to the moon and back :)

XV.

De rust kwam een beetje terug in het verloop van de dag. Shadow ontweek me continu, dus ik wachtte op een moment dat ik hem kon wurgen, maar verder was alles een beetje rustig. We leerden nog maar weinig uit de boeken en er waren altijd wel mensen te vinden in de trainingszalen. De oudsten hadden allemaal een kind toegewezen gekregen met een magie die het meeste op die van zichzelf leek. Shadow de verrader had ze verteld over de mijne, dus gaven ze mij Sky, die zijn magie nog niet onder controle had. 

"Hey Sky," ik klopte op zijn deur, "zullen we gaan trainen?"

Langzaam opende de jongen de deur en keek met nieuwschierige turquise ogen door het kiertje door. 

"Hi," glimlachte hij lichtjes.

"Hey, wil je vanavond nog trainen, of morgenochtend?"

Hij opende de deur iets meer. "Kan ik heel even iets afmaken?"

"Natuurlijk," Ik glimlachte en leunde tegen de deuropening toen hij naar zijn bureau liep. 

Overal hingen er tekeningen. Meestal draken, maar door alle blauwe schubben zag ik ook andere wezens. 

"heb je nog geen weerwolven getekent?" grinnikte ik zachtjes, terwijl mijn ogen over de tekeningen gleden.

Sky keek op met fonkelende ogen, "hoe zien die eruit?"

"hmm... eigenlijk een gewone wolf, maar dan een maat groter en scherpe tanden."

Het was grappig om te zien hoe hij plots zo vrolijk was als we het hadden over tekenen. Hij sprong op en rende naar een kast met boeken. Sky trok er een boek vol dierenplatjes uit en begon te zoeken naar een wolf. Ik liep naar hem toe en keek mee hoe hij snel bladerde naar achteren.

"Deze?" Hij wees een sneeuwwolf aan.

"hmm... zelf ben ik zwart, maar ze komt in de buurt."

"Ik ga morgen beginnen!"

Ik grinnikte weer, "neem je tijd... ben je klaar?"

Hij knikte.

We liepen samen naar buiten. Volgens Cole moesten we binnen trainen, maar na een enkele vraag kwam ik erachter dat Sky veel liever buiten was. Ik ging zitten in het gras.

"vertel, wat kan je met je magie?"

Hij beet op zijn onderlip, gelijk weer verlegen. "Ik kan schilden maken... tenminste... dat is de bedoeling."

"Want dat lukt niet?"

Hij knikte langzaam.

"Weet je ongeveer hoe het werkt?"

Hij knikte opnieuw, "Heel erg concentreren..." de jonge draak staarde een tijdje ingespannen naar zijn hand, maar er gebeurde vrijwel niks, enkel een paar blauwe fonkjes. Gefrustreerd streek de jongen het haar uit zijn ogen.

"Ga eens zitten."

Hij deed wat ik zei.

"Denk je dat er iets in de weg zit waarom je je niet kan concentreren nu?"

De 13 jarige haalde zijn schouders op en staarde naar het gras terwijl hij zijn vinger om een plukje gras wond tot het knapte.

"hmm... zit je ergens mee?"

"Ik wil het eigenlijk niet zeggen... maar-" Hij slikte. een nieuwe pluk gras knapte. "Ik voel me er zo slecht over..."

geduld hebben moon, schoot door mijn hoofd, niet doorvragen als hij nog bezig is.

"Wat als ik hem niet wil gebruiken in mijn hoofd?" Hij keek op en keek me aan met droevige ogen.

"Wat bedoel je daarmee?" rustig blijven...