အပိုင္း ၁၄
တစ္လခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္
ေလဆိပ္အတြင္းမွထြက္လာေသာရွီးခ်န္အားျမင္လိုက္သည္ႏွင့္လက္ေထာင္ျပကာရိေပၚႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။
"ေရာက္လာၿပီလားရွီးခ်န္ေကာ..အေျခအေနကေရာ"
"လာ ကားထဲေရာက္မွေျပာမယ္..."
ေဘးဘီဆီအၾကည့္ဝဲကာေျပာလာေသာရွီးရွန္ေကာေၾကာင့္တစ္ခုခုထူးၿပီမွန္းသိလိုက္၏။ထို႔ေၾကာင့္ကားထဲသို႔ခပ္သြက္သြက္၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီးစန္းလံုအားကားေမာင္းဖို႔မ်က္ရိပ္ျပလိုက္၏။
"ဘာျဖစ္တာလဲ ေကာ"
"အခုတစ္ေလာပို႔ကုန္ပစၥည္းေတြမွန္သမ်ျွဖတ္လုတာခံေနရတယ္...လုရံုတင္မဟုတ္ပဲပါသြားသမ်ွလူအကုန္အသတ္ခံရတာေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္..ပိုၿပီးသံသယ၀င္စရာေကာင္းတာကအမွာစာ၀င္လာတိုင္းျဖတ္သြားျဖတ္လာလမ္းေနရာအတိအက်နဲ႔ကိုလုတာခံေနရတာ..."
သူ႔အေျပာအားနားေထာင္ရင္းလက္ထဲကဖုန္းကိုလွည့္ကာစဥ္းစားေနသည့္ရိေပၚအားၾကည့္ၿပီးရွီးခ်န္ၿငိမ္သက္ေနလိုက္၏။
"ေကာ မဟုတ္မွ မွာတဲ့သူကျပန္လုေနတာမ်ားျဖစ္ေနမလား...လူပါသတ္တယ္ဆိုေတာ့အင္အားနည္းေစခ်င္တဲ့သေဘာလား..ဒါမွမဟုတ္ စိန္ေခၚခ်င္တာလား"
ေတြးဆဆေျပာလာေတာ့ ရွီးခ်န္ေခါင္းၿငိမ့္ကာေထာက္ခံလိုက္၏။
"ေကာထင္တာလည္းအဲ့လိုပဲ,,,အရင္ကလည္းအဲ့လိုျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ေလ..အခုတစ္ေလာဆာမူတိုဆာဂိုဏ္းကလည္းပစၥည္းမွာေနေတာ့သူတို႔ပဲလုပ္ေနတာလားလို႔...ဒါေပမယ့္ေကာတို႔အထဲသူလ်ိႈထည့္ဖို႔မလြယ္ဘူးေနာ္...ေကာ ေသခ်ာစစ္ၿပီးလူလက္ခံထားတာ''
ႏွစ္ေယာက္သားအေတြးကိုယ္စီနဲ႔ကားအတြင္းေလထုဟာၿငိမ္သက္လို႔..။
"ဒီတစ္ေခါက္အမွာစာ၀င္လာရင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာ ေကာ...အထင္နဲ႔ဆံုးျဖတ္မေနပဲကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်စံုစမ္းၾကည့္တာေပါ့..."
စကားဆံုးသည္ႏွင့္၀မ္အိမ္ေတာ္ေရ႔ွသို႔ကားေလးထိုးရပ္သြားေလ၏။ထိုအခိုက္ေအာ္ဟစ္ကာေျပးလာေသာပံုရိပ္ေလးက၀မ္အိမ္ေတာ္ၿခံတံခါး၀ဆီေရာက္လာေလ၏။
YOU ARE READING
မူဟန်ကွဲပြားခြင်း၏တစ်ခုတည်းသောနှလုံးသား YiZhan (Ongoing)
Fanfictionမွေးနေ့မှာပျော်ရွှင်ပါစေ ငါ့ရဲ့မစ်စ်၀မ်လေး..။ ၀မ်ရိပေါ် ဘုရားပေးတဲ့ဆုလာဘ်ကိုမလိုချင်ဘူးရိပေါ်..မင်းပေးတဲ့ဆုလာဘ်အဖြစ်သာငါ့ကိုမင်းနောက်ကတကောက်ကောက်လိုက်ခွင့်ရှိတဲ့အရိပ်လေးပဲဖြစ်ခွင့်ပေး...။ ရှောင်းကျန့် Start Date 15.11.22 End Date................. ပထ...
