မိုးညတစ်ယောက် ရှေ့မှာထိုင်ဆော့နေတဲ့သားကိုသဘောကျနေမိသည် ။ခုဆိုသားက ၃နှစ်ထဲရောက်နေပြီးဖြစ်သည် ။ စကားတက်တဲ့သားကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လက်မြောက်အရှုံးပေးထားရသည်။
" ဟွန့် ...."
ကိုယ်အတွေးနဲ့ကိုယ်ပြုံးလိုက်မိတော့ သားကလှည့်ကြည့်လာသည် ။ကိုယ်အနားကို လျှောက်လာ၍ ရင်ခွင်ထဲကိုဝင်ကာ ပိုတိုးဖတ်လာသည် ။
" ဖေကြီး..."
"ဗျာ...."
"မုန့် ..စား ..ဗိုက် ...ဆာ "
"သားငယ်က ဗိုက်ဆာတာလား ...ဟုတ်ပြီးကွာဖေကြီးဝယ်ကြွေးမယ်နော် ..."
မုန့်စားချင်တဲ့ဆိုတဲ့သားငယ်ကိုချီလိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ကိုထွက်လာတော့ အပင်အောက်မှာမိသိမ့်တို့နဲ့ အရွတ်သင်နေတဲ့ ခက်ရိပ် က မိုးညတို့ထွက်လာတော့မော့ကြည့်လာ၍ မေးလာသည်။
" မောင် ..ဘယ်သွားမို့လည်း ..."
"သားက ဗိုက်ဆာလို့တဲ့ ..."
" အိမ်ထဲမှာ မုန့်တွေ့ရှိတယ်လေ..."
"no ..no ..ပြင်ကမုန့်ဘဲစားချင်တာပါဆို ..ဖေဖေကလည်း ."
ခက်ရိပ် အရွက်သင်နေတုန်း အိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့သားဖကြောင့် ဘယ်သွားမှာလည်းမေးတော့သားကမုန့်စားချင်လိုပင်ဖြစ်သည်။ သူသားကိုဆိုတအားအလိုလိုက်၏။ အိမ်မှာမုန့်တွေအများကြီးရှိပါသည်။သူသားကိုသူလည်းမနိုင်စကားက တက်သလားမမေးနဲ့ ခုလည်းကြည့် အပြင်ကမုန့်ဘဲစားချင်တာတဲ့လေ ကိုယ်မွေးထားတဲ့သားကို ခက်ရိပ်မနိုင်တာက ဒေါသကိုထွက်စေသည်။
" ဘာကိုအပြင်ကမုန့်လည်း ရှင်းမိုးရိပ်ရောင် ....အရိုက်ခံချင်နေတာလား ..."
"ဟင့် ဖေကြီး ....ဖေ က အော်..အော်.."
"ခက်ရိပ်ကလည်း သားကိုမအော်ပါနဲ့...."
"အော်မှာဘဲ ...မောင်သားက ဟုတ်နေလို့လား ..."
"ကလေးကဘာနားလည်းလို့လည်း ...."
" ဘာကိုနားမလည်းရမှာလည်း စကားကိုသူလောက်တက်တာသူရှိတာကို...ရှင်းမိုးရိပ်ရောင် ...လာခုချက်ချင်း မင်းဖေကြီးပေါ်ကနေဆင်းခဲ့နော် ...အိမ်ကမုန့်ဘဲစားရမယ် ..."
YOU ARE READING
My Partner (Complete )
Romantikမိုးညလင်း+ ဒီခက်ရိပ် ( မိဘတွေမရှိတော့တဲ့အချိန်ကစ၍ အဒေါ်တို့နဲ့နေတဲ့ ခက်ရိပ်နဲ့ တောကနေ သူငယ်ချင်းမဂ်လာဆောင်ကိုလာတဲ့ မိုးညတို့ မှားယွင်းပီး မတော်တဆယူလိုက်ရတဲ့အခါ ဘယ်လိုတွေ ဖြတ်သန်းရမလည်း)
