bite me | sunki

all of you step back

_________

Umut korunun ışığını söndürdüğü ıssızlık örtüsünün altında,
Göksel gelgitler gibi ruhları birleşecek, birbirine dolanacak.
Kaderin çizdiği sınırlara meydan okuyarak birlikte yükselecekler.
_________

"İki gruba ayrılmamız gerek. Jay
ve Heeseung hyung Riki'le gidin. Ben, Sunghoon ve Soobin hyung birlikte gideriz." diye konuştu Jungwon. "Ve bir şeyler avlamadan da gelmeyin." diye azda olsa sert şekil de ekledi.

"Ayda bir kez olan gece bu gün, o yüzden huysuz olmuş olabilir." yollarını ayırdıktan sonra konuştu Jay, sevgilisini elbette tanıyordu. Her zaman sabırla dinler,olayları inceler ve öyle kararverip konuşurdu. Yaşına rağmen aralarında ki en olgun o olabilirdi de.

"Her ay bu gün fazla hassas oluyor." Jay gözden kayb olan sevgilisine bakarak ekledi tekrardan. "Anlaya biliyoruz endişelenme." elini Jay'in omzuna atarak yürümeye devam etti Heeseung. Arkadaşının bu hallerine uzun zaman önce onlarda alışmıştı.

Hyung'ları konuşurken kulaklarını ormanın sessizliğine odakladı Riki. Hava kararmaya başlıyordu ve bu da bir azdan tüm canlıların kendi yuvasına çekileceğinin göstergesiydi. O yüzden hava kararmadan hemen bir av bulmalıydılar.

Sessiz geçen on dakikanın ardından ormanın az da olsa derinliklerine gelmişlerdi. "Riki bir şey mi oldu?" sordu Heeseung yürümeyi durdurup çatık kaşlarla etrafı inceleyen en küçüklerine bakarak.

"Galiba hyung, bir koku algılıyorum." durmuş kokunun geldiği tarafa addımlamıştı. "Çok farklı. Hayvan kokusuna benzemiyor." Gözlerini kapatıp iyice kokladı.

"Bir insan kokusu gibi mi?" bu sefer Jay sormuştu.

"Hayır. Çok daha farklı." Kendini daha fazla durduramamıştı. Şimdi üçü de o tarafa doğru yavaşca irerliyorlardı.

"Heeseung hyung Jungwon'a haber ver. Buraya gelsinler."

Kafasıyla onaylamış telepati ile Jungwon'a haber göndermişti en büyükleri.

"Riki şimdilik burada durmamız gerek. Diğerleri yolda geliyorlar. Onları beklemeliyiz." Hyunglarını dinlemiş merakla kokunun geldiği tarafı izliyordu.

Nishimura Riki yarı kurt adam yarı vampir olan bir gençti. Hyung'larından farklı olarak koku algısı daha gelişmiş sayılırdı.

"Gidelim" geldikleri gibi konuşan Jungwon'a bakmış ve yola devam etmişlerdi. "Kan kokusu geliyor. İnsan kanını andırıyor." bu sessizliği bölen Sunghoon olmuştu.

"Evet fazlasıyla tatlı bir kan kokusu, hatta bir insandan farklı bile sayılır." diye ekledi Soobin Heeseung'un ardından irerlerken.

"Sessizce yaklaşalım ve kendinizi ola bildiği kadar tutmaya çalışın." Lider'lerini kafalarıyla onaylamakla yetinmişlerdi.
Ormanın belki de en büyük ve ihtişamlı ağacının gövdesine yaslanmış kısık kısık nefes alan genç görüş alanlarına girdi bir kaç dakika sonra.

Şu an aralarında ki en sakin kalmayı başara bilen kişi Riki'ydi. Hepsinden öne geçmiş yerde yatan bedene daha da yaklaşmıştı. Kırmızıya benzer tonda olan saçları, geriye doğru yasladığı kafasıyla günyüzüne çıkan adem elması ve fazlasıyla dikkat çeken inci bir cekete sahipti. Dağılmaya yüz tutmuş makyajından da belli olduğu kadar köylüye benzemiyordu.

Gözlerinin kararmaya yüz tutmuş hava da yerde ki güneş gibi parlayan kahvelerle buluştuğu an anladı, Nishiumhra Riki. Bu gözleri unutması asla mümkün değildi.