Kabanata 16

23 1 2
                                    


Kabanata 16

Leave


Imbis na damdamin ang ginawa sakin ni Lucien, umuwi nalang ako at doon nagpahinga. Sumiklab ang galit na naramdaman ko ng maalala kung gaano ako winalanghiya ni Lucien kanina.

Nakakahiya sa mga staff na naroon! I swear to his ancestors, hindi na ulit ako pupunta roon!

And why is he like that? Imbis na maging polite siya ay todo sungit siya sakin. When in the first place ay wala naman akong ginawang masama sakaniya.

is he baliw or something?

Paiba iba siya ng timpla. May oras na sobrang okay niya sakin to the point that I was expecting for something. I was assuming. Then, there's a point that he can make me feel that I'm a worthless.

That I'm unlovable.

Well, I guess I should strive harder. I need to make him fall for me. Hindi ako basta bastang sumusuko sa mga bagay. I really want Lucien, and I will make him mine.

I need to make a plan. Hindi dapat ako pakupad kupad. I tried browsing on the Internet. But it's all useless!

Agad akong nagpindot sa youtube. I need to lean how to cook! Hindi ba 'yon ang gusto ni Lucien? Ang ipag luto siya?

"I need to cut this shit." Pag kausap ko sa sarili ko habang sinusubukan hiwain ang mga onion and Garlic.

Halos isumpa ko ang lintik na sibuyas na 'yon. Jesus, Nakakairita sa mata! Suminghot ako at tinigilan na ang paghiwa sa sibuyas bago pa ako maiyak roon.

"Open the stove." That's the internet says. But how I will open this? What should I do?

Irita kong nilisan ang kusina at dumiretso sa sala kung nasaan ang phone ko. I need the help of Thiago. I can't do this! Baka masunog ko pa ang bahay ni Asteria!

I texted Thiago to come over. I waited for him, and it takes him almost an hour before he arrived! Kulang nalang ay salubungin ko siya ng apoy pagka pasok niya!

"Bakit ang tagal mo!" Singhal ko kay Thiago at pinanood siyang umupo sa sofa ko. He heavily sighed.

"I'm sorry, traffic kasi mula sa pinanggalingan ko. Nagmadali pa ako." Aniya na parang tinakbo niya ang manila hanggang dito sa Lavezares.

I rolled my eyes. "You should!"

Tiningala niya ako bago tinanggal ang cap na suot niya. "Bakit mo ba ako pinapunta?"

"I need you to open my stove." napanguso ako.

Laglag panga niya at gulat akong tinignan. I can't help but to raised my eyebrow. Nagulat ako ng bigla siyang humalakhak. Mula sa mahina at hindi makapaniwala hanggang sa parang mamamatay na siya kakatawa.

"What?" Bulalas niya. "Pinapunta mo ako rito para lang magbukas ng stove mo? Fuck!" He gave out a bark of laughter.

Hindi ko maiwasan mairita. Do I looked like I'm a clown? "Tingin mo ba ay tatawagan kita kung hindi ko kailangan ang tulong mo?" I hissed.

Until WhenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon