XVII.

27 4 24
                                    

In drie dagen had ik mijn volledige plan uitgewerkt. Zonder overleg van de anderen, maar dat maakte me niets uit aangezien toen ik er ook maar over begon tegen Cole hij me de rug toekeerde, "We hebben al een plan, verveel me er alsjeblieft niet mee."

Het had niet veel gescheeld en ik had hem de hersens ingeslagen, maar aangezien hij een onderdeel vormde in mijn niet zo ingewikkelde plan deed ik het niet. Al mijn tijd had ik die drie dagen gestopt in het trainen van Sky. Het ging steeds beter. Ik hoefde me niet meer voor te doen als zijn 'grootste angst' en kon vanaf de zijlijn toekijken hoe hij het deed. De laatste dag hadden we getest hoe het zat met magie tegenhouden met mijn magie. Tot onze verbazing kon er niks doorheen van buiten, maar van binnen wel. Aura kon me gewoon verstenen toen ze erin stond.

"Moon, we hebben je hulp nodig," Cole liep mijn kamer binnen.

Ik zat in kleermakerzit op bed en was weer bezig met houtsnijden, "nu opeens wel, he? Ik heb al contact gelegd met mijn broer voor zijn hulp. Hij kan makkelijk een groep weerwolven voor me regelen en heeft er zelf ook geen problemen mee om te komen."

"Het is een groep vampieren waar we mee te dealen hebben."

"Vampieren?" mijn gezicht klaarde op, "Ik zal het hem zeggen, misschien kan hij dan zelfs nog meer van onze soort oproepen!"

Hij zuchtte, "ben je gek?!"

"Ik vertel je 1 ding, broertje," Ik draaide me om, "Mijn soort is moordlustig en wanhopig opzoek naar een reden voor een gevecht met vampieren. Ik geef ze die nu en ik weet zeker dat het gaat werken. Je hebt Rowen gezien, toch? Ik heb veel sterkere soortgenoten."

"Je vergeet dat ze 4 belangrijke personen van ons hebben... als ze erachter komen dat je-"

"Daar heb ik aan gedacht, maar je vergeet dat ook wij magie hebben," Ik grijnsde, "maar ik zal je er niet mee vervelen, je hebt je eigen plan al."

Hij gromde, "Nou, sorry hoor, zusje... maar jij keurt die van ons continu af. Je vergeet dat er hier kinderen zijn en ik geen moord op hun geweten wil zetten."

"In mijn plan hoeven ze helemaal niks te doen."

"Ik denk nou niet dat het bloedvergieten van jouw soort nou de beste optie is."

"Als we nog veel langer wachten zijn Chi enzo allang dood als we eindelijk actie ondernemen."

Cole bleef een tijdje stil, dus ik ging door met het bewerken van de bedpilaar waar ik al mijn vrije tijd in had gestopt de afgelopen dagen. Lange ranken en bladeren, af en toe een bloem of dier. Aura had er continu op gemoppert, niet op de pilaar, maar op de stapel houdsnippers eronder die steeds groter werd en ik maar niet opruimde.

"Is er een mogelijkheid het anders te doen?" Begon Cole na een tijdje. Hij was gaan zitten op mijn bureau stoel.

"Jup, alleen de vraag is of ik dat ook wil. Wat is je plan?"

"Ik heb eerst een lijst met de soorten magie nodig die zij hebben en da-"

"Nee, no way dat ik dat ga doen. Zeg maar wat je nodig hebt."

"Moon, op deze manier gaat het niet werken. Ik wil weten wat ik kan gebruiken."

"We keren het om, Cile Doru... Jij bedenkt een simpel plan waar niks mis kan gaan. Ik regel wat je nodig hebt."

"Waarom vertrouw je me niet?"

"Omdat jij mij niet vertrouwt," ik haalde mijn schouders op en ging weer verder met de houtsnipperberg vergroten.

Hij zuchtte, "Dus je hebt je broer al gevraagd?"

"Jup," mompelde ik, een beetje geërgerd dat hij niet zag dat ik bezig was.

"Heeft hij al geantwoord?"

Ik bleef een tijdje stil, diep geconcentreerd. "Sorry, wat vroeg je?"

Cole zuchtte weer, "of hij al heeft geantwoord."

"Hm, ja, maar wanneer hij komt is nogal vaag. Het ligt aan zijn vrienden," Ik streek over het hout om half loszittende stukjes hout te verwijderen.

"Hoe bedoel je?"

"We communiceren op lange afstand met gedachtenlezers. En sommigen berekenen tijd op een andere manier dan jullie, aangezien onze jaren langer duren zogenaamd."

"Maar, wat zei hij?"

Ik negeerde zijn vraag, geen zin om te antwoorden, en ging druk aan de slag met een roodborstje.

"Moon,  waarom ga je door met je ding en praat je niet gewoon met me?"

Eindelijk keek ik op, maar alleen om hem een geëergerde blik toe te werpen. "Imheb niet gevraagd om dit gesprek, Cole. Jij bent de gene die hier binnen komt stormen in mijn vrije tijd. Dat jij zo nodig hulp nodig hebt is niet mijn probleem. Het enige wat ik in mijn plan van je vraag is iedereen binnenhouden terwijl wij dit regelen. Ik vraag Sky om een schild te produceren en 1 van ons blijft vlak bij om door te communiceren wanneer jullie weg kunnen."

Nu was hij degene die zijn mond hield. De stilte gaf me de gelegenheid weer te concentreren en bijna te vergeten dat hij er was, bijna. Maar toe schraapte hij zijn keel, "Dan is er de kans dat je soortgenoten verliest." Hij klonk serieus, niet dat hij dat eerst niet was, maar het viel me nu pas op, "Ik wil niet het risico lopen dat we Mist, Dream en de Chi's verliezen door jullie oorlog. De vampiers waar we tegen gaan vechten zijn enorm krachtig en we hebben een plan nodig."

"Weet je wat het is met ingewikkelde plannen die maar tien mensen bevatten? 1 fout en je zit ernstig in de problemen. Dan zijn jullie allemaal dood en kan ik verder met mijn plan en eerlijk, ik heb liever niet eerst een paar onschuldige doden als ik die kan voorkomen met mijn roedel. Ze zijn allemaal dol op vechten en we zijn gewend aan doden in de groep. Ik weet dat ik nu arrogant klink maar we zijn gemaakt voor de strijd, niet om door bossen enkel te jagen op wat konijnen."

"Erg arrogant ja... We zitten meer te denken aan stil binnensluipen en dan-"

"Alsof dat een goed plan is. Wat wil je daarna doen? Ze stilletjes weer terug meenemen, niet verwachtend dat ze bewaakt worden... Als je gezien word zitten jullie allemaal in de val en zonder twijfel vermoord. Klink als een fantastisch plan."

"Dat jouw leven alleen bestaat uit vechten en tactiekloze aanvallen is niet mijn probleem maar-"

"Het is zelfmoord om jouw plan uit te voeren."

"Wij hebben ten minste informatie over in de groep en zij de verkeerde over ons. Wees blij."

"Oh, dat houd je natuurlijk weer geheim voor mij. Hoe krijg je dat voor elkaar?"

Hij haalde nonchalant zijn schouders op, "het is de vader van Shadow, en Shadow zelf staat aan onze kant."

Hehehehe, cliffhanger :) heb maar 7 daagjes geduld en dan begint de actie, want ik ga lekker niet zeggen wat het plan is, nog nie in ieder geval, byeee

to the moon and back :)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu