာမဟုတ္ဘူး"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ငါ့ဆံပင္ေ႐ႊေရာင္ေတြျပန္ထြက္လာလို႔လားငါအမဲျပန္ဆိုးပါ့မယ္ေနာ္မင္းမိုးကိုစိတ္မကုန္ေသးဘူးလားဟင္မင္းငါ့ကိုျပန္ခ်စ္လာၿပီထင္ၿပီးငါကေပ်ာ္ခဲ့တာ"
YOU ARE READING
You can't leave me(Completed)
Mystery / Thrillerမင်းရဲ့မျက်၀န်းလှလှတွေကကိုယ့်ကိုယ်ဘဲကြည့်ရမယ်။ မင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားကကိုယ့်နာမည်ကိုဘဲခေါ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အသက်ရှုသံကအစကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်။ မင်းရဲ့အရာအားလုံးကကိုယ့်အတွက်ဘဲဖြစ်ရမယ်ချမ်း။ အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုရင်လဲအဲ့တာမင်းကိုသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါ သိပ်ချစ်လွ...
