BİR TAVŞAN VARMIŞ KAPLAN AVINA ÇIKMIŞ | TAEKOOK ✓

001500

*

"Bana bir saniye izin ver." Dedim hızla ayağa kalkarak, duyduklarımı sindirmeye, rüya görüp görmediğimi anlamaya ihtiyacım vardı şu an.

TAEHYUNG'UN BAHSETTİĞİ O ÇOCUK BEN MİYDİM YANİ? Bİ KAŞIK SUDA BEN KENDİMİ Mİ BOĞMAK İSTEDİM, ulan ben kendimi mi kıskandım şimdi?

"Nereye?" Diye bağırdı arkamdan ama hızla yanından kalktığım gibi kaçtım ondan, kütüphaneden çıkmak istiyordum ama buradaki işimiz çok fazlaydı ve biz buradaki işimizi yapmak yerine ne yapıyorduk bilin, bildiniz mi?

RAFLARIN ARASINDA OTURUP ANILARDAN ANILARA DOLAŞIYOZ.

"Jungkook, yine ne oldu ya?" Ondan kaçmış olmama rağmen beni takip edip arkamdan geldi, hemen de buldu beni.. YA NE YAPICAKTI GGUK, kıç kadar kütüphane..

"He?" Dedim duymazdan gelerek, "Ne he? Ne oldu yine diyorum." Kolumdan tutarak ondan kaçmamı engelledi, tutmasa rafların arasında bir oraya bir buraya gidip tüm kütüphaneyi turlamayı kafaya koymuştum ama bileğimdeki eli bunu engelledi.

Bakışlarım önce eline kaydı ama bunu fark etmiş olmasına rağmen elini bileğimden çekmedi. "Bir şey olmadı, işimiz çok burada biz oturduk dertleşiyoruz o yüzden kalktım hadi sende oyalanma bakalım Tete, hadi."

Yine yaptım, yine ona istemsiz Tete dedim ve yine küçük Gguk'u ona hatırlattım.. ARKADAŞLAR O BENİ HİÇ UNUTMAMIŞ YA.. bu ne demek biliyorsunuz değil mi? Bana aşık ama salak bunu bilmiyor........

Belki de aşık değil sadece unutamadığı biriyim ama AYNI ŞEY BANANE, aşık işte.

"Bana Tete demen çok hoşuma gidiyor." Dedi dilini dudaklarının üzerinde gezdirerek.. ne olsun istiyorsun sen Taehyung beyi söyle bana, ne olsun istiyorsun???????

"Oyalanma Taehyung." Dedim bu kez üstüne basa basa Taehyung diyerek, yüzündeki o gülümseme, sen çok fenasın Gguk gülümsemesiydi. BU ARADA eli hâlâ bileğimde.. ama ben biraz geri çekilip bileğimi elinden kurtarmayı başardım.. bunu neden yaptım bilmiyorum, oysa ki elinin orada durması güven veriyordu bana, sonsuza dek bırakmasa sesimi çıkarmazdım.

Şimdi ben doğru anladım değil mi her şeyi? Taehyung'un unutamadığı ve aklından çıkaramadığı beş yaşında bir çocuk vardı ve ben kim olduğunu bilmiyordum, sonra birden o çocuğun ben olduğumu öğrendim.. tesadüfen.. ve Taehyung o çocuk için her gün o parka gitmiş.. yani benim için... ve ben.. her gün Taehyung için oradaydım.. ve biz.. her gün.. birbirimiz için oradaydık.. öyle mi?? Ve Taehyung, o çocuğun ben olduğumu bilmiyor!?

Ben şimdi Taehyung'a gerçekleri söylemeli miyim? Yoksa söylememeli miyim? Napcam ben şimdi he? Sen şimdi naneyi yemedin mi Gguk? Çık bakalım işin içinden.. ama şöyle bir durum var ki, Taehyung ismini bilmediği o çocuğu unutamamış, her ne kadar o kişi ben de olsam, onun aklına kazınan kişi ben değilim.. o küçükken tanıştığı o çocuğu bir başkası sanarken ben nasıl ona aslında o çocuk bendim diyebilirim..

"Ne bakıyorsun, yine mi evren değiştirdin yoksa?" Dalga geçiyordu benimle, yine düşüncelerimden dolayı donup kaldığım için geçen sefer ona söylediğim şeyleri tekrardan bana hatırlatarak dalga geçiyordu şu an benimle.. ben seninle bir dalga geçeceğim şimdi o olacak Taehyung beyi..

"Evet ve orada seni boğuyordum." Dedim iki adım ona yaklaşıp, "yapma ya?" Benim gibi aynı şekilde iki adım atıp bana yaklaştı, aramızdaki mesafeyi iyice kapattı böyle yaparak. Zaten çok fazla bir mesafemiz yoktu, o bana yaklaşınca burnumun dibine kadar girmiş oldu.

"Yaptım ya.." az önce gür çıkan sesim onun dibime girmesiyle içime kaçmıştı resmen.. "Tuhaf bir çocuksun sen Gguk kuşu.." bu aralar sıkça gördüğüm gülüşünü takındı yine suratına, yaklaşıp burnumun ucuna dokundu iki kez, kalbime bir şeyler oluyoorrrrr!! İMDAAAATTTTT! İtfaiyeyi çağırın yangın var!!!!! Nerede diye sorarlarsa, Jungkook'un evi yanıyomuş dersiniz..