BİR TAVŞAN VARMIŞ KAPLAN AVINA ÇIKMIŞ | TAEKOOK ✓

003300

*

Önce size bizim Taehyung hayatımla aynı çadırda nasıl kalmaya başladığımızı anlatacağım, sonra da gece yarısı Taehyung bebeğimin yanına neden gidemediğimi. Hep zaten beni bulur böyle absürt şeyler.. çekiyorum herhalde kendime..

Heh ne diyordum, Taehyung'la aynı çadırda kalma sebebim yine Taehyung. Gerçi o böyle bir şey yapmasaydı zaten ben yapacaktım, tanımadığım kişilerle neden aynı yerde kalayım ki ben.. benim sevgilim varken neden başkalarıyla aynı çadırda kalayım? Neyse sonuç olarak Taehyung'un garip garip bahaneleri sayesinde aynı çadırdayız biz.

Ne dedi biliyor musunuz? Bilmezsiniz nereden bileceksiniz anlatmadım ki daha.. aslında böyle bir şey söylemesine hiç gerek yokmuş.. çünkü bay Nam Taehyung'dan sonra herkesin istediği kişiyle birlikte kalabileceğini söyledi.. rezil olduğuyla kaldı hayatımın anlamı.. olsun çok aşığım ben. O da bana aşık. Alakayı sorgulamayalım.

"Ben geceleri rüyamda sürekli tavşanların beni kovaladığını görüyorum, böyle ama görseniz yüz binlercesi üzerime saldırıyor.." YA BAKIN, O KADAR KOMİKTİ Kİ.. Taehyung bunları söylerken kamptaki diğer çocukların ve bay Nam'ın ona olan bakışları görülmeye değerdi gerçekten.. ne diyor bu çocuk der gibi bakıyordu bazıları, bazılarıysa sanırım Tete'me üzülmüştü.. kıyamam.. "yani bay Nam, sizden istediğim Jungkook ve beni aynı çadıra koymanız.. çünkü o yanımdayken tavşanlar sevimli bir hale geliyor.." ya gülmemek için kendimi o kadar zor tuttum ki, elimle ağzımı kapatıp sadece Taehyung'u izledim.. şaşkınca ona bakmaktan başka bir şey gelmiyordu çünkü elimden. Bir de söylediği şeylerin bizim birlikte kalmamız için ne gibi bir katkısı olabilirdi ki.. ARKADAŞLAR NE DEMEK TAVŞAN GÖRÜYORUM DA JUNGKOOK YANIMDAYKEN SEVİMLİ OLUYOR?

"Pekala.." dedi sadece garip garip bakarak, hiçbir şey söylememişti, hiç kimse hiçbir şey söylemedi zaten, sadece garip garip baktılar o kadar..

Taehyung çok mutlu bir şekilde yanıma gelip gülümseyerek çadırları kuracağımız yere doğru kendinden emin bir şekilde yürümeye başladı.. çok komikti..

"Tavşanlar sevimli bir hale mi geliyor?" dedim kıkırdayarak arkasından yanına yaklaşırken, "tavşanlar her zaman sevimlidir Tete bey, bunu unutma.." arkası bana dönüktü ama son söylediğimle bir anda bana dönüp sevimli sevimli gülümsemeye başladı, "evet bebeğim, her zaman çok sevimlisin." ortamın boşluğunu fırsat bilerek burnuma minik bir öpücük kondurdu. 

"Rüyanda gerçekten yüz binlerce tavşan mı saldırıyor sana?" evet.. bunu merak ettim ne var? yani görüyor olabilir böyle şeyler.. kocaman gözlerimle ona merakla bakarken bana kıkırdayarak yaklaşması sanırım sorduğum sorunun çok komik olduğunu anlamam içindi.. "hayır.. benim tavşanım yanımda kalsın diye öyle dedim ben, ister miydin senden yüz binlercesi rüyamda bana saldırsın?" dedi.. ne? "Ne?" dedim içimden düşündüğümü dışımdan da söyleyerek.. "şaka yapıyorum Gguk kuşum.." dedi bu sefer kollarını ait olduğu yere yerleştirerek.. yani belime.. onun kollarının yeri benim belim tamam mı? 

"Çok şakacısınız Taehyung beyi.." diyerek belli belirsiz öpüp geri çekildim, bir gören olursa yanardık.. o yüzden istemesem de ondan ayrılıp çadırların başına yürüdüm ona dil çıkararak.. 

Gerisini zaten biliyorsunuz.. çadırla cebelleşmemiz falan..

Heh şimdi, asıl mesele..

Taehyung'un yanına neden gidemedim.. neden gidemedim?

Çünkü şey.. korkak bir insan olduğum için, Taehyung'un hemen arkasından yürüyeyim, kıçının dibinden ayrılmayayım da korkmayayım derken ayağım takıldı.. yapıştım yere.. ve kimse fark etmedi.. kimse fark etmesin diye, rezil olmayayım diye içime içime çığlık attığım için fark edilmedim ya zaten..