Until When

Kabanata 26

Chapter 26

Ahas

Kinabukasan nagising ako na wala si Lorcan sa bahay. He texted me that he went to plantation, maybe he's doing something with Thiago. I was busy drying my hair when the doorbell rang. My forehead creased, wala naman akong bisita ah?

I fixed my robe before peeking on the door, I saw Lucien's car outside. What the hell is he doing here? Lalabas na sana ako ng makita ko siya sa labas na ng gate, I gestured him to open the door. Tumalikod na ako ng makitang naka pasok na siya.

Bumungad sakin si Lucien na naka polo shirt and slacks. Maayos na naka lagay sa isang lugar ang buhok niya. I gulped. My boyfriend look so hot! Damn hot! Ngumisi ako at agad siyang dinamba ng yakap. He chuckled.

"Good morning!" I kissed him on the cheeks.

"Morning, baby." He said and without a notice his lips crashed on mine.. Mabilis lang 'yon pero nakaka baliw. I licked my lower lip, Mabuti nalang at bagong ligo ako!

Pinasadahan niya ako ng tingin, napatingin ako sa robe kong napa iksi. Damn it! Dapat ay nagpalit muna ako! Nataranta ako.

"Sorry, I didn't know na pupunta ka rito. I'm alone kaya ito ang suot ko."

Umiling siya at dumiretso sa sofa. "It's okay, did you eat already?"

"Hindi pa, pero nag coffee ako." I replied. "Wait lang, why are you here?"

Nameywang ako sa harapan niya, Asteria's sofa look small because of his built. Bahagya siyang naka dekwatro at ang braso ay naka halukipkip, enhancing his biceps. Kahit malayo ay amoy na amoy ko ang pabango niya, really Lucien? Ano pa ba ang pangit sa'yo bukod sa ugali mo noon?

"why? Am I not allowed to go to my girlfriend's house?"

I stilled.

Girlfriend.. shit!

Napangiti ako at umiling. "Hindi naman nagtataka lang ako, you didn't text me."

"Late na ako nagising, hindi kita tinext dahil I decided to surprise you." Aniya na ikinairap ko. "Sabay na tayo magpunta sa munisipyo.. I'll cook breakfast for us."

Pinanood ko siyang dumiretso sa kitchen at feel at home na pinakielaman ang mga gamit ko. Wala na akong nagawa kundi ang dumiretso sa kwarto at roon naglabas ng kilig. I imidiately went to my cabinet and look something decent dress. Halos mapangiwi ako sa mga nahahawakan kong damit, I don't like these!

It took me 30 minutes to finish my look. 'yun na ata ang pinakamabilis ko! Maya't maya kasi akong kinakatok ni Lucien para kumain! I sprayed my favorite perfume and look myself on the mirror. I can't help but to smile. I will assure you Lucien that you didn't regret chosing me.

Naabutan ko si Lucien sa hapag kainan. Tumaas ang kilay niya ng makita ako. "you'll paint wearing that?" turo niya sa suot ko.

"What? I like it." Sambit ko.

I'm wearing a red sweetheart sleeveless corset and I paired it with black slacks and ysl heels. Naka sukbit ang baguette bag ko na tanging cellphone at wallet lang ang laman. I looked good kaya!

He sighed. "Come here, let's eat." Aniya pero hindi ako gumalaw.

"you don't like my outfit?" I went poker-faced.

Tila nakita niya ang pagbabago ng itsura ko kaya taranta siyang sunod sunod na umiling. Hilaw siyang ngumisi at tinapik ang katabi niyang upuan.

"I like it, tinanong ko lang baka hindi ka kumportable.. come here, the food is waiting."