အလုပ်သွားဖို့ပြင်နေတဲ့ မောင့်အနားကို ခက်ရိပ်သွားလိုက်သည်။ လက်ထဲက ထမင်းချိုင့်ကို ပေးလိုက်တော့ မျက်လုံးတစ်ချက်မကြည့်ဘဲယူသည်။ မနက်မိုးလင်းရင် ယာထဲကိုသွား၏ ညဆိုလည်းမိုးချုပ်မှပြန်ရောက်လာသည်။ ပြန်ရောက်လျှင် ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ အခန်းထဲဝင်ခါ အိပ်သည် ။သားနဲ့တောင်အရင်ကလို မဆော့တော့ပါ ။ခက်ရိပ်ကိုလည်းသူပြောခဲ့သလို ခင်ဗျားအသားကိုမထိဘူး ဆိုတဲ့စကားအတိုင်းမထိသလို စကားလည်းမပြောတော့ပါ ။ဒီလိုလုပ်နေတာ အတော်ကြာနေပီးဖြစ်သည် ။
" မောင်..."
မထူးပါ ခက်ရိပ် ပြောတာကိုမကြားသလိုနေသည် ။ကိုယ်ကမှားခဲ့တဲ့သူမို့ ချော့ရမှာ ခက်ရိပ်တာဝန်ဖြစ်သည်။ ဒီပုံတိုင်းဆို ပိုဆိုးလာလိမ့်မယ် သားမျက်နှာကရှိသေးသည်။
" မောင် ..ငါတို့စကားအေးစေပြောရအောင်လေ ...."
"ငါကိုစကားပြန်ပြောပါအုံး ...ဒီပုံစံတိုင်းဆိုဘယ်လိုအဆင်ပြေမှာလည်း...သားမျက်နှာလည်းကြည့်ပါအုံးမောင်ရယ် ..."
မိုးညတစ်ယောက် စကားလာပြောနေတဲ့သူကြောင့်ဟားတိုက်ပြီးသာ ရီလိုက်ချင်သည်။ သားတွက်ကြည့်ပါအုံးတဲ့ သားတွက်တဲ့ ကိုယ်တွေနှစ်ယောက်ကြားမှာ နောက်ထပ် ရစ်တွယ်ဖို့ကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင် ပိတ်ပင်တားစီးခဲ့သူက ကျွန်တော်ကိုသားတွက်ကြည့်ပါအုံးတဲ့ သားကိုမိုးညဘယ်လောက်ချစ်တာ သူအသိဆုံးဖြစ်သည်။ မိုးညပြောခဲ့သလို သူအသားကိုလည်းမထိတော့အမှန် သားဆိုတဲ့ မျက်နှာတစ်ခုကြောင့် ကိုယ်ဘာသာ နေတက်သလိုနေသည် ။အဆင်မပြေအောင်သူဘဲလုပ်ခဲ့ပြီးတော့ ခုမှကိုယ်အပစ်လို့ဖြစ်နေသည်။
" ညမှပြောတာပေါ့ ...."
"ဟုတ်ပြီးမောင်....စောစောပြန်ခဲ့နော် ..ငါစောင့်နေမယ် ..."
" အင်း..."
ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်ကိုကြည့်၍ သက်ပြင်းချမိသည် ။ကလေးတစ်ယောက်အဖေက ရင်ကျက်မူမရှိသေးဘူးဘဲ ဒါတောင် နောက်တစ်ယောက်မယူပေးလို့ စိတ်ဆိုးနေတာဖြစ်သည်။မောင်ရဲ့ဆိုးပုံကိုတော့ ခက်ရိပ် လက်မြောက်အရှုံးပေးပါသည် ။
YOU ARE READING
My Partner (Complete )
Romanceမိုးညလင်း+ ဒီခက်ရိပ် ( မိဘတွေမရှိတော့တဲ့အချိန်ကစ၍ အဒေါ်တို့နဲ့နေတဲ့ ခက်ရိပ်နဲ့ တောကနေ သူငယ်ချင်းမဂ်လာဆောင်ကိုလာတဲ့ မိုးညတို့ မှားယွင်းပီး မတော်တဆယူလိုက်ရတဲ့အခါ ဘယ်လိုတွေ ဖြတ်သန်းရမလည်း)
