to the moon and back :)

V.

Ik werd wakker van een geluid. Iemand die op een tak stond. Ik schoot overeind en keek om me heen. Eliza stond op een paar meter afstand met een bord eten in haar handen. Blijkbaar was is in slaap gevallen onder de wilg en het avondeten volledig vergeten. Misschien maar goed ook. De nacht was al lang gevallen en het enige licht kwam van de maan die bijna vol was.

 "Rustig, Ik ben het maar," voorzichtig kwam de vrouw dichterbij en kwam naast me zitten in het gras. Ze overhandigde me het bord.

 "Misty wou je eigenlijk een uur geleden al wekken, maar ik heb haar tegengehouden."

 "Oh, dankuwel daarvoor."

Ik was daar dankbaar voor, niet omdat ik zo graag wou slapen, maar omdat een vampier me niet veilig kon wakker maken. Langzaam at ik het eten op terwijl ik weer naar het water keek en de sterren die er weerspiegelt waren. Mijn broer had er enorm veel over verteld. Het was een van de enige dingen die hij wel nuttig vond, lezen niet, tot mijn ergernis.

 "Heb je het niet koud?" vroeg Eliza na een tijdje, met een blik naar mijn blote voeten en korte mouwen.

Ik schudde mijn hoofd, "Het moet vriezen om me een beetje te laten rillen."

 "Heeft dat met het weerwolf zijn te maken?"

Ze stelde net  zoveel vragen als haar man.

 "Klopt, de meeste soortgenoten wonen in de bergen of in bossen waar het kouder is."

Het was weer een tijdje stil terwijl ik verder at. Het ruisen van de bladeren boven me kalmeerde me. Ik hield van de stilte. Eliza duidelijk niet en verbrak hem dus ook snel.

 "Kom je zo naar binnen? De meeste slapen al, maar er zijn er nog een paar wakker. Misschien kan je meespelen met 1 van hun spellen."

 "Is goed, geef me nog even."

 "Moet ik hier blijven, of..."

 "Nee, gaat u maar alvast."

 "Zeg alsjeblieft gewoon 'je'"

 "Sorry."

Toen ze wegliep genoot ik weer even van de stilte. Ik zou urenlang zo kunnen zitten, maar ik had Eliza beloofd naar binnen te gaan dus stond toch op na een paar minuten. In de keuken waste ik het bord af, nadat ik Eliza ervan had verzekerd dat het echt geen probleem was, en ik ging aan tafel zitten naast Aura. Thunder, River en zij zaten te kaarten.

Ik keek een tijdje toe, zonder enig idee wat de regels waren. Een beweging in de deuropening deed me opkijken. Dream stond daar in pyama.

 "Ah, kindje toch. Kan je weer niet slapen?"

Eliza liep snel naar die toe. Dream knikte en tranen vulden diens ogen. Eliza omhelsde de 7 jarige. Aura boog naar me toe. 

 "Dream heeft elke nacht nachtmerries. We hebben veel geprobeerd, een andere kamer, dromenvangers, magische drankjes, maar niks helpt."

 Dit herkende ik.
Mijn broer had dit ook een tijd gehad. Elke nacht was hij wakker geschrokken, het was nu over.

 "Ik kan proberen te helpen," zei ik twijfelend.

 "Is goed. Dream, Moon gaat dit keer met je mee, goed?"

Dream knikte. Ik stond op en liep achter die aan. Op de eerste verdieping gingen we een kamer binnen. De shapeshifter deelde een kamer met Shade. De elf lag vredig te slapen in zijn bed. Rond het bed van Dream hingen dromenvangers in allerlei kleuren. Die was zelf trouwens onder de dekens gekropen en keek me verwachtingsvol aan. 

 "Heb je gedachten leren blocken?"

Die knikte.

 "Doe je dat ook 's nachts?"

 "Nee... hoezo?"

 "Ik denk dat je gedachten van mensen leest 's nachts. Het zijn geen dromen die je ziet. Het zijn vreselijke beelden van iemand die in de buurt woont."

 "Echt? hoe weet je dat?"

 "Mijn broer kan ook gedachten lezen."

Dreams mond viel open van verbazing.

 "Maar denk je dat het lukt? Wil je het proberen?" Begon ik.

 "Ik weet niet of het lukt."

 "Als het niet lukt help ik je, goed?"

De shapeshifter knikte, zonder te vragen hoe ik zou helpen.

"Kan je bij me gaan liggen?"

"Ja hoor."

Ik kroop naast hem onder de deken. Vervolgens sloot die diens ogen.
 In 10 minuten werd Dreams ademhaling regelmatiger. Maar deze kalmte duurde niet lang. Binnen een kwartier begon die te woelen.

Voorzichtig legde ik mijn hand op zijn voorhoofd.

Ik had de magie van mijn moeder gekopieerd vlak voor ze stierf. Ze kon magie blocken bijde kanten op.
Ik zorgde ervoor dat Dream diens eigen magie niet kon gebruiken. Gelukkig was die nog maar een kind, volwassen waren moeilijker omdat hun magie sterker was.
Dream ontspande weer, dus ik wist dat het had gewerkt.

Ik zag nu pas de wallen onder de nu gesloten ogen vam de 7 jarige. De Grote zwarte kringen waren me niet eerder opgevallen, ik denk omdat die zo vrolijk en druk was. Ze waren van nachtenlang wakkerliggen. Waarschijnlijk was de shapeshifter te bang om in slaap te vallen en meer 'nachtmerries' te krijgen.

Om de magie in stand te houde moest ik in de zelfde ruimte blijven, tenminste, om het sterk te houden.

Eliza klopte zachtjes op de deur waardoor ik opkeek.

"Slaapt Dream?"

Ik knikte.

Verbaasd en onder de indruk kwam ze dichterbij en bekeek de slapende Dream, die opgekruld onder de deken lag.

"Dankjewel, die slaapt al slecht sinds die hier woont. Ik maakte me zo'n zorgen!"

Met de tederheid van een moeder streelde ze diens haar.

"Wanneer is Dream hier gekomen?"

Eliza glimlachte en ging zitten op de bureaustoel naast het bed.

"Twee jaar geleden, maar de nachtmerries worden steeds erger. Diens ouders zijn vreselijke mensen. Ze konden niet normaal met dream omgaan. Toen die hier kwam had die overal blauwe plekken. Het is dat ik een heler ben en de pijn snel kon wegnemen."

Met open mond luisterde ik naar het verhaal. Dat de 7 jarige op die leeftijd al zulke dingen meemaakte was niet normaal.
"Ik en mijn man zijn extra voorzichtig nu met Dream, die is eigenlijk ons eigen kind geworden."

Dat was maar goed ook.

"Ik zal een zus voor die zijn," zei ik met een glimlach. Ik had al jaren een jonger broertje of zusje willen hebben. Nu zat ik met super veel kinderen in een huis. Ik had er niet zoveel gewenst, maar ik zou ermee kunnen leven. Daarbij was het maar een jaar.

"Dat zal enorm fijn voor Dream zijn, denk ik. Wil je dat ik thee en een boek voor je pak of ga je zo slapen?"

"Graag, ik ben nog lang niet moe, dus een boek kan ik wel gebruiken."

De rest van de nacht zat ik te lezen bij het licht van Dreams bed lampje, die zelf trouwens vredig tegen me aangekropen was in zijn slaap.

A/N Dream is cute