Until When

Kabanata 24

Chapter 24

Feelings 

papalubog na ang araw when we decided to take a dip. the sea water is so clear that I can almost see some fish and sea creatures. I don't know their names, parang green siya na grapes pero maliit. walang nag s-swimming kay solo namin ni Lorcan ang dagat. 

"Chliodhna, si Lucien oh!" turo ni Lorcan sa kung saan. nanlaki ang mata ko at tinignan 'yon. narinig ko ang mala demonyong tawa ni Lorcan. 

"Siraulo ka!" sigaw ko sakaniya dahil naloko niya ako.

"wow! may tono." pang aasar niya pa. 

"dapat hindi nalang kila niyaya rito, bumalik ka na nga sa manila!"

He smirked. pinasadahan niya ang basa niyang buhok. naka upo na kami sa sea shore, inaantay ang paglubog ng araw. 

"promise me." He suddenly said. 

"what nanaman?" I groaned irritably. 

He cleared his throat. natahimik ako ng makitang seryoso siyang naka tingin sa dagat. "I'll let you live here until the anniversary of Lavezares. but promise me, pag balik ko rito ay sasama ka na sakin.."

agad akong nagprotesta. 

"what? isang buwan nalang 'yon! tsaka ayoko pang umuwi!" I groaned. 

"Chliodhna.." he sighed, tinignan niya ako at tinatantya. "Hindi mo 'to buhay, you have a life in Manila.. consider this as your vacation, baka nakakalimutan mo ang naiwan mo sa manila."

"Wala pa akong balak umuwi, Lorcan! Tsaka ano ang naiwan ko roon, alak at walang kwenta kong tatay?" sagot ko. 

totoo naman, ano ba ang naiwan ko roon. 

He tilted his head as he clenched his jaw. "your work.. your manager almost kill me para lang malaman kung nasaan ka. you need to sign your contract." 

Umiling ako na ikanagulat niya. "Hindi na ako babalik roon,"

"your business.." aniya, his lips parted. may sasabihin pa sana siya pero hindi niya naituloy. sa huli, he shook his head in disappoinment. 

"anong meron?" agap ko. 

Tumikhim siya. 

"I don't think na hindi kaya muna ihandle ni Asteria ang business niyo ngayon, I offered na ako maghandle pero hindi siya pumayag.. she said that she's okay, kaya niya isingit 'yon kahit siya na ang COO ng ADL Corp. nila tito.. and Thalita.."

"How about her?" I almost shrieked. 

"Casian is trying to get her." 

"What?" sigaw ko. Tumango si Lorcan at mukhang problemado. Hindi sinabi sakin ni Asteria ang mga nangyayari! wala akong kaalam alam!

"Yup, we doubled her security.. kapag lumala ang sitwasyon ay uuwi muna sila Asteria sa states.. hindi makakalabas ng bansa si Casian, may kaso siyang on going."

Nalaglag ang panga ko sa mga binalita ni Lorcan, hindi niya ito nasabi habang nasa bahay kami! I thought everthing is okay! and Asteria? that bitch! hindi manlang ako nabigyan ng idea sa kung anong nangyayari!

"I...I'll think about it." 

Tahimik namin hinintay ang pag lubog ng araw, I love sunset than sunrise. I like how the moon patiently waiting for the sun. looking from afar, waiting for her. but didn't get the chance to meet her. 

"Lorcan, do you think I deserve to be happy?" I asked him. 

"Do you think I deserve to be happy?" balik niyang tanong.