Killer Game (Complete)

Chapter : 16

Sky's pov

Nagising ako sa isang hindi pamilyar na lugar bumangon ako ngunit hindi ako makaalis sa kamay dahil naka-kadena ako. Wala akong ibang makita kundi pader lang. Teka ano ba ang nangyari bakit nandito ako naalala ko lang nasa bus ako.

"THEO, CALLIEEE, CASSS!" pagtawag ko sa kanila ngunit walang  sumagot. Bigla namang may echo sound na tumunog galing sa mic ang sakit sa tenga. Ilang minuto ata yun nag tagal hanggang sa tuluyan ng nawala pero ang sakit ng tenga ko.

"Good afternoon players! Now we will start the phase two of killer game. Before that, I will announce what kind of situation you all have right now. As you can see you are in the room. Each roam have a number," Napatingin naman ako sa ding ding may nakalagay dun na 11. So number 11 ako  14 kaming sakay ng bus na yun.

"Now  that you've known your number. I will anounce the mechanics. Just like the killer game you will play your role the doctor, the police, the leader, the co-lead and the killer. When the doctor choose who they think is the killers victim they will just choose the number and if they guess the wrong number of course the victim will face  his/her death, after that the police together with the lead and co-leader will discuss  who they think is the killer. Then the citezen will vote who they think is the killer. And if one person has a lot of vote he/she will be dead. Goodluck the Game starts NOW."

Isang nakakabinging katahimikan ang nangyari wala ni isa sa amin ang nag salita. Natatakot ako tinatablan din pala ako ng takot. Pero kung magpapadala ako sa takot baka yun lang din nag maging dahilan ng kamatayan ko.

"This is crazy! I don't wanna die," sabi ng kung sino pero nakavoice changer. Damn matalino din ang lalaking yun alam niyang marerecognize namin mga boses kaya binago niya ang boses namin.

"The killer has choosen a target, Doctor choose who you want to save," natahimik naman ang paligid

"Sadly the doctor choose the wrong person Number 14 your dead,"  may nag play naman ba vid sa harap ko ang nasa video ay si Calista habang hinihila ng dalawang tao.

"Ayoko pa mamatay please!" pagmamakaawa nito

"Nakakatuwa namang makita kang nagmamakaawa kaso wala ako nun hahahhahaha," patuloy pa rin yung dalawang tao sa paghila kay Calista hanggang sa tumigil sila sa isang room pinasok nila si Calista sa loob. Nagsimula namang gumalaw ang pader. What the!!

"Diba you like sandwich ngayon mararanasan mo na ang pagiging sandwich," walang emosyon nitong sabi nakakakilabot ang boses niya.

"Tulongg!" napatingin ulit ako sa monitor palapit ng palapit ang pader sa isat-isa sinusubukan naman niyang pigilan kaso hindi talaga kaya ng lakas niya.

"Tama na yan," sigaw ng kung sino hindi ko makilala yung boses.

"Ahhhhhhhhhhh!" nakita ko nalang ang unti unting pag ka-ipit ni Calista sa dalawang nag-uumpugang pader.

"Ahhhhhh!" daing ulit nito hanggang sa tuluyan ng mag dikit ang pader nakita ko pa paano pumutok ang ulo niya at naglabasan ang utak niya. Halos maduwal ako sa nakita ko.

"Hayop ka!" sigaw ng kung sino baka kaibigan ni Calista gumalaw ulit yung magka dikit na pader at nakita namin si Calista na parang papel naka dikit sa pader tumutulo pa ang dugo mula sa katawan nito.

"Discuss who is the kiler," wala akong idea kung sino ang killer ayoko mambintang ayoko na ako ang maging dahilan ng pagkamatay nila. Ayoko natatakot ako hindi ko kaya. Huminga ako ng malalalim.

"Sky!" tawag sa'kin alam kong si Theo yan dahil siya ang lead at si Cass , Ian at Kaz naman ang police.

"Sino sa tingin niyo ang suspect?"

"I dont know!" Nagpapanic kong turan one wrong choice and someone will die. "I dont have any idea."

"Ian," tanong ni Theo alam kong siya ang nagsalita kasi the way he talk kahit naka voice changer kilala ko boses niya, “who do you think is the killer?”

"Hindi ko rin alam par naguguluhan pa ako!" Sagot naman ni Ian lahat kami ay walang maisip kung sino sa amin ang killer.

"TIMES UP!"

Ang bilis naman ng oras parang sandali lang kaming nag-uusap.

"So players vote who among the three number that  displayed on the screen is the killer. The numbers who gains a lot of vote will be dead. For those player who will not vote you'll be dead too," wala talaga kaming ibang choice kundi bumoto. I pick my own number.

"Time's up," kinakabahan ako what if ako yung binoto.

"The player who had a lot of vote is number 7,"

“Nooo!!” narinig kong sigaw kaya napadako ang tingin ko roon, “please! ayoko pa mamatay pleasee!" si Kofi nilagyan siya ng kadena  sa paa, kamay at leeg.

"Bakit nung ginawa niyo yun sa kapatid ko nakinig kaba nung nag makaawa siya ni isa ba sa inyo nakinig, ngayon paparanas ko sa inyo ang kamatayan na nararapat sa mga tulad niyo!" unti-unti naman gumagalaw ang kadena pataas.

"Aaaah pleasee!" pagmamakaawa ni Kofi  pero parang walang naririnig ang killer.

Tuluyan na na ngang umangat si kofi.

"Ahhhhhhhhhhhh!" yung kadena patuloy sa pag galaw pag nag tuloy tuloy yan mapuputol ang katawan ni Kofi.

"Ahhhhhhhh!" nahihirapang daing nito dahil nasasakal na din siya ng kadenang nakapulupot sa leeg niya.

Unti-unti namang tumutulo ang dugo sa kanyang katawan.

"Ahhhhhhh tamaa naa!" ngunit hindi tumigil ang lalaki pasipolsipol lang ito habang nakatingin kay Kofi.

"Ahhhh!" napatili kami ng makita naming sabay sabay na nabunot ang paa, braso at ulo ni Kofi at bumagsak ang katawan nito sa sahig. Napaiyak na ako hindi kami pala narinig ko na din mga iyak mula sa ibang kwarto. Kawalan ng pag asa ito yung nararamdaman ko ngayon hindi lang siguro ako kundi pati ang mga kaklase kung nandito sa empyernong lugar na ito.

Bigla namng pumasok sa isipan ko si Calypso ang babaeng laging binubully noon na. Siya yung namatay daw nagsuicide daw. Hindi kaya si Calypso tinutukoy niyang kapatid. So naghihiganti siya pero sino siya.

"Two cetizen is dead."

Hindi ko pa rin maintindihan tila hindi napaprocess ng utak ko ang mga nangyayari pinakita naman larawan ni Kofi at Calista.

Tinanggal naman  nila ang maskara sa mga mukha nila at hindi ko inaasahan na makita ang makilala ang killer tatlo pala sila. Hindi ako makapaniwala sa dalawang tao na nasa harapan ko.