HİÇ Mİ? | Texting

2.9

Upuzun bir bölüm oldu :)

Artık bölümlere hiç yorum gelmemesini konuşalım arkadaşlar şimdi nasılsınız ben iyiyim tamam bölüme geçebilirsiniz.

---

Hayatımda acaba kocam olacak adam nerededir, ne yapıyordur, ben evde boş boş uzanıp iki yıllık bölüm okuduktan sonra iş ararken o hangi kızla geziyordur diye düşünürdüm. Meğersem kocam o sıralar ben odamdayken, bizim evin oturma odasında abimle pes atıyormuş. Hayatın bize bir yerleri ile güldüğünün en büyük kanıtı bu olabilirdi.

"Sanırım ağlayacağım, çok güzel oldun." diyen Özün'e Öznur başını sallayarak onayladı. Benden küçüklerdi ama kafa kızlardı, anlaşıyordum onlarla. İç ses söylemeden diyeyim, çok şükür.

"Anneciğim," diyerek karşıma geçen annem ellerimi tuttu ve dolu gözlerle bana baktı. Şu an gelin odasındaydım. Giydiğim düz kesim gelinlik üzerime tam oturmuştu. Göğüs kısmında belli bir dekoltesi olan gelinliğin kısa bir kuyruğu vardı. Saçlarım ensemde sıkı bir topuz yapılmışken topuzun alt kısmında uzun duvağım yere kadar uzanıyordu. Yüzüme nude tonlarında hafif bir makyaj yapmıştım. Kuaför ve fotoğraf çekiminden sonra buraya gelir gelmez beni gören annem, o andan beri duyguluydu.

Kapı tıklatılınca babam başını uzattı. "Gelebilir miyim?" Başımla onayladığımda odada oturan Özgür ve kardeşleri anlayış göstererek çıkmıştı. Babam karşıma gelip anlımı öpünce duygusuz olan ben, duygulanmıştım."Bu güzel gününde seni ağlatmak istemem, çok güzel oldun. Aynı, bir zamanlar annenin olduğu gibi." Annem kıkırdayıp hafifçe babamın koluna vurdu. Gözlerim dolarken güldüm.

"Baba bencede beni ağlatma çünkü bu makyaja yüklü bir para verdim." dediğimle gülüp beni kendine çekip sarıldı. Ardından bir şey demeden annemle birlikte çıktıklarında kapıdaki Özgür'e birkaç şey söylemişti. Özgür ise saygıyla dinleyip onaylamış ve onlar gittikten sonra içeri girmişti. Bana bakan gözleri ışıl ışıldı. Siyah takım elbisesi, beyaz gömleği, siyah kravatı ve siyah rugan ayakkabıları ona çok yakışmıştı. Saçlarına düzgün bir şekil vermiş, yüzünü tıraşla arındırmıştı.

Karşımda durduğunda bugün ilk defa yalnız kalabilmiştik. Baştan aşağı beni inceleyince gelinlikle bile arada parmak ucumda yükselmek akıl karı değildi. Zaten benden akıllıca bir iş yapmayı beklemek bile hataydı.

"Seni sana anlatmama kelimeler yeter mi, Gökçe'm?" dediğiyle heyecanlanırken ellerimi omuzlarına koyup rujumu bozmayacak şekilde dudağına öpücük kondurup geri çekildim.

"Şu an diyemediklerini bile duyuyorum merak etme," Bir kez daha uzanıp öptüğümde yutkunmuştu, "Sen asıl bu geceyi düşün, yapacaklarımızı." Bana 'uslanmazsın sen' bakışları attığında odanın kapısı tıklatıldı, Özgür hemen geri çekilince gözlerimi devirdim. Behlül bile aynı evde olan amcasının karısına sulanmıştı, ben ise hala sevdiğim adama uzaktan bakmakla meşguldüm.

Kapıdan video çekerek giren Baran Abi ve abim ardından kapıyı kapattı. "Lan bu her gün bana söven Gökçe mi yoksa gelin mi değişti?" Bu dediğiyle kaşlarım çatılırken abimin onun ensesine vurması keyfimi getirmişti. "Düzgün konuş lan kardeşimle, bugün onun mutlu günü." Ardından bana döndü, "Bakma sen şuna, boş konuşuyor. Fıstık gibisin yine." Gülümseyip ona ilerledim ve sarıldım.

"Ama bil bakalım ne fıstığı, tabiki yer fıstığı." Abimin omzunun üzerinden onun elindeki kamerasına yüzümü buruşturdum ve abime daha sıkı sarıldım.

"Teşekkür ederim kuzum ya inşallah sana da nasip olur." Bu dediklerim odaya bomba gibi düşerken kimseden çıt çıkmadı. Abimden ayrılıp hepsine baktığımda dediğim şeyle şok geçirdim. Ben ne demiştim öyle?