Part 6 (Zaw)

40 2 1
                                    

Hotel ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ေက်ာဆန္႔ကာနားမေနႏိုင္ပဲပစၥည္းတခ်ိဳ႕အားသိမ္းဆည္းရင္းမနက္ျပန္ဖို႔ျပင္ရျပန္သည္..။

ဆရာ၀န္ဘြဲ႔ရဖို႔လပိုင္းခန္႔သာလိုေတာ့သည္မို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးအတန္းခ်ိန္သိပ္ပ်က္လို႔မရေတာ့ေခ်...။

ထို႔ေၾကာင့္ရိေပၚအတြက္ေရာ မိမိအတြက္ပါအဆင္ေျပေစဖို႔ ဒီႏွစ္အတြက္ဒီရိုက္ကူးေရးဟာေနာက္ဆံုးအျဖစ္လက္ခံထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္...။

"ေဒါက္ ေဒါက္ ေရွာင္းက်န္႔ ထြက္လာ"

ထိုေျပာသံအဆံုးလက္ထဲကအက်ႌကိုကုတင္ေပၚအျမန္ပစ္ခ်ကာခပ္သုတ္သုတ္ထြက္ၾကည့္ေတာ့ Elevatorထဲ၀င္သြားသည့္ေက်ာျပင္က်ယ္တစ္ခုကိုသာလွမ္းျမင္လိုက္ရသည္...။

Elevatorတံခါးမပိတ္ေအာင္ခလုတ္ႏိွပ္ထားရင္းေစာင့္ေနသည္မို႔​အေျပးလိုက္၀င္ကာဆင္းမည့္​အလႊာကိုႏိွပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္...။ထိုအခါမွတစ္စံုတစ္ခုပါမလာသည္ကိုသတိထားမိလိုက္၏...။

အိုက္ယား မ်က္ကပ္မွန္တက္မလာမိျပန္ဘူး...ၿပီးေတာ့ရိေပၚကဘယ္သြားမွာလဲသူမသိဘူးေလ...အဲ့ေတာ့သူဘယ္အလႊာနံပါတ္ကိုႏိွပ္ရမွာလဲ။

အျမင္မေကာင္းသည္မို႔အနီးကပ္စိုက္ၾကည့္ရသျဖင့္အလႊာနံပါတ္ေတြရိွသည့္ေနရာႏွင့္မ်က္ႏွာထပ္လုမတက္ျဖစ္ေနသူ၏ေက်ာျပင္အားၾကည့္ရင္း ၀မ္ရိေပၚႀကိတ္ရယ္လိုက္မိသည္...။

မ်က္ကပ္မွန္တပ္မလာျပန္ဘူး...။

ေနပါအံုး..Elevatorထဲေရာက္ရင္သူပဲခလုတ္ႏိွပ္ရမယ္လို႔ေရွာင္းက်န္႔ကိုဘယ္ဘုရားကအမိန္႔ေပးထားလို႔လဲ...။

ဘယ္ေနရာကိုပဲသြားသြားelevatorထဲ၀င္သည္ႏွင့္ထိုခလုတ္ေတြနားကပ္ေနကာ Elevatorထဲသို႔၀င္လာသမ်ွလူတိုင္း၏သြားလိုရာအလႊာနံပါတ္ကိုဒိုင္ခံႏိွပ္ေပးေလ့ရိွေသာ ေရွာင္းက်န္႔၏ထိုအက်င့္ကိုသူျပင္ေပးရအံုးမည္..။

"ဖယ္ မျမင္ရတာကိုအတင္းၿဖဲၾကည့္ေနတယ္ ကေလးလိုပဲ..."

"ျဖစ္ရေလ ငါကသူ႔အရင္ ၂ႏွစ္ေစာၿပီးလူျဖစ္လာတာပါေနာ္...ဘာကေလးလဲ...သူကသာကေလးလိုလို ေခြးေပါက္ေလးလိုလို...အကုန္ေသးေသးေလး....ၿပိဳင္မလားေမးပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ဟမ့္ ငါ့လက္ေမာင္းမွာၾကက္ဥေတြေပါ..."

မူဟန်ကွဲပြားခြင်း၏တစ်ခုတည်းသောနှလုံးသား YiZhan (Ongoing)Where stories live. Discover now