19

279 17 24
                                    

Koşuyorsun...

Sonsuzluğa koşarken bile amaç arıyorsun...

"Susuyorsun ama susmakla geçmez. konuşmakla da hiç geçmez. Öyle bir yerdesin ki bıçak kemiğe dayanmış. Bir adım ilerisi uçurumun dibi. Düşmekle bitmez biliyorsun. Kafanı soğuk bir duvara dayamış öylece oturuyorsun. zaman akıyor, insanlar gelip gidiyor. sen ordasın. Sen hep geçmeyen bir yerdesin. Ağzını açsan kan kusacaksın. zehir akıtacaksın. Dişlerini sıkıyorsun sadece. Gözlerinin içi boşluktan daha derin. Buraya nasıl geldiğini bir sen biliyorsun. Ama nasıl terk edeceğini öğrenmedin. Kalmanın ağırlığı omuzlarına yük. Ayağa kalksan devrileceksin. Ağrılı yanların uyuştu. olduğun yerde durmakla geçmiyor."

Tanımadığı bir kızın karşısına geçip konuşması Uralp'i ürküttü. Kızı ne kadar tanımıyorsa o kadar yakın hissediyordu.

"Sen de kimsin?" dedi Uralp.

Kızın yüzü görünmüyordu. "Ben," dedi. Parlak bir ışık süzmesi tüm vücudunu sarmıştı. Kollarından altın sarısı kurdeleler sarkıyordu. "Kötülükle kirlenmek zorunda kalmış iyiliğim."

"S-Seni tanıyor muyum?" Kız başını olumlu anlamda salladı.

"Abimin hayali beni hırslandırdı. Seni öldürmeye çalışmamalıyıdım. Beni affedebilecek misin?" Uralp bir adım geriledi. Kızın yüzü belirginleşti.

"E-Ecrin...?" Ecrin ağlıyordu. "Üzgünüm Uralp. Bana yeniden inanabilecek misin? Güvenebilecek misin?"

Uralp başını olumsuz anlamda salladı. "Asla kimseye tekrar güvenemem." Ecrin Uralp'e yaklaştı ve iki eliyle de onun kolunu tuttu. Gözleri parlıyordu ve gözyaşları akıyordu. "Uralp, bana bir kere daha güven. Son bir kere..."

"Sana tekrar güvenemem. Tekrar zarar göremem Ecrin." dedi Uralp.

Uralp tekrar konuşacakken dudaklarında hissettiği yumuşak baskıyla donup kaldı. Ecrin onu öpmüştü.

Ecrin göz yaşları içinde geri çekildi. "Bu öpücük bana inanman için bir neden olabilir mi? Bu benim ilkimdi..."

"Benimde ilkimdi..." dedi Uralp. "Sana inanıyorum, umarım beni hayal kırıklığına uğratmazsın..."

"Sabah olduğunda bazı malzemelerin olmadığını göreceksin, sakın alt sokaktaki markete gitme." dedi Ecrin telaşla. Arkasına baktı ve hızla tekrar Uralp'e döndü.

"Ne?" dedi Uralp. "Sen nereden biliyorsun?"

"Ece yarın markette bir bomba patlatacak. Sakın oraya gitme!" Ecrin tekrar arkasına baktı.

"Bunu neden yapıyorsun?" Uralp'in sorusuyla yeniden ona döndü. "Neden bana yardım ediyorsun?"

"Çünkü seni seviyorum..."

DENEK -DENEY : 0001- DÜZENLEMEDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin